Αυτό είναι έρωτας λοιπόν...

705 68 5
                                    

~9~

«Τότε ο μπαμπάς σου πρέπει να έχει πολύ γούστο.» λέω με θαυμασμό. «Και επίσης φαίνεται να σου έχει τρελή αδυναμία.»

Γελάει. «Ναι μου έχει. Είναι ο καλύτερος.» λέει τρυφερά κοιτώντας μια μεγάλη καρδιά από πέτρες, μικρές και μεγάλες,  πάνω στο γραφείο της. «Εκείνος μου το πήρε.»

«Πανέμορφο.» Είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Την ανοίγει και βγάζει ένα βραχιόλι με μια γαλάζια χάντρα.

«Γιατί γαλάζια;» αναρωτιέμαι, αφού ξέρω πως τα κορίτσια σ' αυτή την ηλικία τρελαίνονται για ροζ και μοβ. Σπάνια να βρεθεί κάποια να σου πει πως της αρέσει άλλο χρώμα.

«Είναι το αγαπημένο του χρώμα.» έτσι εξηγείται.

«Λοιπόν τελικά φαίνεται πως δεν είναι μόνο ο μπαμπάς που έχει αδυναμία στην κόρη, μα και το αντίθετο.» λέω πειραχτικά και κοκκινίζει. «Τι θα έλεγες να κοιτάξουμε λίγο στο βιβλίο σου να δούμε πώς θα ξεκινήσουμε με τα μαθήματα;»

Συμφωνεί και περνάει μια ώρα μελετώντας χημεία και φυσική πρώτης λυκείου. Ολοκληρώνουμε την προετοιμασία και κατεβαίνουμε στο σαλόνι ώστε να βρούμε τους γονείς της.

«Τελειώσατε;» ρωτάει χαμογελαστή η Βέρα.

«Ναι νομίζω ότι τέσσερις ώρες την εβδομάδα θα είναι μια χαρά. Είναι αρχή ακόμα και η Μαρία είναι πολύ έξυπνο κορίτσι. Δύο ώρες φυσική και δύο χημεία.»

«Πάρα πολύ ωραία. Ό,τι νομίζεις καλύτερο.  Όσο για το οικονομικό...» βγάζει ένα φάκελο και μου τον δίνει. «Είναι καλά για ένα μήνα; Τι λες;» τον ανοίγω ντροπαλά και βλέπω ότι μέσα έχει 250ευρώ. Το στόμα μου μισανοίγει.

«Αυτά είναι πάρα πολλά. Δεν μπορώ να δεχτώ τόσα χρήματα.»

«Δεν είναι πολλά. Εσύ θα τρως τόσο χρόνο με τα μαθήματα και μαζί με τη σχολή θα κουράζεσαι πολύ. Σε παρακαλώ κράτησέ τα.» λέει γλυκά και της είμαι ευγνώμον για την εμπιστοσύνη που μου δείχνει.

«Ευχαριστώ πολύ. Δεν ξέρω τι να πω.»

«Μαμά να πάω με την Νεφέλη για ψώνια το Σάββατο;» ρωτάει η Μαρία. Θυμάμαι την κουβέντα που είχαμε στο δωμάτιο. Αποφασίσαμε να κάνουμε παρέα και εκτός μαθήματος.

Η Βέρα με κοιτάζει. «Πρέπει να ρωτήσεις την Νεφέλη αν μπορεί γλυκιά μου. Αν δεν έχει πρόβλημα εκείνη εγώ δεν έχω κανένα. Να πάτε όπου θέλετε.»

Το τανγκό της ΝεφέληςWhere stories live. Discover now