Vengeance

Chapter 15

SCARLET

Ngayon naka set ang pagkikita sana namin ni Tyler pero hindi naman ako papayag na ganon ganon lang ako magpapakita sakanya. Naisipan kong si Ion nalang ang magpakita sakanya dahil ngayon rin ay pinilit ako ng mga anak ko upang pumunta sa mall.

Naka full disguise ako ngayon dahil mahirap na baka may maka kilala saakin habang nasa mall. Hindi pa ngayon ang tamang panahon para makita nila ako.

"Mommy, let's buy some ice cream. When we get there,"nakangiting saad ni Verliza. Ngumiti nalang ako sa anak ko at tumango.

"Ok baby! but first, you need to fasten your seatbelt coz we will now go."nakangiti kong saad. Lahat naman sila ay tumango.

May kasama akong dalawang yaya dahil sa kailangan ng bantay ng dalawang makulit na si Brian at Verliza. Si Grey naman ay ako nalang ang magbabantay sakaniya dahil kaya ko na rin naman siya dahil hindi naman siya makulit sadyang suplado lang talaga ang isang 'to.

"Mommy can you buy me some toys?"excited na sabi ni Brian.
Tumango ako at nagsimula ng mag drive.

"Ofcourse i will buy you some new toys and also you Verliza, i will buy you some new head bands because you always lost your headbands."sabi ko naman. Tumango naman silang dalawa.

"Mom, Can you buy me some complete books of HP?"seryosong sabi ni Grey.

Harry Potter book? Meron pa ba 'non ngayon? Hayssss.

"Gusto mo pa ba ng ibang libro Grey?"sabi ko naman sakanya. Tumango ito at may inilabas na listahan. Natigilan ako sa ginawa niya kaya labis na nabigla ang mga bata pati narin ang mga yaya kong kasama dahil sa biglaang pag tigil ko ng sasakyan.

"Mom, Can you please drive safely!"seryosong sabi ni Grey.

"Those are the books that i want mom!"seryoso parin niyang sabi. Kaya itinuloy kona ang pag mamaneho ng aking sasakyan.

"I heard that this tagalog stories are so popular here, so i wanted to try it. I also want to learn how to speak tagalog and i also want to fluently speak your language when i am studying here."seryoso niyang sabi.
Natawa nalang ako.

"Poor you, Kuya Grey. You still don't know how to speak tagalog."tumatawang sabi ni Verliza. Halatang nainis si Grey sa sinabi ng kaniyang kapatid.

"Tssk you don't care. Ang ipal ipal mo tolaga!"seryosong sabi ni Grey. Hindi ko alam kong tatawa ba ako o babalewalain ang sinabi niya pero ang cute nung pagsalita niya ng tagalog.

"Kuya, Your tagalog is so gross!"sabay tawa ni Verliza. Napailing iling nalang ako at nagdrive na ulit papuntang mall.

After that ay nakarating narin kami sa mall.

Nasa mall of asia kami ngayon.
Dahil balak ko ring paglaruin lang sila sa playground dito dahil may kakausapin ako ng madalian .

"Ate Yana at Ate Lina, punta po muna kayo ng mga bata sa playground dito sa mall may hahanapin lang po kasi akong shop. Bibili narin ako ng libro ni Grey."nakangiti kong sabi. Tumango naman kaagad sila.

"Babies! Maglaro muna kayo kasama sila Ate Yana at Ate Lina hah! Bibili lang muna ako ng libro ng kuya Grey niyo and after that ay bibili tayo ng toys niyong dalawa at kakain na tayo, ok!"nakangiti kong sabi. Tumango sila at hinigit na ni Brian at Verliza si Ate Lina at si Grey naman ay seryoso lang na naglakad. Psh makikipag laro naman yan doon eh ayaw lang talagang masyadong showy ng isang yun.

Napailing iling nalang ako at naglakad na palabas ng mall. May isang restaurant kasi sa near the shore. At dun makikipagkita si Ion kay Tyler titingnan ko lang naman sila sa malayo.

"Blue!"natigilan ako dahil sa mukhang nakita ko.

My Mom and My kuya.

Namuo ang luha ko dahil sa sobrang sakit na makita sila ulit. Masakit kasi nakaya namin ni dad na mag lihim at na kaya namin silang saktan.

"Mom, Akin na nga yan! Nagbubuhat ka nanaman ng mabigat, isumbong kita kay dad eh!"sabi ni kuya blue at kinuha ang mga pinamili ni mom. Napangiti nalang ako dahil hindi parin nagbabago ang attitude ni Kuya Blue.

Natigilan ako dahil bigla silang dalawa lumingon saakin.

At kumunot ang noo.

Tinalikuran ko sila para hindi nila ako mamukhaan.

"You! Wait! You look familiar, do i know you?"sabi naman ni kuya Blue hindi parin ako makalingon sakanya dahil baka tuluyan niya akong mamukhaan, hindi ko alam ang gagawin ko kung ganon.

Suminghap ako ng malakas at hinarap silang dalawa nag maangmaangan naman akong hindi ko sila kilala.

"Huh? Sorry but do i know you mister? Your not familiar to me, sorry. Uhmmm i am from England and i am just taking my vacation here so, do i know you? Have we met in England or in any place in this country?" Nagtataka kong tanong. Yes! Scarlet mapapaniwala mo na sila.
Tumango si kuya Blue at patuloy lang na tumingin saakin.

"Oh! Sorry i really thought that i know you because you look really familiar to me! I'm so sorry,"pagpaumanhin naman ni kuya Blue.

Buti naman at hindi nahalata ni kuya ang aking bose niliitan ko ng konti para hindi mahalata.
Pero si mommy ay patuloy lang na nakatitig saakin.

"You look like my daughter!"sabi ni mommy na bahagyang nagpatigil saakin.

"Daughter?"agad naman akong nag isip ng sasabihin kay mommy dahil baka mahalata niya na ako ang anak niya.

"Ang lakas ng tibok ng puso ko na ikaw ang anak ko!"seryosong sabi ni mommy. Agad akong napailing iling.

"Mommy! Stop seeing Scarlet in any other people you encounter. Patay na si Scarlet, mommy."seryosong sabi ni kuya Blue.

Ngumiti nalang ako kay mommy.

"Sorry to hear that, But i really need to go now. Goodbye!"ngumiti ako sa kanilang dalawa at nagmadaling umalis sa harapan nila dahil sobrang nagbabadya na ang aking mga luha.

Nang makahanap ako ng malapit na bench ay agad akong umupo at bigla akong nanghina sa nakita ko. I miss them. I miss them so much. Mom, konting tiis nalang at magkikita na tayo. Mayayakap na kitang muli at masasabi ko sayong buhay na buhay ako at mahal na mahal kita.