Magic.

Hoofdstuk 10... Ruzie 2.0

JULES POV

Fucking 4 dagen is het gelden dat die stomme vader van Yuna ons heeft verbroken. Maar ik vraag me af hè, wat was dit nou eigenlijk? We kenden elkaar amper en ik heb haar gezoend. We hebben duidelijk een bepaalde klik, die helaas nog bevestigd moet worden.

Dag 1 viel het mee. Ik ben mijn 'vrienden' niet meer tegen gekomen en ik dacht verder niet meer aan alles wat er gebeurd was.

Dag 2 begon het tot me door te dringen dat dit echt gebeurde. Ik, die haar nooit meer zal zien of horen. Dit gebeurde echt.

Dag 3 liep ik naar de wasmand en zocht mijn zwarte shirt. Fuck. Die ligt bij Yuna, oh god. Voor een moment schoten de tranen in mijn ogen maar ik heb niet gehuild.

Dag 4 is nu. Ik weet niet wat er gaat gebeuren maar ik haat het nu al.

---------------------------------------------

Ik hoor mijn wekker gaan. Maandag...

Fuck ik moet weer naar school.

Ik loop naar mijn kast waar mijn tv ook op staat, en ik pak mijn telefoon.

Ik heb 3 whatsapps, 5 gemiste oproepen, 1 e-mail, en 2 voicemail berichten. Zo het moet wel héél belangrijk als ze me zo vaak hebben geprobeerd te bereiken.

*Jules, luister naar ons. We bedoelen het alleen maar goed. Kay is je beste vriend en dit is bullshit. Jullie ruzie slaat nergens op dis maak het goed en dan kunnen we Door met ons normale rustige leventje.

x Feline*

Staat er geschreven. Dat kind begrijpt echt niet waar dit hele gedoe over gaat. Mijn vrienden gaan mij nier vertellen met wie ik wel en niet om mag gaan, en dat zullen ze weten ook. Ik scroll door en ik heb een bericht van Ciara.

*Hey, Jules ik snap dat het moeilijk is maar wij bedoelen dit alleen maar goed. Kay is er ziek van en hij heeft een gebroken kaak mocht het je boeien. Laat jullie ruzie stoppen zodat we gewoon weer onze hechte vrienden groep kunnen zijn. Kay staat open voor alles en hij biedt zijn excuses aan voor wat hij gedaan heeft. Nu jij nog.

Ik hoop je maandag te zien op school en alsjeblieft, negeer ons niet. Ik hou van je want je bent mijn beste vriend en dat zal je ook blijven, maar je moet weten dat ook Kay en ik vrienden zijn en ik nooit maar dan ook nooit tussen jullie kan kunnen kiezen.

xxx Ciara*

Staat er in dit bericht. Ciara maakt het weer een beetje goed maar ok zij snapt het niet helemaal. Kay probeert mij de les te lezen en dat is iets dat hij nooit zal kunnen. En dat moeten ze begrijpen.

Als ik het laatste whatsapp bericht wil openen zie is Kay' naam staan en wil ik het niet meer openen, al doe ik het toch.

*Jules, je moet begrijpen dat ik het niet zo bedoelde. Het spijt me.*

Serieus? 'Het spijt me'? Maak je een grapje met me. Nu is er zeker kans dat ik hem ga negeren. Hij denkt echt dat hij met een simpel bericht het goed kan maken, nou mooi niet dus.

De andere voicemails en e-mails maak ik straks wel open en ik leg mijn telefoon weg. Dezelfde ochtend routine neemt aan en ik vertrek uit huis naar school. Als ik mijn eindelijk gemaakte fiets in het fietsenrek zet komt meteen de groep op me af.

"Jules!" roept Feline. "Feline!" roep ik terug. Ik ben in een betere stemming dan dat ik zelf had verwacht.

"Ugh wat ben ik blij dat je ons niet negeert!" zegt Kay. "Ik ga hun ook niet negeren, nee." zeg ik en hij kijkt me verbaasd aan. Ja hallo? Wat denkt hij nou? Dat ik het zomaar vergeet wat er is gebeurd? Mooi niet dus.

"Wat bedoel je met hun?" vraagt hij alsof hij de hint niet door heeft. Misschien is hij zo dom dat dat echt zo is...

"Dat zij niks gedaan hebben dat mij hun laat negeren. Jij daar in tegen wel." zeg ik totaal niet bang voor zijn reactie.

De bel gaat en hij lijkt opgelucht dat hij gered is door de bel.

Ciara loopt naar me toe maar ik mompel wat.

"Heb je mijn bericht gekregen?" vraagt ze.

"Ja. Ik ben ook niet boos op jullie...Maar Kay is té voorspelbaar en hij denkt dat hij met 'het spijt me' alles recht kan praten maar dat kan hij niet." zeg ik.

"Ik had ook niet verwacht dat je boos op ons zou zijn want wij hebben in principe niks fouts gedaan. Maar denk er over na, Kay is een goede vriend van je dus misschien moet je er gewoon nog een nacht over slapen en dan komt alles gewoon weer goed...?" zegt ze meer op een vraag toon.

"Misschien." zeg ik droogjes.

"Trouwens, ga je vandaag met mij, River, Evelin, Dina en Nick mee naar het strand. Het is 27 graden dus lekker weertje en Kay is er niet." zegt ze met een nerveus glimlachje en ik kan niks anders doen dan ook glimlachen.

"Misschien, ik denk er over na."