Katilin Ağzından

1.5K 95 14
                                    

Katilin ağzından kısa bir bölüm.Yorumlarınızı bekler!

‘’Renkler Tanrı’nın bu dünyaya yolladığı en iyi şeylerdi. Kırmızı ise en muhteşemi’’

İşte orada, yine çığlık atmaya çalışıyor. Öleceksin, çırpınmayı kes. Ah kadınlar! Her zaman mücadeleciler mi? Birkaç saat sonra bunların hiç birini yapamayacaksın küçük sürtük. Uyku tutmadı yine beni. Bu lanet kadının ara ara çıkan çığlıkları ve kafamdakiler! Bana hükmetmeye çalışıyorlar. Masamın önüne oturdum ve günlüğümü koyduğum çekmeceyi açtım. Bana kızgınlıkla bakıyordu! Bu fotoğrafı buradan atmalıydım. Karım… Benim dünyadaki tek gerçeğimdi. Ta ki buraları terk edene kadar. Ah o da küçük sürtüktü. Yine atmaya cesaret edemedim ve onu geriye doğru ittim. Günlüğüm neden poşetin içindeydi? Ne zaman bunu poşete koyduğumu anımsayamıyorum. Sanırım yaşlanıyorum. Onu olması gereken yere koymak için özgürlüğüne kavuşturdum. Masamın önünde bana bakıyor ve sanki ‘’Aç ben lanet adam!’’ Diye bağırıyordu. Dediğini yaptım. Karşımda bana ağlamaktan şişmiş ve perişan gözlerle bakan kadına döndüm:

-Hadi ama asi kız. Uslu dur biraz. Beni sinirlendirmeye başlıyorsun.

Başını öne eğdiğinde itaat ettiğini anladım ve çarpık bir gülümseme yolladım:

-Aferin kızıma.

Günlüğüme son kez göz attım ve yazma işini daha sonraya erteledim. Odaya doğru yol aldım. Kapıdaki 8 kilidi de açınca sonunda içerdeydim. Ah! Huzur dolu. Kaç kişiye mezar olduğunu hatırlamıyorum. Testerem. Benim küçük bebeğim. Tam ortada ameliyat masasının olduğu yöne gittim. Yukarısındaki ufak lambayı yaktım. Raptiyelerim! Oh buradalar. Hepsini ameliyat masasının altındaki çekmeye döktüm. Naylon bir torbayı da masanın üzerine koydum. Kıyafetlerimi üzerime geçirince gözlüğümü ve  maskemi de taktım. Elimdeki neşterle kızın yanına gittim. Adı neydi? Ah tabii, cici şey. Cemre. Neşteri görünce ürkmüştü:

-Şş korkma küçüğüm.

Neşteri kafasının tam ortasına getirdim.Sanırım vakti geldi.

 

 

 

Bir Katilin NotlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin