In love with my stepbrother ft. Roediementair

Ben

Het is de volgende dag. Vandaag zou ik thuis blijven samen met Rudi. Mijn ouders hebben het geaccepteerd dat Rudi en ik een stel zijn en ze zouden hun mond houden tegen de school. Ze zijn nu naar hun werk en hebben geld achtergelaten voor eten en boodschappen. Ik ontbijt samen met Rudi. Hij geeft me een veilig gevoel. Hij zou me beschermen. Mandy gaat wel gewoon school. We hebben afgesproken dat we gewoon doen alsof er niks aan de hand is. Niet teveel schijn wekken.

Na het eten ga ik op de bank zitten met mijn laptop. 'Wat ga je doen Nikita?' Vraagt Rudi. 'Ik ga verder met mijn boek', zeg ik. 'Zal ik helpen?' Vraagt Rudi. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ga maar gamen'. Rudi geeft me een kus en verdwijnt dan naar boven. Ik heb geen inspiratie voor een nieuw hoofdstuk. Dus zet ik Netflix aan. Ik ben halverwege en voel mijn ogen zwaar worden. Langzaam val ik in slaap.

Laat in de middag word ik wakker. Ik knipper met mijn ogen en ga rechtop zitten. Ik zie Rudi niet in de woonkamer. Ik loop naar de gang en roep van onderaan de trap: 'Rudi? Waar ben je?' Geen antwoord. Ik loop naar de keuken. Geen Rudi. Ik raak lichtelijk in paniek. Ik open mijn Whatsapp en zie een appje van Rudi.

Rudi: hey Nikita, ik ben naar Duncan. Ga daarna boodschappen doen. X

Ik ben opgelucht dat Rudi iets heeft laten weten. Ik kijk in de kast of er nog wat is. Er staat alleen een zak chips. Ik zucht. 'Het moet maar'. Ik stop het in een bak en loop er mee naar de woonkamer. Ik wil net gaan zitten tot de bel gaat. Ik loop naar de deur en doe open. 'Ben!' Zeg ik en ik wil de deur dichtgooien, maar Ben zet zijn voet ertussen. Ik duw zo hard ik kan op de deur, maar het lukt me niet. Ben duwt de deur open, waardoor ik val. Een kreun verlaat mijn mond. 'Nog steeds pijn? Kom, laat me je helpen'. 'Nee! Ik heb jouw hulp niet nodig! Rot op uit mijn huis!' Zeg ik. Ben is verbaast van mijn reactie. Ik hijs mezelf overeind. Ben komt dichterbij en doet de deur op slot. Ik slik. Ik loop langzaam achteruit. Ben komt steeds dichterbij. Ik druk mezelf tegen de muur. Ik kijk Ben angstig aan. 'Bang?' Vraagt hij. Ik zeg niks. Ben pakt me bij mijn armen en draait me zo dat hij me kan 'besturen'. 'Wat ga je doen?' Vraag ik. 'Naar boven'. Ik slik hoorbaar. Hij begeleidt me naar boven. Ik stribbel wild tegen. 'Ik...laat me gaan...' Zeg ik zacht. 'Nee Nee, jij was vandaag niet op school... dus moet het maar op deze manier', zegt Ben grijnzend. Ik voel zijn adem in mijn nek.