🍃KAVAK YELLERİ🍃

HAYAT BİLDİĞİ GİBİ GELSİN(Yeni sezon ilk bölüm)

♥♥♥Ve canlarım ikinci sezonumuzun ilk bölümü!!!Nasıl başlarsak öğle devam eder değilmi?O yüzden VOTElerinizi bekliyorum.Bikaç bölüm hazır olduğu için bu bölüm de sınırlı.
VOTE 10♥♥♥♥

-Hiçbişey bulamadık efendim...

-Mehmet bey elimizde hiçbir kanıt yok...

-Deniz hanıma ait hiçbir eşya bulunamadı efendim...

-Mehmet bey maalesef,bu sefer de elimiz boş...

Bunca olumsuz araştırmalar sonucu son kez arkadaşı bi cümle söğlemişti.

-Mehmet,vazgeç artık...

Ama o vazgeçmedi.Vazgeçemiyordu çünki.Ellerinden kayıp gitmişti sevdiği kadın.Denizin derinliklerinde boğularken peşinden gitse de,arkasından suya dalsa da kurtaramamıştı yaşama sebebini,imkansız aşkını...Suyun derinliklerini saatlerce arasada bulamamıştı.Gözlerinin önünde suya atlarken,can verirken hiçbişey yapamamıştı.Gerçeklerle yüzleştiğinde çektiği acıyı düşünmek bile onun kalbini deliyor,derin kesikler atıyordu sanki.Gözyaşları iz bırakmıştı yanaklarında.Dudakları çatlak çatlaktı.Tanınmaz hale gelmiş,rengi solmuştu.Görenler tanımakta güçlük çekiyordu.Gözleri uykusuzluktan şişmiş,sakalı uzamıştı.Onu görmediği,yaşadığına ait bi kanıt bulamadığı,varlığını hissetmediği bu beş ay içinde ne hale geldiğini hiçkimse bilmiyordu.Bu zor süreç içinde yalnızca Denizi değil,annesini de kaybetmişti.İki büyük acıyı birden yaşamıştı.Bütün bunlar yetmiyormuş gibi,Feride öğrendiği gerçekle dünyası başına yıkılmış,gidip herşeyi Mehmete anlatmak istemişti.Halbuki Mehmetin herşeyden haberdar olduğunu bilmiyordu.Yolda giderken kalbi sıkışmış ve gözlerini ebediyyen yummuştu.Yalnızdı...Yapayalnız...Arada kardeşi Samet gelirdi yanına,konuşmaya çalışsa da Mehmet gözünü telefondan ayırmıyor,her an,her saniye bi haberin geleceğini bekliyordu.Ne doğru dürüst yemek yiyor,ne de şirket işleriyle ilgileniyordu.

Şimdi aklında yalnızca bi karar vardı.Eğer Denizi bulursa bütün gerçekleri ona anlatacak,neden "katil"olduğunu söğleyecekti.Ne kadar araştırmalardan olumsuz sonuç alsa da vazgeçmiyor,Denizin bir yerlerden mutlaka çıkıp geleceğini biliyordu.

Ve günlerin birinde yardımcısı Zafer haber getirdi.Nefesi kesilmişti,zorla konuşuyordu.Haberi duyduğu an koşa koşa gelip Mehmete haber vermişti.

-Mehmet bey,çok önemli bi bilgi elde ettik!

Mehmet hemen yerinden doğrularak berelmiş gözleriyle Zafere bakmıştı.Titrek ve ağlamaklı ses tonuyla masumcasına sormuştu.

-Lütfen olumlu birşey söyle...

Zafer gülümseyerek Mehmete bakmıştı.

-Olumlu efendim...

Mehmet daha fazla dayanamayacağını görüp kalbinin sıkıştığını hissetti ve sevinçten bağırarak konuşmaya başladı.

-Hadi söyle!

-Deniz hanımı gördüğünü iddia eden bi kız bulduk.Size söğlemeden önce kendim bizzat kızla konuştum.

-Eeeee....

-Doğru dürüst birine benziyordu.Söyledikleri de gayet mantıklı ve düzgündü.Yani....Ben öğle düşünüyorum...

-Zafer sadede gel!

-Deniz hanımın Almanyada olduğunu söyledi.

Mehmet dalgın bi ifadeyle yüzünü buruşturmuştu.İstemsizce içinden korkunç şeyler geçmişti.Tekbaşına Almanyada ne yapıyordu,nasıl geçiniyordu?Ve en önemlisi...Gerçekten o derin sularda boğulmadan kalarak nasıl kurtulmuştu?Mehmet aslında onun Türkiyede değil,başka bi yerde olduğundan emindi.Çünki ülkeyi alt üst etmişti nerdeyse.Her köşeyi,her deliği aramış,ama bulamamıştı...Ama Almanyada olduğu aklının ucundan bile geçmemişti.Şimdi de bu haberi duyunca aklından çok kötü şeyler geçmiş,kalbi sıkışmıştı.Evet,şimdiye kadar onun hakkında bi haber çıkması için dua ediyordu.Ama haberi duyunca göz bebekleri büyümeğe,damarları şişerek üze çıkmaya başlamıştı.Başında çok derin bi ağrı,kalbinde büyük bi sızı hissetti.Bi anlık yere çöküp kafasını avuçları arasına aldı.İstemsizce geçirdi aklından"Ya başkasıyla evlendiyse..."