In love with my stepbrother ft. Roediementair

De akelige sfeer

Gapend word ik wakker. Ik ga rechtop zitten en wanneer mijn voeten de koude vloer raken gaat er een rilling door me heen. Ik denk terug aan gisterenavond. De wandeling, de video, ons gesprek in het bos. Aan alles. Weer heb ik dat rare gevoel in mijn buik als ik terugdenk aan ons gesprek. 'Hij denkt dat wij wat hebben...' ' Ja, dat zou nog eens wat zijn, want dat kan niet... toch? Dat zou gek zijn toch? Want, theoretisch gezien zijn wij familie...' 'Ja, dat zou heel vreemd zijn'. Toen we thuiskwamen was het really awkward om tegenover hem staan. Heel even kreeg ik dat gevoel in mijn buik dat zegt, hij is de ware, ik wil hem. En even dacht ik dat hij dat gevoel ook had, de manier waarop hij naar me keek, de manier waarop ie met me praat... alles leek zo... echt. Maar dat kan natuurlijk niet. Dat is compleet gestoord, dat ziet hij ook wel. Ik loop naar de deuropening en bots in de hal tegen Rudi op. 'Goedemorgen', zegt hij alleen maar en loopt dan naar beneden. Hij laat me ontdaan achter. Ik gooi een plens water in mijn gezicht, pak een badjas en loop naar beneden. Papa, Petra en Rudi zitten al aan tafel. 'Ik ga Mandy en Pascal zo ophalen, ze blijven logeren', zeg ik met een schuine blik op Rudi. Zijn blik raakt de mijne, maar hij kijkt meteen weg. 'Gezellig', zegt Petra. Ik ga bij ze zitten en pak een boterham. Ik pak de jam en smeer er een dikke laag van op mijn brood. Ik staar er een poosje naar, maar ik krijg geen hap door mijn keel. Ik voel Rudi's blik op me branden. 'Ik heb geen honger', zeg ik en schuif van tafel. 'Ik ga me omkleden', zeg ik. Ik loop naar boven en plof op m'n bed neer. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik een appje heb. Ik open Watsapp en begin te lezen.

Petra: hey Nikita, ik weet dat ik nog niet als familie voel, maar als er iets is, weet je me te vinden.

Ik zucht. Was het maar zo makkelijk. Ik stop mijn telefoon in mijn zak en pak een stapel kleren. Ik loop naar de badkamer en doe de deur dicht. Ik kleed me uit en zet de douche aan. Ik zoek een leuk nummer op Spotify en ga er dan onder staan. Ik sta er net een kwartier onder, als Rudi binnenkomt. Ik ga helemaal op in mijn gedachtes, dat ik het niet doorheb. Zo snel als hij er was, verdween hij ook weer. Net voordat de deur dichtslaat, zie ik hem weglopen. Ik herken zijn rug. Het duurt even voor ik het me besef. Rudi had me gezien. Waarschijnlijk. Snel zet ik de douche uit en draai ik de deur op slot. Voor het geval dat. Ik droog me af en kleed me om. Ik doe mijn haar in een knot en doe een ketting om. Ik loop naar beneden en bel Mandy. 'Hey Mand', zeg ik. 'Heeeyyy', hoor ik. 'Ik kom nu jullie kant op', zeg ik. 'Oké, tot zo', zegt Mandy en ze hangt op. Ik pak mijn jas en loop naar Mandy's huis.