Magic.

Ergens heel ver weg, waar illusies werkelijkheid zijn, en waar niets is wat  het lijkt, leefde een prachtig jong meisje; Yuna heet ze. Yuna leefde in een aparte wereld, ver weg van het normale leven. Yuna had alles wat ze wilden ; vrieden, famillie, vreugd, en alles wat je nodig hebt om gelukkig te zijn... Maar toch wilde Yuna meer. Meer, want ze wist dat er meer te vinden was buiten haar wereld. Zoals ''normale mensen vrienden'' of ''ware liefde'', zei ze altijd maar. Liefde was in haar eigen wereld ook wel te vinden, maar om een lelijke trol of een puntoorige fee te trouwen, zag Yuna niet zitten. Terwijl ze zelf een elf was... Een elf met een zee blauwe korte jurk aan, pik – zwart haar en lichte huid met groene ogen. Een elf die zo nieuwsgierig was dat ze haar mooie dorp verliet , om te kijken naar de buitenomgeving, waar geen andere elf ook maar aan durft te denken. 

Je had in haar wereld verschillende dorpen ; sungwy- waar de feeën leefden, Golden Brigde- waar alle trollen onder een brug leefden en daarom noemden ze hun dorp ook zo. Crudelis- waar de heksen leefden. Idan- waar de tovenaren leefden. Demoni, wat letterlijk Demonen betekent. In Demoni leefden dus ook demonen en monsters. Niemand wist veel van dat dorp. 

En als laatste had je de twee elfen gebieden; Easter Woods, waar de kleine elfen leefden, en die niet veel groter waren dan een mensenhand. En die voor leven zorgden in Yuna's wereld. En Amanzi Falls, waar Yuna dus in leefde. Een gemene bevolking vol onaardige elfen die voor dood zorgenden in Yuna's wereld. Alleen Yuna was anders, niet onaardig of gemeen. Juist lief en zorgzaam.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In een normale wereld, in een normaal dorp, leefde een aparte krachtige moedige jongen; Jules. Jules leefde in een wereld vol met moderne technologie en nieuwe uitvindingen. Jules leefde vol rijkdommen en schatten, hij had namelijk twee stinkend-rijke ouders die hem alles gaven wat hij ook maar wilde. Wat eigenlijk wel vreemd was, was dat hij dat voordeel nooit gebruikte. Maar ondanks al dat geld en rijkdom, wilde ook Jules meer. Meer kunnen gluren in Yuna's wereld. Jules had licht bruin haar met fel-blauwe ogen en een getinte huidskleur. Hij had iedere dag wel iets anders aan... Omdat hij meer wilde besloot hij op een dag naar het Sparkel woud te gaan om de magische portaal op te zoeken die naar Kogin Forsta (Yuna's wereld) leidde. Hij vond hem, maar zijn vrienden hielden hem tegen om erdoor te gaan. Op school hield hij zijn kleine droompje voor zich. Maar thuis was hij er constant mee bezig. Hij deelde zijn kleine droom ook met zijn vrienden maar die vonden het maar onzin. Waarom zou je in de eerste plaats naar Kogin Forsta gaan? Als het de bedoeling was geweest dat we daar heen waren gegaan, hadden we daar wel geleefd toch? Jules vond dat maar onzin en ging steeds een stapje verder. Hoofdstuk 1... Dromen

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Elke morgen, als Yuna opstaat maakt ze een klein rondje door alle gebieden. Om een kijkje te nemen hoe hun morgen er voor staat.  Ze begint eerst bij haar eigen dorp. Daarna vliegt ze door naar Eastern Woods, waar al haar vrienden leven. ''Hoi Toya!!'' schreeuwt Yuna naar beneden. Yuna daalt tot de grond en zakt in de tuin van haar beste vriendin Toya. ''Goedemorgen Yuna. Maak je weer 'n vlucht?'' zegt Toya met een grijns. ''Yup, iedere morgen weer.'' terwijl ze dat zegt gaat Toya op haar schouder zitten, zo klein is ze. ''Wacht. Ik MOET je iets laten zien!!'' zegt Toya. Toya vliegt haar boomhuisje in, dat ook niet groter is dan een mensen scheenbeen... Als ze uit het huisje komt, heeft Toya een groot medaillion om haar nek, veel te groot voor haar lengte... ''Wat heb jij nou weer gevonden??'' zegt Yuna met een lach. ''In het Sparkel woud. Een echt mensen medaillion! Mooi hé?'' zegt Toya. ''Ummh, ja... Ik weet niet of ik het zo geweldig vind. Het is wel van een mens snap je...'' zegt Yuna. ''Ja sorry, normaal heb je het er altijd over en nu vind je het maar niks!!'' zegt Toya boos. ''Nee je snapt me niet. Ik vind mensen super interessant, maar ik vind het toch allemaal raar, want wat doet een mens bij het portaal?'' zegt Yuna. ''Tja, ik weet het ook niet...'' zegt Toya. ''Er is maar 1 manier om daar achter te komen.'' zegt Yuna met een grijns. ''Oh Yuna ik weet niet of dit zo'n goed idee is!!'' zegt Toya, maar ondertussen is Yuna al onderweg.  

