🍃KAVAK YELLERİ🍃

AŞK TESADÜFLERİ SEVER

AMERİKA
-Senin yüzünü görmek,sesini duymak,sana ait olan hiçbişeyi bilmek istemiyorum.Anladın mı?Çık hayatımızdan.Oğlumunda,benimde hayatından çık.Bidaha beni arama sesini bile duymak istemiyorum.
-Sevda,nolur bi kere beni dinlesen,sana herşeyi anlatsam.Ben sizi sebepsiz yere bırakıp gitmedim.
-Sebepsiz yere bırakıp gitmemişmiş.Tam 6 yıl ya tam 6 yıl geçmiş üstünden.Sen şimdi gelip ne hakla bizim yanımızda olmaya çalışıyorsun?Sen beni bırakıp gittiyinde o adam sahip çıktı bana.Mehmet sahip çıktı bana da,oğluma da.

KAZA GÜNÜ
Nihayet ambulans geldi.Ama ben adamın ellerini bırakmadım.İstemsizce bırakmak istemedim.Onun için çok endişeleniyordum.Nedenini bilmeden,niye hayatımda ilk kez gördüyüm adamı bu kadar önemsediğimi bilmeden endişeleniyordum.Sorunda buydu zaten:sanki bu adamı nerdeyse görmüştüm ama ne kadar hafızamı zorlasam da hatırlayamıyordum.Hastaneye kadar adamın elini bırakmadım.Ama elini bıraktığımda gözlerini kapatıp kendinden geçmişti.Çok korktum.Ağlamaya başladım.Onu ameliyata aldıktan yarım saat sonra ailesi hastaneye geldi.Annesi çok güzel asil bi kadındı.Kendinden tam farklı olan babası ve kardeşi,çok güzel siyah saçlı,beyaz tenli gelinleri vardı.Yeğeni de çok güzel şirin bi çoçuktu.Çoçuk olsada amcasını çok seviyodu anlaşılan.Durmadan amcam nasıl?iyileşecekmi?diye sorular soruyodu.Ailesi beni görünce şaşırdı.

-Kızım,pardon sen kimsin?Mehmetin kız arkadaşı falan mı?Kazayı birliktemi yaptınız?

"Mehmet".Demek ismi Mehmetdi.Bi an uzun uzun düşüncelere daldım ama daha sonra kendimi toparlayıp konuşmaya başladım.

-Merhaba,ben Deniz.Hayır ben oğlunuzu tanımıyorum.Sadece yolda kaza yaptığını gördüm ve yaklaşıp yardım etmek istedim.
-Sağol kızım,Allah senden razı olsun.-dedi annesi.
-Ne demek efendim,kim olsa aynısını yapardı.Yeterki sağ salim oğlunuza kavuşun.

İyirmi dakika sonra doktor çıkıp kan lazım olduğunu söyledi.Ama ailede hiçkimsenin kanı tutmadı.Benim kanımla tuttuğu için kan vermeye gittim.Çıktıktan sonra ailesi,en çok ta annesi kaç kez bana dua okudu,teşekkür etdi.Bir saat sonra Mehmet ameliyyatdan çıktı ve biz onu görmeye gitdik.Kolunda alçı,başında sargılar vardı.Masum çocuklar gibi uyuyodu.Biz de onu izliyoduk.
AMERİKA
•SEVDA TUNÇ YILDIZ
Televizyonda Mehmetin kaza haberini görür görmez en yakın uçakla Türkiyeye gelmek istedim.Biletimizi ayarladıktan sonra oğlum bana sarılıp sorular sormaya başladı:
-Anne,televizyonda babamın kaza yaptığını gösterdiler.Doğrumu?Onun yanına gidecekmiyiz?Anne nolur gidelim,Lütfen!
-Gidicez oğlum,tabii ki gidicez.Hatta biletlerimiz hazır bile.Yarın ilk işimiz babanı ziyaret etmek olucak.Ona hediyye alalımmı?
-Alalım tabii de.Ne alalım anne?
-Bence güzel bi gömlek alalım.Ne dersin?
-Sevda sultan emr eder,Murata da evet demek düşer tabii!
-Yakışıklı oğlum benim!Seni çok seviyorum.
-Ben de seni çok seviyorum,annem.
YARIN SABAH
•Deniz Karaca
Kardeşimin mezarını ziyaret etdikten sonra hasteneye,Mehmetin yanına gittim.Daha hastane kapısındayken çok güzel bi kadının oğluyla arabadan inip hastaneye girdiyini gördüm.İkimizde aynı semte gidiyoduk.Mehmetin yanına.Mehmet artık uyanmışdı.Daha iyi görünüyordu.İk önce onlar içeri girdi.Girmezden önce kadın bana uzun uzun baktı.Benimde Mehmetin yanına gideceyimi anlamıştı qaliba.Ama iyi bi kadına benziyordu ve hiçbişey sormadan içeri geçti.Ben de onun arkasından elimde çiçeklerle içeri geçtim.Çocuk Mehmeti görür görmez kucağına atıldı.
-Baba,babacım!Çok özlemiştim seni.Son bi ayda niye gelmedin?
-Hep benmi gelicem oğlum,bu sefer rolleri değiştik işte-diyip kahkaha ardılar.Mehmet çok mutlu gözüküyor,hele de kadını görünce gözlerinin içi gülüyordu.Kadına herkese baktığından daha farklı bakıyodu.Ama aşkla değil.Onun kadına olan duygusu kesinlikle aşk değildi.Yani adam evli olmasa,onun hayatında hiç aşık olmadığını söylerdim.Mehmete sarılarak sanki kokusunu içine çekti kadın,gözyaşlarını tutamayarak ağlamaya başladı.

