"Hero ကြၽန္ေတာ့္ကို တိုက္ခိုက္တာသင္ေပးပါ့လား"
"ဘာလဲ သင္ခ်င္သြားၿပီလား"သူေခါင္းေလးညိမ့္ျပလိုက္တယ္။
"အင္း မနက္ျဖန္ကစၿပီးသင္ေပးမယ္"
Heroစကားေၾကာင့္သူႏႈတ္ခမ္းေလးဆူမိတယ္
"ဒီေန႔စၿပီးသင္လို႔မရဘူးလား"
"ဟ ဟ အလ်င္ကလည္းလိုလိုက္တာကြာ ဒီေန႔မအားေသးဘူး လုပ္စရာတစ္ခု႐ွိေသးလို႔"Hero ကAkaiရဲ႕ ပါးေလးကိုဖြဖြေလးပုတ္ရင္းေျပာတယ္။
"ႏႈတ္ခမ္းႀကီးဆူမထားနဲ႔ေနာ္ ဝက္ေပါက္ေလးနဲ႔တူတယ္"
"Heroေနာ္"Heroနဲ႔သူခင္မင္လာတာေျခာက္လခန္႔႐ွိၿပီ။
Heroကသူႏႈတ္ခမ္းဆူရင္အျမဲ ဝက္ေပါက္နဲ႔တူတယ္လို႔ေျပာေလ့႐ွိတယ္။ သူလည္းHeroကိုပိုပိုၿပီးခင္တြယ္လာတယ္။"Heroကဘာလုပ္စရာ႐ွိလို႔လဲ"
သူမေက်နပ္စြာေမးလိုက္ေတာ့
"ဒါကေလးေတြသိစရာမလိုဘူး"
"Heroလည္းလူႀကီးမျဖစ္ေသးပါဘူးေနာ္"
"ကိုယ့္ကိုကေလးလို႔ေတာ့ ဘယ္သူမွမထင္ေတာ့ဘူးေလ"
"ကြၽန္ေတာ္လည္းမၾကာခင္လူႀကီးျဖစ္ေတာ့မွာပါေနာ္ ခုေတာင္အသက္က11ႏွစ္႐ွိၿပီ"
သူတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ၿပီး
"ဟုတ္လားဒါဆိုဒီေသးေသးေကြးေကြးေလးက လူႀကီးျဖစ္ဖို႔ေတာင္နီးေနၿပီဘဲ"
သူကAkaiမ်က္ႏွာေလးကိုသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ၾကားမွာညႇပ္ၿပီးခ်စ္စႏိုးေျပာတယ္။"Heroဘာလုပ္စရာ႐ွိတာလဲလို႔"
Heroကမေျဖေတာ့သူHeroလက္ေမာင္းကိုဆြဲကာ မရမကလိုက္ေမးေနလိုက္တယ္။
"အိမ္ျပန္မလို႔"
ျပန္ေျဖပါၿပီ။ ဒီလိုဘဲHeroက ။အျခားသူေတြကိုသာမေျဖခ်င္မေျဖမယ္ သူခဏခဏသာကပ္ေမးလိုက္ျပန္ေျဖတာဘဲကို။ အိမ္ျပန္တာကိုမ်ား အေစာကတည္းကေျဖလိုက္ရင္ၿပီးေနတာဘဲ။
"Heroအိမ္ကၿမိဳ႕ေတာ္ထဲမွာလားဟင္"
Heroကေခါင္းညိမ့္ျပေတာ့
"ကြၽန္ေတာ္လည္းၿမိဳ႕ေတာ္ကိုလိုက္ခ်င္တယ္"
သူေတာင္းဆိုလိုက္ၿပီး Heroကိုအသနားခံတဲ့မ်က္လံုးေလးေတြနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။
"အင္း လိုက္ခဲ့ေလ"
Heroရဲ႕အေျဖစကားေၾကာင့္သူ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္။
"ဒါဆိုခုသြားမလား"
"ဟာ..ေလာလိုက္တာကြာ"
သူHeroကိုရယ္ျပကာ
"အင္း ကြၽန္ေတာ္ၿမိဳ႕ေတာ္ေစ်းတန္းထဲသြားၾကည့္ခ်င္ေနၿပီ"
"ဘယ္သူကေစ်းတန္းကိုလိုက္ပို႔မွာလဲ"
"Heroေလ"
"မေျပာမိပါဘူး"
"အင္း..ကြၽန္ေတာ္ပူဆာမွာေပါ့"
"စကားတက္တယ္"
.
.
............................
YOU ARE READING
My King
Historical Fictionသူ႔အတြက္ဆိုရင္ ငါေသေပးရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဆံုးမ႐ွိေသရဲတယ္ အျခားသူေတြအသက္ သတ္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ေျပာစရာေတာင္မလိုဘူး။ . . . . #####