(Συμβουλή συγγραφέα: Προτείνει να παίξετε και το τραγούδι στην εμφάνιση αυτού του συμβόλου: 🎶
Μάιρας Pov:
Το κεφάλι μουυυ!Το νοιώθω 5 κιλααα!! Δεν θυμάμαι πότε έφτασα σπίτι χτες...το μόνο που θυμάμαι είναι πως ο Άλεξ πήγε εξω τις σακούλες με αυτά που μαζέψαμε και εγώ τον περίμενα στον καναπε!
Τέλος πάντων θα ζητήσω το τηλέφωνο του απο τον Νίκο για να τον ευχαριστήσω;;;!! Ugh...Ούτε τα βλέφαρά μου δεν μπορώ να ανοίξω...και εδώ είναι τοσοοο ζεστααα!!
Μετά απο λίγα λεπτά ήρθαν εικόνες στο μυαλό μου, από χτες το βράδυ...Γιατί να χτυπήσει τόσο άσχημα το χέρι του...εννοώ εντάξει...μου ειπε αλλα δεν είπε γιατί...
Μου άρεσε που δεν με άφησε να γυρίσω μόνη μου...στη θύμηση αυτού του διαλόγου γελάω αχνά...Τι γλυκουλης μωρε...Μπορεί να είναι μυστήριος αλλα...μ αρέσει είναι σαν το πρωινό αερα κρύος,δροσερός αλλα τόσο ωραίος και γλυκός ταυτόχρονα...δεν ξερω αν βγάζει καν νόημα αυτό αλλα...ναι...
Άλεξ Pov:
Οι πρωινές ηλιαχτίδες δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους και να με ξυπνήσουν....με αυτό που αντικρίζω γουρλωνω τα μάτια μου και προσπαθώ να κρατηθώ ψύχραιμος έτσι ώστε να μην την ξυπνήσω...
Π-ποτε...Π-πως.... Τα χέρια μου ήταν περασμένα γύρω από την μέση της και το πρόσωπό μου βρισκόταν χωμένο στη βάση του λαιμού της...
Προσπαθώ να αποσύρω τα χέρια μου απο γύρω της χωρίς να την ξυπνήσω...Είναι τόσο όμορφη οταν κοιμάται...το εχω ξαναπεί...εε..Κάποια στιγμή την βλέπω να χαμογελά...Και κάπου εκεί πέθανα...
Μετά απο αρκετή προσπάθεια κατάφερα να ξεμπλέξω τα χέρια μου...Και τώρα απλά κάθομαι και την χαζεύω...
[...]
Επιτέλους ανοίγει τα υπέροχα μάτια της και ψάχνει τον χώρο...μάλλον δεν θυμάται...
Μάιρας Pov:
Ανοίγω τα μάτια μου ψάχνοντας τον χώρο... Δεν θυμάμαι ποτέ το δωμάτιο μου να ήταν έτσι... Τέλος πάντων, μόλις ξυπνήσω για τα καλά και μπορώ επιτέλους να ισορροπήσω τα βλέφαρα μου, γυρνάω το κεφάλι μου στα αριστερά μου και προσπαθώ να μην τσιριξω....
Ο Άλεξ στο μεταξύ έχει σκάσει από τα γέλια...τι είναι τόσο αστείο.....
-Εεμ...π-που βρίσκομαι;;!
Α: Σπιτι μου. Καταφέρνει και λέει μεσα από τα γέλια του
-Τι εννοείς...ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ;;;!!!!!!
Α: Εννοώ...στο δικό μου κτήριο, δικό μου δωμάτιο, δική μου περιφέρεια. Απαντάει και ΞΑΝΑσκαει στα γέλια...πολύ αστείο...
-Εεμ ναι και πώς βρέθηκα εδω είπαμε;
Α: Απλά σε πήρε ο ύπνος στον καναπέ...και δεν..εε..δεν ήθελα να σε ξυπνήσω
أنت تقرأ
Midnight Text
أدب المراهقينΗ Μάιρα είναι το καινούργιο κορίτσι της γειτονιάς. Δεν έχει και ενα τοσο ευχάριστο παρελθόν αλλά δεν το αφήνει να την σταματήσει από το να χαμογελάει. Προσπαθεί πάντα να κρατάει μια θετική στάση...όσο και αν πνίγεται στις σκέψεις της...έχει μάθει στ...
