~O sadece bir gün öldü,ama ben hergün~
~Sen çaresizlik nedir bilirmisin?
~Doğrusu,yanlışı,ağrısı,sancısı~
~Ne varsa yaşanacak.~
~Gözyaşı,ayrılık,pişmanlık,dargınlık~
~Hepsi benim olacak.~
~İçimde yılgın rüzgarların ayak sesleri,sende daha yeni-yeni...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(MERVE ŞAHİN) (AŞKIMMMMMM YAAA♥♥♥)
{MEHMET YILDIZ}
En yakın uçakla gece saat 00:00 da yola çıkmıştık.Haberi duyduğum an Almanyaya gitmeyi kafama takmıştım.Bir gece bile yerimde duramazdım.Belkide çok geç kalmıştım.Belkide herşey çok daha kötüye doğru gitmişti onu aradığım müddetde.İki ihtimal vardı:ya çok iyi birisine rastlayarak güzel bi hayat kurmuş,ya da kendini kaybederek, çaresiz kalarak kötü yola düşmüştü.Doğru, bulduğumuz kız onun kötü vaziyyetde olduğunu söğlemişti.Ama ben yinede ona inanmıyor,Denizin kötü olmasını düşünmek bile istemiyordum.İnsan sevdiğine kıyamaz derler ya,onun mutluluğu için herşey yapar,herşeye katlanır."Ne olursa olsun yeterki o mutlu olsun"der.Eğer şuanda benimde karşıma bu iki seçenek koyulsaydı,kuşkusuz onun biriyle güzel bi hayat yaşamasını tercih ederdim.Çünki ben ne onu,ne onun aşkını haketmiyordum.Masumiyyetini,iyiniyyetliliğini,güzel kalbini hak etmiyordum.Ben o dünya güzeli kadına layık değildim.
Ama bu ondan vazgeçeceğim anlamına gelmezdi.Sadece mutlu olduğunu,iyi olduğunu bilicektim.Beni affetmeyecekti,hatta belki sonsuza kadar nefret edecekti.Ama olsun...Beni görmeyecekti,ne halde olduğumu bilmeyecekti.Ama ben onun iyi olduğunu uzaktan da olsa görüp sonunda ondan vazgeçecektim.Bu ihtimal bile,onun başkasıyla olması ihtimali bile benim içimi rahatlatıyordu.Bana iyi hissettiriyordu.
Kendime biraz çeki düzen vermiş,aylardır dokunmadığım sakalımı kesmiştim.Eskisi gibi olmasamda,kiyafetlerimi düzenli giyerek en sevdiğim parfümümü sıkmıştım. Günlerdir rahat uyku uyuyamayan ben uçağa bindiğim anda başımı yaslayıp derin uykuya,güzel rüyalara dalmıştım.
Kaç saat olduğunu bilmiyorum ama uyandığımda Zafer az bir vakit kaldığını söğledi.Nerdeyse üç saat sonra Almanyaya yetiştik.Ayağım yere basdığı an güzel havanı ciğerlerime çekmiş,kendimi olduğumdan daha rahat hissetmiştim.Kafama herşeyin iyi olacağını yeritsemde,galiba herşey benim düşündüğümdende kötüydü...
Birden bire içimi derin bi sıkıntı bürüdü.Bütün bedenim esmeye,gözlerim kararmaya başladı.Elimle bir yere tutunduğumda Zafer tedirgin olup yanıma gelmiş,çantasından çıkararak bana su vermişti.Suyu içtikten sonra gömleğimin yakasındaki iki düğmeyi açmış,birazda olsa rahatlamıştım.Bikaç dakika sonra kendime gelerek yüzümü Zafere çevirip sormuştum.
-Neresiydi?
Zafer o kadar tedirgin olmuştu ki,sorduğum soruyu bile anlamamıştı.Şaşkınca sormuştu.
-Efendim?...
-Hani kız Denizin yerini tarif etmişti ya,orası neresiydi?
Nihayet sorumu anlayarak telefonunda kızın verdiği adresi göstermişti.
-Ha...Şurası efendim...
-Hemen gidelim...
Halimin hala bi garip olduğunu farketmiştiki kısık sesle konuşmaya başladı.
