.............
Hero က Akai ထုတ္ျပတဲ့ ပံုတူပန္းခ်ီကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ေမွာင္ကုပ္လိုက္မိတယ္။ ထိုအရာကိုျမင္တဲ့ Akai က
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ သူ႔(သူမ)ကိုသိလို႔လား"
"တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔တူလို႔"
"တစ္စံုတစ္ေယာက္"
ထိုပံုထဲက အမ်ိဳးသမီးက အေပ်ာ္မယ္Momo နဲ႔အေတာ္ေလးဆင္တူေနတယ္။ သို႔ေပမယ့္ Momo က အသက္ 17 ေလာက္သာ႐ွိဦးမယ္ေလ။ ဒီအမ်ိဳးသမီးက Momo နဲ႔ တစ္နည္းနည္းပတ္သတ္ေလာက္မယ္။ သူထိုအေၾကာင္းအရာကို Akai အား႐ွင္းျပလိုက္ေတာ့
"ကြၽန္ေတာ္သူမနဲ႔ အျမန္ဆံုးေတြ႔ခ်င္တယ္"
"မနက္ေတြ႔ေစရမယ္ ခုအိပ္ေတာ့"
သူကေျပာၿပီး Akai ခႏၶာကိုယ္ေလးအား ဆြဲခ်လိုက္ေလတယ္။ Akai ခမ်ာ Hero ရဲ႕ ဒဏ္ရာအား ထိခိုက္မိမည္လည္းစိုးရိမ္သျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူထိမ္းကာ Hero ေဘးသို႔ လွဲခ်လိုက္ရေလတယ္။
"ကြၽန္ေတာ္အိပ္လို႔ မျဖစ္ေသးဘူး"
Akai က သူ႔အားဆြဲထားေသာ Hero လက္အား ကိုင္ရင္း ျပန္ထရန္ျပင္ေတာ့
"ဘာလို႔လဲ"
"Kon ကိုတစ္ညလံုး ကင္းေစာင့္ေစမလို႔လား"
သူ႔စကားေၾကာင့္ Hero က
"သူလည္း အခ်ိန္တန္ရင္ အိပ္မွာေပါ့ ကိုယ့္မွာ ဒဏ္ရာရထားတယ္ေလ မင္းတစ္ညလံုး ေဘးကေနျပဳစုေပး"
"ေျပာေတာ့အိပ္ဆို"
သူ ႏႈတ္ခမ္းဆူမိသည္မွာ မုခ်ပင္။ ထိုအခါ Hero ကရယ္ကာ
"အင္းေလ မင္းကိုယ့္ေဘးနားအိပ္ေနရင္ ဒဏ္ရာက မနာဘူး အဲ့ေတာ့ ျပဳစုေပးတာနဲ႔တူတူဘဲ"
Akai က Hero မ်က္ဝန္းေတြထဲကို အခ်ိန္ၾကာၾကာစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး Hero မ်က္ဝန္းထဲက တစ္ခုခုကို႐ွာေဖြမိတယ္။
"Hero က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒုကၡမ်ားေစတယ္"
သု႔စကားေၾကာင့္ Hero ကနားမလည္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ၾကည့္လာတယ္။ သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရတယ္။
' ကြၽန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ေတြကို Hero နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြ ပိုႀကီးထြားေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္မထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး'
YOU ARE READING
My King
Historical Fictionသူ႔အတြက္ဆိုရင္ ငါေသေပးရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဆံုးမ႐ွိေသရဲတယ္ အျခားသူေတြအသက္ သတ္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ေျပာစရာေတာင္မလိုဘူး။ . . . . #####
