In love with my stepbrother ft. Roediementair

Het feest

Ik ruim nog de laatste spullen op van mijn kamer, als Rudi aan komt lopen. Zonder de andere. 'Waar zijn Mandy, Pascal en Dennis', vraag ik. 'Dat zie je zo', zegt hij alleen maar, 'kom je mee?' Ik kijk mijn vriendje vragend aan. Hij kijkt mij veelbetekenend aan. 'Doe je ogen dicht', zegt hij dan. 'Waarom?' 'Doe het nou maar gewoon. Vertrouw me, je gaat het geweldig vinden!' Lachend schud ik mijn hoofd en sluit ik mijn ogen. Ik hoor hoe Rudi dichterbij komt en achter me gaat staan. Ik voel zijn handen op mijn schouders. 'Vertrouw je me?' Zijn adem kietelt in mijn nek. Ik knik. 'Meer dan andere...' Rudi begeleidt me de kamer uit. Het ziekenhuisgebouw uit. Ik hoor hoe we de parkeerplaats oplopen en hoe er een autodeur opengaat. Rudi zet me in een stoel en gaat dan naast me zitten. Ik hoor allemaal gefluister en gemompel. Dan hoor ik hoe een auto start en hoe we wegrijden.

Na wat wel een uur leek, stoppen we eindelijk en zegt Rudi: 'je mag kijken'. Ik open mijn ogen en zie dat we thuis zijn en dat Mandy en Pascal al die tijd al naast me zaten en dat Dennis ons hierheen heeft gereden. De gordijnen zijn dicht. Een beetje wantrouwig stap ik uit en loop ik naar de deur. Ik wil net de deur openen, als mijn vader opendoet. Ik loop de woonkamer in en word blij verrast door al mijn vrienden en familie in de woonkamer. Enzo is er. Milan en Brigitte. Don en Lotte. Link en Alicia. Wilbert en Ronald ook. En ga zo maar door. Ik begroet iedereen uitgebreid en neem de felicitaties in ontvangst. 'Laat haar even rustig binnenkomen', zegt Rudi, die ondertussen met Mandy, Pascal en Dennis is binnengekomen.

Het is supergezellig als Wilbert plots zegt dat ik moet meekomen. Langzaam loop ik achter hem aan. Gevold door alle anderen. Ik kom in de voortuin en kan een gil amper onderdrukken. 'Vind je hem mooi?' vraagt Wilbert. 'Of ik hem mooi vind? Hij is prachtig!' zeg ik en ik loop naar de auto. 'Voor onze vakantie', zegt Rudi. 'Vakantie?' vraag ik. Mandy knikt. 'Ja, in de vakantie gaan jullie samen weg!' Ik kijk de andere aan. 'Fijne 18e verjaardag!' roept iedereen doorelkaar. 'Dit is de beste verjaardag ooit!' zeg ik en we lopen weer naar binnen.

We hebben tot laat in de nacht gefeest, gelachen en gedanst. Iedereen is naar huis gegaan, behalve Mandy en Pascal, die bleven helpen met opruimen (tot grote ergernis van Pascal). Dennis heeft afscheid genomen en heeft beloofd om vaker langs te komen. Na een uur is eindelijk alles opgeruimd. Mandy en Pascal zijn naar huis en nu zitten Rudi, onze ouders en ik in de woonkamer. 'Fijn dat je weer thuis bent lieverd', zegt papa. 'Vind ik ook', zeg ik en knuffel mijn ouders.