Bölüm 4

1.8K 102 29
                                    

''Unutulmayacak tek şey ölümdü.Ben öldüren olmak istedim.Ve ben en güzel ölümü yaşamalı-yaşatmalıydım.''

                                             26/12/1985

''Unutulmaz bir gün yaşadığımı inkar edemem.Belki de hayatımdaki en güzel gündü.Sonu iyi olmadı ama beni mutlu etmişti.Onunla vakit geçirmek güzeldi.Kendime hakim olamadım yine.Belki de cesedini ömür boyu yanımda saklayabilirdim.Zaten onu bu yüzden öldürmemiş miydim?Eğer gitmesine izin verseydim geri dönmeyecekti.Bir fahişe olabilirdi ama çok masum ve güzeldi.Ona aşık oldum.Bu yüzden gitmesini istemedim.Şimdi sonsuza dek onunla kalabilirim.''

''Tanrım,ne kadar psikopat bir adamla karşı karşıyayız.Bu bir insan olamaz.''

''Gmkhan yardım için yanına başka bir komiser daha yollamak istiyorum.''

''Bu işi tek başıma çözebilirim.''

''Şu ana kadar yaptıklarına minnettarım ama yetmyiyor,Gökhan.Lütfen anla beni.''

''Peki o halde kiminle çalışacağımı kendim seçmek isterim.''

''Ohh tamam,tabiki.Sana kolay gelsin'' diyerek odadan ayrıldı başkomiser Candemir.Gökhan elindeki kağıda bakmayı sürdürdü.Katil cesetleri ve bu günlükten koparılmış sayfaları polislerin bulmasını istiyordu.Bu açıkça belliydi.Tamı tamına 11 gün ama katile dair bir ipucu yoktu.Bu sinirlerin daha çok gerilmesine neden oluyordu.

'' İlk günlük sayfası acımasız bir katilin parmaklarından çıkmıştı.Fakat ikincisi yaptıklarından pişman biri gibiydi.Üçüncüsünde ise katil birine aşık olmuş ve aşkı uğruna aşkını öldürmüştü.Demek ki baştaki günlük kağıdında yazılanlar aslında katilin şimdiki haliydi.Bu adam kaç yaşında öldürmeye başladı ve raptiye de neyin nesiydi?'' Gökhan bunlardan en çok raptiyelere takıldı.Yine telefon çalmıştı.Sıkılmış bir halde oflayarak ahizeyi kulağına götürdü.Sadece çığlıklar duyuyordu.Genç bir kızın çığlıkları ve yakarışlarıydı.Gökhan endişeli bir halde kendi telefonundan Dex'i aradı.

''Dex şu an benim odamdaki telefonda kimin olduğunu öğrenmeni istiyorum acil ve konuşulanları kayıt altına al vakit kaybetme!''

''Pekala hemen dediğinizi yapıyorum komiserim''

  Telefon kapandı.Hemen ayağa kalkıp dışarı fırladı.Olay üzerinde çalışan bütün ekip toplantı odasına geçti.Telefon kayıtları dinletildi.Nerden arandığı belirlendi.Kızıl caddesindeki halka açık telefonlardan birinden aranmıştı.Sesin bir kayıt cihazından geldiği tespit edildi.Bu sırada caddeye bir polis ekibi yollanmıştı bile.Toplantı odasında büyük gerginlik olmuştu.Çünkü telefondaki sesler gerçekten iç acıtıcıydı.Kızın ne kadar acı çektiği tahmin ediliyordu.Olay üzerine kurulu bütün dosyalar,ipuçları vs.masaya döküldü.Masanın etrafına toplanmış 15 kişi bu detayları incelemek için işe koyuldu.2 saati bu masanın etrafında öldürdüler.Fakat bir şey bulamamışlardı.Yeni bir ihbarda yoktu.Tekrar incelenmesi için olay yerlerine gidilmeye karar verildi bu yüzden gruplara ayrıldılar.Dedektif dışında her grup olay yerlerine gitmek için ofisten ayrıldı.Gökhan yorgundu.Odasında dinlenirken kapı tıklandı.

''Gir''

''Merhaba,Komiser Gökhan?''

''Evet ben Gökhan siz..?''

''Yeni ortağınız Ada Beria''

''Yani yeni ortağım bir kadın mı?''

''Komiser bir kadın olamaz mı,Bay Belde(Gökhan'ın soyadı)?''

''Ahh tabiki.Bir saniye bekler misiniz?''

Gökhan odadan ayrılarak başkomiser Candemir'in odasına gitti.

''Bu da ne demek oluyor?''

''Neyden bahsediyorsun Gökhan?'' dedi kafasını gazeteden kaldırmadan.

''Yeni ortağım bir kadın olamaz.Daha önce hiçbir kadınla çalışmadım ben.''

''Herşeyin bir ilki vardır Gökhan''diyip sırıttı.

''Lanet olası bir olayın içindeyim ve bana ilklerden bahsetme.Ayrıca ortağımı ben seçecektim ne demek oluyor bu?''

''Üzgünüm ama bu boktan olayın içine girmek isteyen başka bir de komiser yok.Bu yüzden tek seçeneğin var.''

''Lanet olsun dostum''

''Hey sinirlerinin bozulduğunu biliyorum bu yüzden bu akşam erken mesai yapıp bizim çocuklarla bir bara gideceğiz.Ne dersin?''

''Ne mi derim?Şu boktan işin içinden 1 saniyeliğine de olsa kurtulmak benim için cennete gitmek gibi bir şey!''

''Hahah Gökhan,bu akşam 8 son mesai saati.9 gibi seni evinden alırım.''

Gökhan odasına geri geldiğinde Ada'nın kahvesini yudumladığını gördü.

''Üzgünüm bekletmek istmezdim.''

''Anlıyorum,sorun değil.Ama önyargılarından kurtulmalısın bir kadın olduğum bu işle ilgilenemeyeceğim anlamına gelmez.''

Gökhan kafasını öne eğdi ve bir şey demedi.Saatine baktığında 19:58'di.Ceketini koltuğundan alarak üstüne geçirdi.

''Üzgünüm,Bayan Beria.Mesai saatim bitmek üzere ve ben eve gitmek için sabırsızlanıyorum.Yarın görüşürüz.''diyip aceleyle ofisten çıktı.Araabasına bindi ve eğlenceli bir müzik açtı.Eve gidene kadar kafasını boşaltması gerekiyordu.Yolunun üstündeki markete uğrayıp bir kaç öte beri aldı.Neşeli görünmeye çalışıyordu.Eve geldi.Kapının kilidi açıldığında büyük bir küfür savurdu çünkü dün gece olanları unutmuştu.Dün gece elektrikler kesilmiş ve mutfağa kocaman bir yazı yazılmıştı.Hemde katil tarafındandı bu apaçık ortadaydı.Aceleyle elindekileri yere fırlatıp mutfağa koştu.Tek bir iz bile yoktu...

Merhaba Canlar! :) Yeni bir bölümle karşınızdayım , umarım seversiniz. İyi okumalar:))

Bir Katilin NotlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin