All I Want Is You ~ De Buurtpolitie (VOLTOOID✔️)

Hoofdstuk 27

Tineke

Aangekomen op de bowling installeren we ons aan onze baan. Eden stelt de namen in en dan kunnen we beginnen. Koen is als eerste. "Mannekes, kijk en leer", zegt hij als hij een bal uitgezocht heeft. "Ik ben eens benieuwd", mompel ik. Koen zet zich klaar en gooit zijn bal op de baan. 5 kegels vallen omver. "Wauw, echt geweldig", zeg ik sarcastisch en begin samen met Julie en Eden te klappen. Koen rolt met zijn ogen en gooit nog een keer. 1 kegel omver. "Het ligt aan de schoenen denk ik. Ze zijn wat groot", is zijn excuus. "Ja, dat zal het zijn", reageert Julie. "Bon, dan zal ik eens laten zien hoe het echt moet", zeg ik. En stap naar voor. "Niet te bescheiden he", zegt Andy. Ik negeer hem en zoek een bal uit. Ik zet me klaar en gooi. Vol spanning kijk ik hoe mijn bal naar de kegels rolt. En uiteindelijk: een strike! Ik gooi mijn armen in de lucht en spring omhoog van blijdschap. "No way", zegt Eden en Koen slaagt zijn hoofd neer. "Nu zing je wel een toontje lager he, broertje", zegt Julie en stoot haar broer naast naar aan. "Ja, ja. Het is al goed. Ik ga andere schoenen halen", zegt hij en loopt weg. Trots loop ik bij de baan vandaan zodat Julie haar beurt kan spelen. Ik neem een slokje van mijn drankje en ga daarna op zoek naar Koen.

Koen

Ik heb net mijn te grote schoenen uitgetrokken en ben op zoek naar nieuwe als ik voetstappen dichterbij hoor komen. Ik kijk op en zie Tineke naar me toekomen. "Ik was al bang dat je hier in een hoekje zat te wenen", zegt ze grappend. Op de een of andere manier vind ik haar zo sexy als ze competitief is. "Het is niet omdat jij goed kan bowlen dat ik niet goed kan verliezen he", reageer ik. "Ah, dus je geeft toe dat ik goed ben?", vraagt ze. "Ja, dat geef ik toe, maar alleen omdat jij het bent", zeg ik en neem haar handen vast om haar dichterbij te trekken. Ze slaagt haar armen rond mijn middel en kijkt me aan. Ik druk een kusje op haar voorhoofd. Ze glimlacht en tuit haar lippen dus kus ik haar. Ik leg mijn twee handen in haar nek. Het is een langere kus dan ze verwacht had volgens mij. Na een tijdje nemen we weer afstand. "Ik hou zo veel van jou", zegt ze schattig en knuffelt me. Ik trek haar dicht tegen me aan. Maar dan is het tijd om terug te gaan. Ik zoek nog snel een paar schoenen uit voor Tineke en ik terug naar onze baan lopen.

Niemand verwachtte het, maar Eden bleek de winnaar te zijn. Tineke kwam op de tweede plaats en Andy werd derde. Daarna kwam ik, dan mijn zus en Femke eindigde als laatste. Nadat ze vrouwen onder elkaar nog een spelletje gespeeld hebben, keerden we allemaal weer huiswaarts. Daar aangekomen treffen we mijn schoonmoeder in de zetel aan. Het is duidelijk dat ze het zich gemakkelijk gemaakt heeft. De tv staat op en ze ligt languit in de zetel op haar iPad te tokkelen. "Hoi", zegt Tineke. "Hallo! Hoe was het?", vraagt Léah en staat recht. "Super leuk. Het was echt plezant. We hebben afgesproken dat we dat meer moeten doen", antwoordt Tineke. "En hier was het ook gezellig precies", zeg ik. "Ja, ik heb gedaan alsof ik thuis was zoals jullie gezegd hebben", reageert ze. "Heb je de kindjes nog gehoord?", vraagt Tineke. "Emma is nog eventjes wakker geweest maar ze is snel terug in slaap gevallen", antwoordt mijn schoonmoeder. "En gaan jullie ook maar slapen. Ik ga verder", vervolgt ze. We stemmen in en Tineke gaat haar buitenlaten. Als ze terugkomt uit de gang grijp ik haar langs achter vast. "Ik vind dat we de tweede plaats moeten vieren", zeg ik zacht in haar oor. Ze grinnikt. "Awel, ja. Een uitgebreide felicitatie is hier wel op zijn plaats", reageert ze en maakt zich los uit mijn greep. Ze trekt me met mijn kraag van mijn hemd naar beneden om me te kunnen kussen. Daarna trekt ze me mee naar boven.

De volgende ochtend moeten we opstaan om te gaan werken. Als ik de wekker afzet draait Tineke zich zuchtend om en kruipt tegen me aan. "Ik wil nog niet opstaan", jammert ze. "Ik wou dat het nog gisteren was", vervolgt ze met een geniepig lachje. Ik lach. "De beste felicitatie dat ik ooit gekregen heb", zegt ze. "Ja, dat moet ik inderdaad vaker doen", ben ik het met haar eens. Het duurde gisteren nog even voor we effectief gaan slapen zijn, dus heb ik ook niet veel zin om op te staan. "Er kan nog altijd een deel twee komen", zeg ik en trek haar in mijn armen en kus haar. "Klinkt heel verleidelijk maar de chef gaat er niet echt mee kunnen lachen denk ik", zucht Tineke. "Seg, de chef kan de boom in", reageer ik maar laat haar toch los. "Ben je van plan zo afstandelijk te blijven doen tegen hem tot we op pensioen gaan?", vraag ik. De relatie tussen onze chef en Tineke is nog formeler geworden dan hij al was. Tineke wil alleen tegen hem praten als het echt nodig is en het over iets van het werk gaat. De chef zelf heeft het ook door, maar hij kan er haar niet over aanspreken aangezien ze geen regels overtreedt. "Dat was mijn plan, ja", antwoordt ze. "Denk je niet dat je hem nog niet genoeg gestraft hebt?" Ze zucht. "Nee. Ik zal zijn vrouw en kinderen van hem is afpakken. Dat hij is voelt hoe het was. Hij zou hetzelfde doen. Dat zou iedereen doen...", haar stem sterft weg. Ik zie hoe ze het verdiet opnieuw beleeft. Ik leg mijn hand in haar nek en wrijf met mijn duim over haar wang. "Niet meer aan denken, schat. Dat doe ik ook niet", zeg ik. Met een zwak glimlachje kijkt ze me aan. Ze komt hoger en drukt haar lippen op die van mij. "Gaan we onze spookjes wakker maken?", vraag ik na de kus. Ze stemt in en klimt recht. We gaan ons eerst omkleden en gaan daarna de kindjes wakker maken. Onze bijna dagelijkse ochtendroutine vindt plaats en het duurt niet lang voor we bij de school van Emma stoppen. We zijn Lucas eerst gaan afzetten bij mijn schoonmoeder omdat we met Emma's juf moeten praten. Ik vind het nog steeds niet kunnen dat ze gewoon laat gebeuren hoe mijn dochter gepest werd. Aan de poort komt er een juf die toezicht heeft naar ons toe als ze ons zoekend ziet rondkijken. We vragen naar Emma's juf en krijgen te horen dat ze in haar klas bezig is. "Ga jij spelen? Dan gaan mama en papa eventjes naar jouw juf", zeg ik tegen Emma. Ze knikt. Tineke vraagt nog even aan de juf om een beetje te letten op haar voor we samen naar binnen lopen.