~O sadece bir gün öldü,ama ben hergün~
~Sen çaresizlik nedir bilirmisin?
~Doğrusu,yanlışı,ağrısı,sancısı~
~Ne varsa yaşanacak.~
~Gözyaşı,ayrılık,pişmanlık,dargınlık~
~Hepsi benim olacak.~
~İçimde yılgın rüzgarların ayak sesleri,sende daha yeni-yeni...
•YUSUF DEMİR Sevdayla konuşmamdan ikigün geçmişti.Ona herşeyi anlattığımda ağlamamak için kendini zor tutmuş,zorlukla bişeyler söylemeye çalışmıştı.
-Artık...Artık herşey için çok geç.Elimizden hiçbişey gelmiyor.
Bunları değip sustuğunda iki damla gözyaşının yanaklarından süzülüp düştüğünü gördüğümde ellerimle yüzünü avuçladım.Gözlerini benden kaçırsada çenesini kaldırıp gözlerine baktım.O hüzünlü ifade...Hayat dolu,gülücüklü,etrafına neşe saçan kızdan hiçbişey kalmamıştı.Yarattığım bu hüzünlü kadın benim eserimdi.Bu yüzden kendimi asla affetmiycem.
Zorlukla ayağa kalkıp gitmek isterken kolundan tuttum.
-Biraz dışarı çıkalım.Hava almış olursun.
-İstemez.Ben oğlumun yanına gitmek istiyorum.
-Tamam,seni oğluna götürücem ama biraz dışarı çıksan daha iyi olur,ev havası boğmuştur seni.Merak etme yürüye-yürüye eve götürücem seni.
Kendisini kötü hissettiği için fazla bişey söyleyemeyip benimle birlikte evden çıktı.Dar sokaklarla yürüyorduk.Kızarmış gözleri ve bitgin suratıyla çok yorgun görünüyordu.Ezgin,solgun,kırık bi ses tonuyla konuşmaya başladı.
-Ama hala neler olduğunu anlatmadın.Bana ne oldu da sen beni evine götürdün?
Bu soruya cevap vermek çok zor oldu benim için.Ama kendimi toparlayıp ona bişeyler söylemeliydim.
-Sen...Benimle konuşmaya gelirken...Yolda bayıldın.Bende seni hastaneye götürdüm.Hastanede ayılsanda halin yoktu.O yüzden seni ordan da kendi evime götürdüm.
-Neden bayılmışım peki?
Bu soruyuysa hiç cevaplayamıyordum.Ona ne söyleyektimki?Bunu nasıl söyleyecektim?Nerdeyse duyulmayacak bi ses tonuyla:
-Önemli bişey yok-dedim.
Zaten daha fazla da bişey konuşmadık.Temiz havanın ona iyi geldiğini hissettim.İkimizde sadece susup önümüze bakıyorduk.Çünki konuşacak hiçbişeyimiz yoktu.Kelimeler tükenmişti...Birden uzaktan gelen şarkı sesiyle ikimizde duraksadık.Bu,sıradan bi şarkı değildi.Sokak müzisyeninin eşsiz sesiyle yorumlanan şarkı yıllar önce benim Sevdaya söylediyim ilk şarkıydı.
•7 YIL ÖNCE AMERİKADA BİR KLÜP
-Ya aşkım baksana,arkadaşın çıktı ne güzel şarkı söyledi sevgilisine.Yani kaç yıldır sevgiliyiz,bi şarkı bile söylemedin bana.
-Sevgilim,yani o çocuğun güzel sesi vardı.Ben kim,şarkı söylemek kim.Ayrıca ben şarkı söylemesemde seni çok seviyorum biliyorsun.
-Biliyorum hayatım,ama yinede söyleseydin çok güzel olurdu.
Daha sonra çok şirin bi ifadeyle Yusufa baktı Sevda.
