In love with my stepbrother ft. Roediementair

Het aanzoek

Het is een half jaar later. We hebben ons leventje weer proberen op te pakken. Ik ben serieuzer te werk gegaan met mijn YouTube kanaal en heb vele wedstrijden gewonnen met hockey. Ook speel ik in musicals en doe ik optredens door heel het land. Ik schrijf en geef boeken uit over mijn verleden. Ik geef tips aan andere die dit is overkomen. Ik ben gelukkig met Rudi en mijn vrienden en familie. Ik heb niet veel last meer van mijn "verleden". Ik ben nog wel snel moe.

Het is vakantie en vandaag ga ik weg met Rudi. We werden het heel lang niet eens over de plek. Uiteindelijk hebben we besloten om naar de Malediven te gaan. Ik heb mijn koffers gisteren al ingepakt, dus daar hoef ik niet mee over te stressen. Ik vraag me af of Rudi al bezig is met inpakken. Dus loop ik naar zijn kamer en klop aan. Rudi doet open. 'Lukt het een beetje?' vraag ik met een schuine blik op een stapel kleding op de grond. Rudi schudt lachend zijn hoofd en laat me binnen. 'Ik help je wel', bied ik aan. Rudi kijkt me dankbaar aan. Ik pak een stapel kleding, vouw die netjes op en leg die in de koffer. Na een kwartier ben ik klaar met Rudi's koffer. Samen tillen we onze koffers de trap af, de gang in. 'Moeten jullie nu al weg?' vraagt Petra. 'Mam, ik ben al een halfjaar terug. Ik ben gelukkig. En ik ben voor je het weet alweer terug', zeg ik en ik geef Petra een knuffel. 'En je hebt papa nog', zegt Rudi. 'Het is al erg genoeg dat ik drie weken met hem zit opgescheept', zegt Petra knipogend. Papa helpt ons de spullen in mijn auto te zetten en gaat dan weer achter het tuinhekje staan. Ik loop naar mijn ouders en geef ze een kus. Ik stap in de auto en Rudi achter het stuur. Daar gaan we dan. Op weg naar Schiphol. Op weg naar de Malediven.

Wie had ooit kunnen bedenken dat een vliegtocht van ruim 14 uur zo leuk kon zijn? Als je me dat 14 uur geleden had verteld, had ik je waarschijnlijk keihard uitgelachen. Rudi en ik zijn gaan vloggen voor ons kanaal. We hebben films gekeken. Gelachen en gepraat. En dan eindelijk, na 14 uur, landen we op de Malediven. De eerste stap naar ons eerste uitje samen. Hand in hand lopen we naar ons hotel. Rudi checkt ons in en dan lopen we naar onze kamer. Het is een grote suite met een tweepersoonsbed, een badkamer met douche en een jacuzzi, een balkon, een eetkamer en een zogehete chillroom. Ik gooi mijn koffers op de grond en plof op het bed neer. Ik open de gordijnen en loop het balkon op. Het uitzciht is prachtig. Het kijkt uit op een prachtig meer, gelegen in een prachtig bos. Ongemerkt komt Rudi naast me staan. 'Wat denk je ervan?' vraagt hij. 'Dat dit de beste vakantie ooit wordt!' roep ik en ik geef Rudi een kus.

We lopen hand in hand door het bos. Als eerste avondje hier, wilde Rudi het romantisch aanpekken: we zouden eerst een wandeling door het bos maken en dan gaan eten in een van de restaurantjes in het dorp vlakbij ons hotel. We lopen een rondje om het meer en lopen dan naar het dorp. 'Maar Rudi, ik ben er nog helemaal niet op gekleed!' zeg ik. 'Jij ziet er altijd goed uit'. Ik glimlach. Rudi gaat me voor naar een restaurantje en houdt de deur galant voor me open. Ik bloos. 'Rudi, ik schaam me kapot man!' Rudi lacht en zegt: 'Mag een man zijn geluk niet tonen?' Ik lach ook. Ik loop het restaurant in en sta promt stil. Ik verstijf helemaal. 'Nikita?' Hoor ik van ver. 'Nikita?' Ik schud mijn hoofd. 'Wat is er?' vraagt Rudi. 'Nee, niks... ik dacht alleen... dat ik Bruno en Stacy zag...' zeg ik en ik kijk schichtig om me heen. Rudi pakt slaat zijn arm om me heen en wrijft geruststellend over mijn rug. 'Het is goed. Zij zitten vast in Nederland en wij zijn hier', zegt Rudi en dat kalmeert me. 'Sorry...' 'Geeft niks', zegt Rudi en dan lopen we naar ons tafeltje.

We zitten net een half uur als er muziek klinkt. Ik kijk op en zie een jazzbandje op iets wat op een podium moet lijken staan. 'Wil je dansen?' vraagt Rudi. Ik knik. We lopen de dansvloer op en beginnen te schuifelen. 'Konden we dit maar voor eeuwig doen...' zucht ik. Ik leg mijn hoofd op Rudi's schouder. 'Dat kan ook...' zegt Rudi. Na drie nummers, laat Rudi me los. 'Wat ga je doen?' vraag ik. Rudi geeft geen antwoord en loopt rechtsstreeks naar het podium. Daar overlegt hij et de band en krijgt dan de microfoon. 'Hallo allemaal, ik wil even de aandacht graag', zegt Rudi. Iedereen richt zich op hem. 'Ik wil iets zeggen... het gaat over een heel bijzonder meisje...' Rudi haalt diep adem en gaat dan door. 'Wie had ooit gedacht dat wij, Nikita en ik, oorspronkelijk stiefbroer en -zus, een stelletje zouden zijn? Als je me dat een halfjaar geleden vertelde, had ik je meteen naar een gekkenhuis gestuurd. In korte tijd heb je veel van jezelf laten zien. En zelfs na je verleden, bleef je het sterke meisje dat je was/bent. In het begin wilde ik niks van gevoelens weten. Maar na dat overgetelijke potje van DDW, wist ik dat ik meer wilde dan alleen de broer -zus relatie. Ik wilde jou, als mijn vriendin. Ik wilde ons aan de wereld showen, me niet schamen voor ons'. Ik begin te blozen. 'Ik houd zo veel van haar. Nu wil ik haar graag hierheen roepen... NIKITA!' zegt Rudi dan. Langzaam loop ik het podium op. Rudi pakt de mic op en gaat op een knie zitten. 'Nikita, wil je met me trouwen?' Ik moet moeite doen het niet uit te gillen. 'Ja, heel graag!'