Yuna en Toya zijn aangekomen bij het Sparkel woud, en ze vliegen steeds dichter naar het portaal. ''Yuna!! Je gaat veel te snel!!'' schreeuwt Toya van een afstand. Yuna vliegt laag over de grond en stuit op Judas, een fee. ''Hey! Kijk uit joh!'' schreeuwt Judas. ''Sorry Judas!!'' schreeuwt Yuna terwijl ze door vliegt. ''Oh Yuna! Zie wat er gebeurd als je zo snel vliegt!!!'' schreeuwt Toya. ''Maakt niet uit! Kan gebeuren toch?!'' zegt Yuna. ''Nee!! Gewoon niet ga gewoon wat langzamer!!'' zegt Toya.Opeens voelt Toya een druppel op haar neusje. ''Yuna! Het gaat regenen denk ik...''schreeuwt Toya. Yuna is intussen al wat langzamer gaan vliegen. ''Wat? Nee! Mijn vleugels kunnen dat nog niet aan!'' zegt Yuna met een betrokken hoofd. ''Nee de mijne dan, jij bent, 1, een water-elf, en, 2, jij hebt VEEL grotere vleugels dan ik!'' zegt Toya boos. ''Ja, maar dat ik een water elf ben betekent nog niet dat ik op mijn leeftijd al tegen water kan!'' zegt Yuna terug. ''Alsnog, jou vleugels zijn veel groter! Een grote druppel en ik kan het schudden.'' zegt Toya. Terwijl ze dat gesprek voeren, begint het al harder te regenen. En ze merken op dat er donderslagen klinken. ''Oh nee, niet ook al donder en bliksem!'' zegt Yuna. ''Ugh! Ik zei toch al dat het geen goed idee was om hier heen te gaan.'' zegt Toya. De meiden staan stil. Hun vleugels zijn nu al doorweekt. ''Nou lekker dan nu kunnen we helemaal terug lopen naar huis!'' zegt Toya boos. ''Nee. Nu gaan we naar het portaal ook! Ik ben hier gekomen voor dat portaal, en ik zal er komen ook!'' zegt Yuna vol goede moed. ''Nou dan doe je dat maar lekker in je eentje, ik ga terug voordat het dorp Demoni naar het bos komt...'' zegt Toya. ''Wat? Hoe bedoel je?'' vraagt Yuna. ''Weet je dat niet? Tijdens regen en storm in het Sparkel woud komen de Demonen en Monsters uit hun dorp om de storm te vieren...'' zegt Toya.                               ''Oh Mijn God! Dan moeten we NU naar huis Toya!'' schreeuwt Yuna. Yuna. ''Nee, dat was me nog niet opgevallen...'' zegt Toya boos. ''Geen tijd voor grappen nu Toya! We moeten nu weg hier!'' schreeuwt Yuna harder.  Op dat moment zien Yuna en Toya tegelijk zwarte schimmen. ''Rennen!!!'' schreeuwen Yuna en Toya in koor. Normaal zouden de meiden vliegen maar omdat het regent gaat dat nogal lastig... De zwarte gedaantes komen steeds dichterbij en het lijkt alsof ze zichzelf niet verplaatsen door te bewegen en te rennen, maar juist door te teleporteren. 

''Kijk uit Toya!!'' schreeuwt Yuna. Yuna pakt het kleine lichaampje van Toya vast en zet het op haar schouder. ''Kom hier.'' Yuna gooit haar snel op haar schouder en rent door. ''Pas op Yuna, een boomstronk!'' schreeuwt Toya. Yuna ziet het te laat en BOEM!! Yuna en Toya liggen op de grond, onder de modder, in de regen, met demonen en monsters achter hun aan... Erger dan dit kan het niet denkt Yuna. 

''Yuna! Yuna! Yuna opstaan!!'' schreeuwt Toya. Yuna kijkt om zich heen en ziet de zwarte schimmen dichterbij komen. ''Snel spring op mijn schouder!'' schreeuwt Yuna terwijl ze opstaat. Yuna en Toya rennen verder. ''Yuna! Kijk daar!'' schreeuwt Toya. Ze wijst naar het portaal die ruim 30/40 meter verder weg van hun is. ''Oh snel!'' schreeuwt Yuna. Yuna rent zo snel als dat ze nog nooit gerend heeft. ''Sneller Yuna! Sneller!'' schreeuwt Toya. De demonen gaan ook steeds sneller rennen. ''Yuna kijk achter je!'' schreeuwt Toya. ''Oh!!'' Yuna schrikt ervan hoe dichtbij ze zijn en voelt de duisternis overnemen. ''Yuna, we zijn er bijna, kom op!'' schreeuwt Toya aanmoedigend. Yuna en Toya staan voor het portaal. ''Gaan we het doen?'' vraagt Toya vlug. ''We hebben geen andere keus Toya.'' zegt Yuna terug. Yuna pakt Toya beet en springt voor het blauw gloeiende portaal.                    Yuna en Toya vallen op de grond. Ze kijken om zich heen en de verbijstering wordt steeds groter. 

''Zie je dat Toya?'' zegt Yuna met een open mond. ''Ja, ik zie het Yuna...'' zegt Toya terug. Yuna en Toya zien hetzelfde Sparkel woud. Alleen dan zonder kleur en Fleur... Gewoon groene bomen, en niet blauw of roze, nee. Gewoon groen. Yuna en Toya lopen verder. ''Voel je dat? Het regent hier niet eens...'' zegt Toya. ''Oh ja, nu voel ik het ook.'' zegt ze terug. Ze zien wat licht uit het duistere bos. ''Hey. Kijk daar 's.'' zegt Yuna. Toya kijkt op. ''Oh wauw. Laten we er heen lopen.'' zegt Toya. ''Ja. Lijkt mij een goed idee.'' zegt Yuna. Yuna en Toya lopen er op af. Langzaam beginnen hun vleugels droog te worden. Ze komen aan bij een grote opening. ''Oh Mijn God!'' zegt Toya. ''Dat is...Dat is...'' Toya kan haar zin amper afmaken. ''Dat is een mensenvstad.'' zegt Yuna.