Το τανγκό της Νεφέλης

Ποιά είσαι;

~32~

Το σώμα μου τρέμει όταν βγαίνω από το αεροδρόμιο και νιώθω τον αέρα της Θεσσαλονίκης να με χτυπά στο πρόσωπο. Παίρνω μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω τους χτύπους της καρδιάς μου και τυλίγω το χέρι μου γύρω από το χέρι του Στέφανου.
Μπαίνουμε σε ένα ταξί και ξεκινάμε για το σπίτι του Στέφανου.. Προτιμήσαμε να περάσουμε από εκεί για να πάρουμε το αυτοκίνητο πριν πάμε στη μητέρα μου. Ήθελα να της κάνω έκπληξη, αφού τα ευχάριστα που ακούει τον τελευταίο καιρό από εμένα είναι ελάχιστα. Έπειτα από τα νέα για την πεθερά της είχε συγκλονιστεί.

Ο Στέφανος οδηγεί κρατώντας το χέρι μου τρυφερά.

«Μωρό μου. Μην είσαι έτσι. Όλα θα πάνε καλά. Τι φοβάσαι;» Με ρωτά τρυφερά.«Την αντίδραση της Μαρίας, κυρίως. Οι άλλοι ξέρω πως θα δεχτούν εύκολα τη σχέση μας.»

«Χθες μίλησα με τη Βέρα. Η Μαρία σε περιμένει... της έχεις λείψει.» Μου λέει με σιγουριά.

«Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως έχεις κόρη.»

«Είναι πρόβλημα για σενα;» Ρωτά πληγωμένος. Μα τι νομίζει;

«Όχι!!! Όχι βέβαια! Την λατρεύω την κόρη σου! Απλά όλο αυτό, δεν ξέρω, με αγχώνει...» Προσπαθώ να του πω....
«Δεν χρειάζεται να αγχωθείς για κάτι. Θα ξεκινήσουμε μια νέα ζωή, μαζί και θα δεις πως όλα θα πάνε καλά.»

Η πόρτα ανοίγει και η μητέρα μου μας κοιτάζει έκπληκτη.
«Μανούλα!!!!» Αναφωνώ και την αγκαλιάζω σφιχτά... ποσό μου έλειψε!
«Κορίτσι μου! Επιτέλους!!» Νιώθω τα δάκρυα της πάνω μου και συγκινούμαι μαζί της.
«Γύρισα.... μην κλαις.»

Περνάμε στο καθιστικό, αφού χαιρετήσει και τον Στέφανο και της λέμε με λεπτομέρειες την ιστορία του Δημήτρη και της Νεφέλης.

«Τι να πω... φαίνεται ότι τελικά, όσα χρόνια και να ξέρεις έναν άνθρωπο, ποτέ δεν θα είσαι σίγουρος τι μυστικά μπορεί να κρύβει πίσω του.» λέει συγκινημένη.

«Μωρό μου.. μήπως να πάμε στην Μαρία; Είσαι έτοιμη;» ρωτάει ο Στέφανος, καθώς εκείνη κατευθύνεται στην κουζίνα.

«Ποτέ δεν θα είμαι έτοιμη. Πάμε όμως. Μου έχει λείψει.» λέω με ειλικρίνεια και σηκώνομαι από τον καναπέ. «Μαμά εμείς φεύγουμε.» φωνάζω και μας χαιρετά από τον διάδρομο πριν γυρίσει στην κουζίνα.

Έχει σκοτεινιάσει αρκετά και νιώθω μια ψύχρα όταν βγαίνω έξω.. «Κρυώνεις μωρό μου;» ρωτάει με αγωνία.