~O sadece bir gün öldü,ama ben hergün~
~Sen çaresizlik nedir bilirmisin?
~Doğrusu,yanlışı,ağrısı,sancısı~
~Ne varsa yaşanacak.~
~Gözyaşı,ayrılık,pişmanlık,dargınlık~
~Hepsi benim olacak.~
~İçimde yılgın rüzgarların ayak sesleri,sende daha yeni-yeni...
•DENİZ KARACA Kavak,en ufak meltemde bile hışırdamaya,ıslık çalmaya başlayan bir ağaç.Yapraklarının sıklığı,hafifliyi ve biçimi ona böyle hep kıpırdayan,kendini avuturmuşcasına mırıl mırıl sayıklayan ve etrafında olup biten onca başka şeye aldırmazmışcasına tatlı tatlı ıslık çalmaya devam eden bi karakter vermiş... Sonra ne olmuş?Bi gün birisi çıkıp bu mübalağasız teşbihi yapmış.O gün bugündür biz de insanın ufacık bi etkilerle derin umutlara ve ya umutsuzluklara sürüklendiyi hülyalı hayallerini,aşık hallerini bu teşbihe bağlamışız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
En sessiz,en esintisiz,en yaprak kımıldamayan havalarda bile arsızca sallanan kavak yapraklarını,varlığı sır,sükuneti yel bir rüzgarın tahrik ettiğine inanılırmış vaktiyle.İşte böyle meçhul bir esintiye kapılıpta bastığı yeri görmeden kararsızca devinen nice hülyalıları da kavak yellerine benzetme alışkanlığı bundandır.
Bizde birer kavak yelleri gibiydik.Ben,Sevda,Mehmet ve gizemli doktor.Hülyalı düşüncelerimizin arkasından çok tehlikeli adımlar atıyor,yaptığımız işin sonucunu düşünmüyorduk.Nefret,ihanet...Hepsi beynimde karman çormandı.Bide bu karmaşanın içinde Aşk vardı tabi.Benim Mehmete karşı içimde hergün büyüttüğüm,nerdeyse okyanuslar kadar büyük ama gizli aşkım.Evli bi adama aşık olmak.Daha onu gördüyüm ilk an anlamıştım.O benim için sıradan bi arkadaş değildi.O benim hayatımda ilk kez yaşadığım duyguların sahibiydi.O herşeyden habersiz,bense yılgın,yorgun ve çaresizdim...
Doğrusu,yalışı,ağrısı,sancısı Ne varsa yaşanacak... Gözyaşı,ayrılık,pişmanlık,dargınlık, Hepsi benim olacak...
İçimde yılgın rüzgarların ayak sesleri, Sende daha yeni yeni, KAVAK YELLERİ...
(Nilufer feat.Feridun Düzağaç-Kavak Yelleri)
(Bakmak istersiniz diye,yağhaz klibide koydum)
Ama Mehmet bana bi söz vermişti.Herşeyi anlatacaktı.Nasıl bi adam?Gerçekten katilmi?Bi genç kızı öldürdümü?Tamam.Mehmet meselesi hall olacak,o bana herşeyi anlatacaktı.Peki ben?Ben ona herşeyi anlatacakmıydım,ve ya anlatmalımıydım?Ama önce ya Sevda ya da doktorla konuşup işin aslını astarını öğrenmeliydim.Zaten aslını öğrensem ne fayda ki,gözümle görmüştüm bi kere...Ama yine cahil cesaretimle kendimi toplayıp Sevdanın evine gittim.Onunla konuşmam lazımdı.Haddime olmasa bile.Bana ait,beni ilgilendiren bi mevzu olmasa bile,gözümle gördüyüm bi şey için susup oturamazdım ben.Bugün komserinde yanına tekrar gidicektim.Gizlice telefonuna bi program yükleyip konuşmalarını dinliyecektim.Belki İlayda hakkında bişey öğrene bilirdim.Biliyorum bunu yapmak için çok geç kalmıştım.Aslında hiç böyle gizli saklı işler yapan insan değildim.Ama beni buna mecbur bırakmıştılar.Ben hakkım olanı istiyordum.Başka bişey değil.Sadece kardeşimin katilinin kim olduğunu öğrenmek istiyordum ve en acısıda ne biliyormusunuz? Ufacık ta olsa o katilin Mehmet olma ihtimali vardı.İşte bu ihtimal benim kalbimi de,aklımı da paramparça ediyordu.Eğer bi şekilde bu ihtimal gerçekleşseydi,o zaman benim dünyam başıma yıkılırdı.Daha kaçıncı kez sevdiyim,güvendiyim insanları kaybedecektim?Hayat bana daha yıllar önce sevdiklerini kaybetmeyi öğretmişti.Ama görünen o ki ben hala öğrenememiştim.Annem,babam,anneannem,İlayda...Şimdi sıra Mehmettemiydi?