-Sana bişey olacak diye çok korktum.Sana bişey olursa ben naparım.
Mehmet kadının saçlarını okşayarak:
-Şşş,sakin ol.Bak burdayım,sapasağlamım.Murat da burda.Artık hiç ayrılmıycaz.
-Nasıl yani?
-Gitmeyin Sevda,ben Murata çok alıştım,uzun süre geçince özlüyorum artık.En azından Türkiyede bi ev tutun.Olmazmı?
-Canım,bunları sonra konuşsak.

Ve nihayet beni farkettiler.

-Mehmet,bu kız kim?
-Hanımefendi,kaza yaptığımı görüp yardım etmeye gelmiş,ambulans çağırmıştı.Tekrar size çok teşekkür ederim hanımefendi!Üstelik bana kan da vermişsiniz.
-Ne demek insanlık vazifemiz.Kim olsa aynısını yapardı.

Bu konuşmamız sırasında gözlerinin içine baktım.Bu adam bana birini hatırlatıyordu.Artık emindim.Gülünce su yeşili gözleri daha güzel görünüyordu.Gözleri sanki yeşil bi denizdi.Fırtınalı deniz.Sen onun içinde kayboluyordun.Burda daha fazla durmak istemiyordum.Hemen çantamı alıp şifa dileyip odadan çıktım.Çıktıktan sonra ellerinde hediyelerle ailesi geldi.Annesi ısrarla onlarla yemeye gelmemi istedi.Ne kadar karşı koymak istesemde onu kıramayıp kabul ettim.
MEHMETİN ODASI
-Mehmet,artık kendine yeni bi hayat kurmanın vakti gelmedi mi?Hep başkalarından ötrü kendi hayatını hiçe saydın.Ben,kardeşin,ailen...Yıllarını çaldık senden.İyi bi kadınla tanış.Hayatın değişsin.Fenamı?
-Ne saçma şeyler söylüyosun sen öyle.Yıllarımı çalmak ne demek?Benim yıllarımda,hayatımda sizsiniz!

O sırada Mehmetin ailesi içeri geçer.Çocuk hemen koşup Ferideye sarılır.Feride,Nihat ve Samet Sevdayı ve Muratı görünce çok sevinirler.
-Canım kızım,iyiki geldin.
-Ne demek tabii ki de gelmeliydim.

•DENİZ KARACA
Farklı düşüncelere dalarken birden yine aklıma o katil geldi.Keşke ismini bilseydim.Şimdiye hapisten çıkmış,ortalıkta geziyor,belkide kaç genç kıza daha zarar veriyodu.Ama ben hiçbişey yapamıyordum.Neden bu kadar çaresizdim?Çünki elimi kolumu bağlamıştılar.Nedense o adam hakkında hiçbişey öyrenmemi istemiyordular.Ama ben de Denizsem bu işin peşini bırakmıycamı çok iyi biliyordum.Elbet bi gün karşıma çıkacaktı o adam.Elbet bi gün çıkacaktı.