All I Want Is You ~ De Buurtpolitie (VOLTOOID✔️)

Hoofdstuk 11

Tineke

Nadat we nog een hele tijd in het ziekenhuis gebleven zijn, zijn Koen en ik naar mijn moeder gegaan. Ik leg het hele gebeuren uit aan mijn moeder en vraag of het oké is dat de kindjes nu altijd bij haar mogen komen. "Natuurlijk is dat geen probleem", zegt ze. "Het zal inderdaad beter zijn voor Anna, en volgens mij is het nog wel gezellig daar", vervolgt ze. "Pas maar op of ze steekt jou erbij he", zegt Koen die passeert. Ik lach. "Zo gezellig nu ook weer niet", zegt mama snel. We gaan in de zetel zitten. De kindjes komen ook de zetel ingekropen, maar inplaats van naast ons of een bij mij en een bij Koen, kruipen ze alle twee op hem. "Euh...", brengt Koen uit als Lucas naar zijn nek begint te klimmen via zijn borstkas. Mama en ik kijken lachend toe. "Schat, kan je misschien helpen?", vraagt Koen. Lucas probeert nu via zijn hoofd hoger te komen. Ik pak Emma van zijn schoot. "Dat bedoelde ik niet...", bromt hij. Ik lach. Hij pakt Lucas op en zet hem op zijn schouders. Zo staat hij recht en wandelt hij naar de keuken. "Nog iemand iets drinken?", vraagt hij. "Ik zal misschien aan het eten beginnen", zegt mama als ze zich weer herinnert dat we blijven eten. Mama en ik maken samen het eten terwijl Koen met de kindjes de tafel buiten dekt. Ik geniet er zo van om te zien hoe Koen achter Lucas aanloopt zodat als hij dingen laat vallen hij ze kan oprapen en Emma helpt met dingen uit de kast nemen. "Het is toch zo'n goede papa he", zegt mama als ze mij ziet kijken. "Hij is de beste papa van de hele wereld", reageer ik. Dat kan je van die van mij niet zeggen...

Ik kom de slaapkamer binnen en zie Koen op de rand van het bed zitten. Ik merk meteen dat er iets is. Ik kruip over het bed heen en slaag mijn armen langs achter om hem heen. "Wat is er?", vraag ik lief. "Ons mama", zegt hij. "We hebben toch een oplossing gevonden? Ze gaat het goed hebben in haar eigen appartementje daar", reageer ik. "Nee, ik besef nu gewoon dat er een dag gaat komen dat ik haar helemaal moet afgeven", zegt hij. Hij wrijft liefdevol over mijn arm. "Als ze verkeerd gevallen was... was het gedaan he", vervolgt hij. "Daar mag je niet aan denken. En er zal inderdaad een dag komen, en tot dan moet je genieten van elk moment, ook al gaat het waarschijnlijk nog lang duren voor je haar moet afgeven", zeg ik en beweeg mijn hand over zijn borstkas. "Ja, dat ga ik doen", zegt hij zacht, maar vastbesloten. Hij neemt mijn hand vast en verstrengeld onze vingers. "Emma en Lucas gaan nog lang kunnen genieten van hun oma", verzeker ik hem en druk een kusje op de rug van zijn hand. Hij knikt. Om hem wat op te vrolijken haal ik plagend mijn hand door zijn haar om het nog wat in de war te doen. Hij lacht en probeert zijn haar weer goed te leggen maar ik geef niet af. Uiteindelijk begint hij me te kietelen en als ik uiteindelijk onder hem lig te kronkelen stopt hij en kust hij me. "Wat zou ik toch doen zonder jou?", vraagt hij zich af. "Niet veel", grinnik ik en kus hem nog een keer. "Gaan we nog iets kijken?", vraagt hij als hij van me af gaat. Ik stem in dus zet hij de tv op.

De volgende dag besluit Koen om de tuin eens onder handen te nemen. Het is zondag, dus zijn we thuis vandaag, en ik heb mama uitgenodigd om te komen eten. Ze komt al van in de middag, waar Koen heel blij om is. Hij geeft haar meteen de opdracht om ervoor te zorgen dat ik hem niet ga helpen. Ik apprecieer het enorm en ik vind het super lief dat hij dat voor me doet. En ik vind het ook niet erg dat ik niet mag helpen. Het is veel leuker om naar hem te kijken, en zeker wanneer hij zijn shirt uitdoet als het te warm wordt terwijl hij het gras afrijdt. Terwijl de kindjes druk met de play-doh bezig zijn met mama, staar ik hem aan. "Dat mag hij vaker doen, precies", lacht mama. Ik kijk haar geschrokken aan maar lach dan. "Ik kan er niks aan doen dat ik de knapste man ooit heb", reageer ik. Als hij klaar is, en ook nog de kanten gemaaid heeft en de platen water gegeven heeft komt hij naar het terras, jammer genoeg met zijn t-shirt weer aan. "Ik vind dat ik een praline verdient heb", zegt Koen. Mama heeft om ons te bedanken een doosje pralines meegenomen. "Ja, schat. Dat heb je verdiend", reageer ik en loop naar hem toe. "Ik heb het liefste ventje van de hele wereld!", zeg ik en druk een lief kusje op zijn wang. Hij neemt een praline uit het doosje en steekt hem in zijn mond. Mijn moeder komt hem een glas water geven dat hij in een keer leegdrinkt. "Ik was aan het denken", begin ik. "Ai", zegt Koen meteen. "Da's niet altijd goed." Ik kijk hem even gespeeld streng aan en ga dan verder. "Om wat af te koelen kunnen we gaan zwemmen. Dan rijden we even langs mama om haar spullen te halen", stel ik voor. Koen en mama zijn meteen fan en de kindjes worden ook enthousiast als we het hen vragen, dus maken we ons klaar voor een namiddagje zwemmen.

Koen en ik zitten nog in de zetel en de kindjes zijn net naar hun bedje. Ik lig met mijn benen over zijn schoot en we zijn naar een opgenomen programma aan het kijken. Maar na een tijdje komt hij bij me liggen, met zijn hoofd op mijn borstkas. "Ben je moe?", vraag ik. "Ja, raar he?", reageert hij sarcastisch. Ik glimlach. "Je hebt goed gewerkt, liefje. Dank je", bedank ik hem en wrijf door zijn haar. "Voor jou doe ik alles", antwoordt hij lief maar ik hoor hoe moe hij is. "Ga jij ook niet beter slapen?", vraag ik. "Als jij meekomt", is zijn voorwaarde. "Ja, is goed. Ik kijk boven wel verder dan", stem ik toe. Koen hijst zich zuchtend uit de zetel. "Ik ga afzien morgen", puft hij. Ik lach. "Dan krijg je van mij een massage", beloof ik hem. "Dat klinkt niet slecht", zegt hij. Ik sta ook recht en doe de tv en de lichten uit. We gaan ons boven omkleden en kruipen daarna samen in bed. Ik zet de tv die hier staat op. We gebruiken hem eigenlijk amper, maar als een van ons twee al slaapt en de ander nog niet moe is, is het best handig. Koen komt weer zoals daarnet bij me liggen en ik begin weer met zijn haar te spelen. Lang duurt het ook niet voor hij in slaap valt. Ik druk een kusje in zijn haar en kijk verder tot ik ook in slaap val.