Vengeance

Chapter 34

TYLER

All i want is to be with my children. Oo, naiintindihan ko si Scarlet pero huwag niya naman sanang ipagkait ang pagiging ama ko sa mga anak namin.

"Bro. Stop drinking! If you really want them back. Then go! Make your move, hindi solusyon sa problema ang pag inom,"seryosong saad ni Breth.

Napangiwi nalang ako sa sinabi niya.

"Yes, i did something wrong back then but it doesn't mean she can just take away my children from me!"galit kong saad. Nakita ko namang umiling iling si Breth.

"Hindi naman sa ganoon, Tyler! May dahilan siya kung bakit ayaw niyang makilala mo ang mga anak mo. Ikaw naman kasi Bro, sinabihan na kita noon pa na huwag kang magmahal ng iba. Look at you right now! You look so miserable,"seryosong sabi ni Breth at nag smirk.

Napatingin nalang ako sa kawalan.

Gagawin ko ang lahat para makalapit ako sa mga anak ko.

"Isa lang ang tip ko sayo, Bro. Pumunta ka ngayon sakanila at mag makaawa ka ulit! Baka ngayon ay nandoon na ang mga anak mo."seryoso niyang saad. Napailing iling naman ako sakanyang ideya.

"Hindi na ako pwedeng pumasok sa village nila. I'm banned. Kaya anong gagawin ko!"sabay sabunot ko sa aking mga buhok.

"Wala pa tayong magagawa sa ngayon pero huwag kang susuko Tyler! Mga anak mo parin yun."seryosong saad ni Breth.

Saan kaya sila nag aaral! Baka sakaling doon ko sila makita at makausap.

SCARLET

Hindi ako pumasok sa opisina dahil namumugto parin ang aking mga mata at kailangan ko 'rin ng updates patungkol sa aking mga anak. Lalong lalo na at alam na ni Tyler ang tungkol sakanila.

Napangiti naman ako ng makita ko ang kotseng sinasakyan ng aking mga anak.

"Hello mommy!"masayang pagbati ni Brian at niyakap ako.

"So how's your day Brian? You look so happy!" nakangiti kong sabi kahit na sobrang namamaga parin ang aking mga mata.

Ngumiti si Brian at tumango.

"I'm so happy Mommy. I have so many friends na po, mommy! 10 na po sila!"nakangiting banggit ni Brian. Ngumiti ako at namamanghang tumango.

"Oh! You have lots of new friends, Brian. Thats good! How about you Ver?"nakangiti kong tanong. Nakita ko naman na sumimangot si Verliza.

"My first day of school is so awful!"galit na sabi ni Verliza.

Napatitig naman ako sa aking anak.

"Why?"nagtataka kong tanong.

Padabog niyang inilagay ang kaniyang bag sa sofa at umupo.

"I dislike someone, Mom! She's so annoying. I can't even get a friend because of her!"galit na saad niya. Nilapitan ko siya at hinagkan ang kaniyang mukha.

"Just ignore that girl."nakangiti kong saad. Umiling iling naman siya saakin.

"No Mom! I can't ignore her. She always pisses me off! I hate her!"galit na sabi ni Verliza. Napailing iling nalang ako sa tinuran ng aking anak.

"What's her name?"nagtataka kong tanong sakanya.

"Lisana Sy, Mommy!"galit na saad ni Verliza. Natigilan ako sa pangalan na binaggit niya

Sy? So siya yung anak ni Tyler kay Ate Violet! Na hindi naman talaga kaniya kasi kay Nico naman talaga!

"Huwag makikipag away, Verliza! Pabayaan mo nalang siya, ok!" sabi ko naman sakanya dahil ayokong makita si Ate Violet!

"Yes mommy,"malumanay na sabi ni Verliza. Ngumiti nalang ako at bumaling sa isa ko pang anak.

"So hows your school, Grey?" nakangiti kong tanong. Tipid itong ngumiti.

"Mommy! There are so many girls who likes him but Kuya Grey ignored them!"sumbong naman ng aking babaeng anak. Sinamaan siya ng tingin ni Grey pero tumawa nalang ang aking anak na si Verliza.

"Psh! I don't care about them. Mom, I found some new friends btw,"tipid siyang ngumiti.

Napangiti naman ako sa sinabi niya.

"Really?"nagtataka kong saad.
Tumango siya.

"They are Erson and Niccolo"sabi naman ni Grey.

Napangiti naman ako sa sinabi niya dahil finally may naging kaibigan narin si Grey!

Pumasok na sakanilang kwarto si Verliza at Brian.
Tanging natitira nalang kaming dalawa ng aking anak na si Grey.

Nakatitig ito saakin.

"Did you cry mom?"seryoso nitong tanong. Nabigla naman ako sa bigla niyang pag tanong

"N-No Grey! i didn't cry!" nakangiti kong saad.
Parang hindi ito nakumbinsi sa sinabi ko.

"Halata naman, Mom!Who did this to you mom? i will make them pay for letting you cry!"seryosong saad ni Grey at niyakap ako ng mahigpit.

"Ako, bigboy ang nag paiyak sa Mommy mo!"napatingin ako sa nagsalita.

"You ninong! Why did you make mommy, cry!"galit na saad ni Grey. Napangiti nalang ako sa tinuran ng aking anak.

"Because your mommy is so cute when she's crying!"tumatawang saad ni Seung.

"I hate you, ninong!"nakangiting saad ni Grey. Napangiti nalang ako sakanilang dalawa.

"You go to your room now, Grey. Magbihis kana at kakain na tayo."nakangiti kong saad.
Tumango naman si Grey at nagmamadaling tumaas sa kaniyang kwarto.

Umupo naman sa tabi ko si Sam.

"So anong gagawin mo ngayon? Lalo na at alam na ni Tyler ang tungkol sakanila,"seryosong saad ni Seung.

Napangiti nalang ako ng pilit at tumitig sa kawalan.

"I'm planning to go back,"seryoso kong saad. Nakita ko naman saaking peripheral vision na tumitig siya saakin.

"Are you sure about your decision Scar?"nagtataka niyang tanong. Napangiti ako at tumango.

"Yes! I want them to have a simple life and away from those people!"seryoso kong saad.

Nakita ko namang ngumiti siya.

"That's a good decision Scar!"nakangiti niyang sabi.

Napataas naman ako sakanya ng kilay dahil ngiting ngiti siya.

"Why are you so happy Seung?"nagtataka kong tanong.
Umiling iling lang siya at ngumiti.

"Wala naman nasisiyahan lang ako sa naging decision mo!"nakangiti niyang sabi.
Kaya napailing iling nalang ulit ako dahil sa ka abnormalan ng aking kaibigan.

"Mapunta kaman sa iba ay ayos na saakin pero ang mapunta ka sa asawa mo na walang ibang ginawa kundi ang saktan ka ay hindi pwede!"nakangiti niyang sabi. Napatitig nalang ako sakanya.

Kung sana nakilala kita ng mas maaga Seung 'edi sana ngayon ay ikaw ang mahal ko at ang taong importante saakin. Sana ikaw nalang yung pinagtuunan ko ng pansin. Sana ikaw nalang ang nauna kong nakilala kaysa kay Tyler. Sana ikaw nalang ang ama ng aking mga anak! How i wish i was inlove with you. But i can't deny my feelings towards, Tyler. I still care for him but i will never let him be part of my life again. Tama na siguro ang pagpapakatanga ko sakanya noon. Nagpapasalamat nalang din ako sakaniya dahil biniyayaan ako ng mga anak na ganito ka kulit at kasunurin. Hindi ako makakapayag na makalapit ka Tyler sa mga anak ko.