Bakit Di Totohanin (Complete)

Part 10

Bakit Di Totohanin

By: CatchMe

Part 10

"All stories posted on this page is written by CatchMe Arnaiz, herself. If ever you saw this story outside our page without any permission, please notify one of the Admins. Let us all help educate everyone that copy/pasting is a BIG NO NO. Please support our campaign and like us on "Say NO to Copy/paste" Page.

https://www.facebook.com/pages/Say-NO-to-CopyPaste-merging-page/327238773988050

Part 10

Authors Note:

Dear Readers,

Pag may nakita kayong Typo's, ay huwag niyo nalang pansinin. Instead, intindihin niyo nalang ang isinusulat ko. Alam niyo namang ako si Typo's Queen! Hahahahaha! At isa akong DAKILANG si MARIANG TAMAD para mag edit pa ulit! Dahil ang pagsusulat ko ay bunga ng aking pag-aagaw-buhay sa pakikipaglaban sa Antok! Okay?? :P Pag may kataga kayong hindi maintindihan... Ay huwag na kayong magtanong! Dahil pati ako, ay hindi ko rin maintindihan! Hahahahaha :)))))))))

(Ice P.O.V's)

TAMANG-TAMA ang pag log-in ko sa Facebook. Online si Kelsi. :) Agad akong nagsend ng message sa kanya and as usual, binati ko siya..

Ice: Good morning, kamusta na? ^_^

Napaupo ako ng maayos sa aking kama habang hawak ko ang aking iPad. Hinihintay ko ang reply ni Kelsi. Sana magreply siya. Kadalasan kasi ay hindi na ito nagrereply sa mga message ko. At minsan bigla nalang nawawala. Tulad noong isang araw na naabutan ko siyang online at nakapag-message pa ako sa kanya. Nakachat ko pa siya ng ilang minuto at maya-maya ay hindi na siya nagreply sa'kin. Yin pala ay offline na! >_< Ni hindi man lang nakapagpaalam sa'kin na maglo-log out na pala siya. Naghintay pa ako ng kalahating oras bago ko napansin na offline na pala siya. Sobrang asar kaya ako noon.

Pero syempre, hindi ko naman magawang magalit sa kanya. Baka may valid reason naman siya kung bakit di na siya nakareply sa'kin. Kaya okay lang.. Ang importante ay makakachat ko nanaman siya ngayon! ;)

"Ang tagal namang magreply!" reklamo ko sa aking sarili na napatingin sa suot kong wrist watch. Muli kong sinulyapan ang screen mg aking iPad at naghihintay lamang ng reply ni Kelsi. Pero ilang minuto pa ang dumaan ay hindi pa rin siya nakapagreply! Naiinis na ako! >_<

Kaya minabuti ko na lamang na icheck yung mga notif ko. As usual, sabog nanaman ang notification.. At ang daming wall post sa wall ko. Isa-isa kong binasa at nagcomment ako sa mga post na galing sa mga fans namin. Mga TAKEOFF LOVERS na patuloy na sumusuporta sa amin. Nakakatuwa lang kasi, solid na solod parin sila sa amin. Kaya mahal na mahal namin ang lahat ng fans namin lalo na ang grupo ng TLC na nandiyan palagi na sumusuporta sa amin saan man kami may gig.

Pagkalipas ng ilang sandali na pakikipag-usap sa mga friends ko na nasa Facebook ay ni-check ko ulit ang inbox ko. Marami akong message, pero wala parin ang reply ni Kelsi!

Marahas akong napabuntong hininga na inilapag ang hawak kong iPad sa kama. Napahilamos ako sa aking mukha gamit ang aking palad ng marinig ko ang ingay ni Mojo. Yung alaga kong pusa na bigay ni Kelsi. Napangiti akong kinuha si Mojo at ikinandong.

"Mojo, namimiss mo rin ba si Kelsi?" parang loko-lokong tanong ko kay Mojo. At wow! Lumungkot ang mukha ni Mojo ha. Parang pinapahiwatig nito na oo ang sagot nito. Kaya mas lalo akong napangiti. "Ako din, namimiss ko narin si Kelsi.. Dont worry, Mojo.. Dalawang buwan nalang makakasama na natin ulit si Kelsi.." masayang sambit ko kay Mojo na tila bang isang tao ang kausap ko..

Parang baliw lang ako no? Kasi, sa totoo lang.. Si Mojo lang kasi ang pinagsasabihan ko ng aking mga hinaing sa buhay. Since na malayo naman ako sa pamilya ko, ay itinuring ko naring pamilya si Mojo. Kaya love na love ko yan si Mojo kasi, hindi niya ako ibinubuking sa mga pinagsasabi ko sa kanya. Buti nalang pusa si Mojo. Kung nagkatong naging tao si Mojo? Ay ewan ko lang. Baka nagkalat na sa buong subdivision ang mga pinagsasabi ko sa kanya.