Hoofstuk 13... Dom

50 4 0
                                    

Hey iedereen, voordat ik verder ga met het schrijven, wil ik me eigenlijk wel even voorstellen. Want ik begrijp dat jullie misschien soms denken; heel leuk hoor, maar wie the fuck is zij eigenlijk? LOL... Ik ben Laura, 13 jaar, ik hou van muziek soorten als 5SOS of One direction maar ik luister ook graag naar Nirvana of Guns 'n roses (Punk, Rock). Hou natuurlijk heel veel van schrijven en wil daar later ook graag mijn beroep van maken :P Ik heb blond haar groen/blauwe ogen en ik ben 1,68 lang (uitgebreide beschrijving hé ;) ?

i love you all xx Laura

YUNA POV*

Ik word wakker... Waar the fuck ben ik? As ik om me heen kijk zie ik niks anders dan dozen en een paar mensen die om me heen staan, met hun rug naar me toe. Mijn hoofd draait en ik kan geen beeld stil houden... Als ik vervaagde stemmen om me heen hoor besef ik dat het Toya is.

"Yuna, omg!'' schreeuwt ze.

''Wat... Wat is er allemaal gebeurt?'' het moment dat ik begin te praten word ik weer duizilig.

''Je... Je hebt iets binnen gekregen dat niet echt goed was denk ik... Je ging knock-out.'' zegt ze en ze gaat op mijn schoot staan.

''Oh. Waar zijn we?'' vraag ik... Ik heb geen flauw idee waar ik ben en het enige wat ik nog weet is dat ik héél veel Tuffer op heb en veel te veel jongens heb gezoend bij draai de staf...

''In het magazijn van Plaza Dior... We hebben aan Judas gevraagd of we je even hier heen mochten brengen...'' zegt ze. Na die zin is mijn duizeligheid veranderd in blijdschap en ineens voel ik niet meer zo ziek denk ik. Ik sta op van de stoel en duw Toya van me af.

''Yuna, what the fuck?'' zegt Thaii en hij kijkt op van zijn telefoon.

''Ja laat me nou maar ik wil gewoon even dansen.'' zucht ik en ik loop naar de deur.

''Yuna, laten we maar gewoon naar huis gaa..'' probeert Toya og te zeggen maar ik heb de deur al dicht geslagen en ik sta aan de zijkant van de zaal. Spontaan begin ik te lachen en ik hou het niet meer.

Ik dans wat, ik zing wat, en ik lach wat... Tjaa als je dronken bent kan je niet veel verwachten...

Nadat ik weer een drankje Tuffer op heb ga ik naar buiten voor wat frisse lucht... Ik baan me een weg door de menigte op zoek naar de deur, die ik door mijn belachelijke gelach niet kan vinden. Todat ik opeens de jongen tegenkom waarmee ik vannacht gezoend heb, en ik barst in lachen uit als ik hem zie.

''Hey Yuna? Hoe gaat het, je ziet nogal bleekjes...'' zegt hij.

''Ja...'' lach ik ''Het gaat er nog al hard aan toe vannacht...'' lach ik verder. ''Zeg je kan naar me helpen deur de, wacht, ik bedoel kan je me'' ik hou het niet meer en ik val haast op de grond van het lachen ''helpen naar de deur?'' lach ik en ik leg mijn hand op zijn schouder en leg mijn hoofd erop.

''Nou, ja als...als jij dat wilt... Dan oké...'' zegt hij en hij neemt me beet bij mijn arm.

Ik word de hele zaal door geslingerd en ik begin alleen maar harder te lachen... Ik ga hier morgen zoveel spijt van krijgen.

Eenmaal buiten aangekomen laat de jongen mijn arm los en gaat zonder iets te zeggen gewoon weg. Ik loop op de stoep rand en probeer te balanceren met mijn bijde armen naast me. Dat gaat me niet zo goed af en ik val op het gras. Weer lach ik in barsten uit. In mijn eentje. Waar ben ik mee bezig? Ik loop de straat uit en begin een liedje te zingen ;

''I could stay awake just to hear you breating. Watch you smile when you are sleeping, while you are far away and dreaming. I could spend my life in this sweet surrender. I could stay lost in this moment, forever.'' zing ik over de straten, zo hard dat er iets uit het raam word geschreeuwd door een bewonder van de wijk, maar door het lachen versta ik niet wat hij zegt.

Every moment spend with you is a moment of treasure...'' als ik net denk dat ik met m'n dronken kop lekker opweg ben met zingen (ookal is het zoooo vals) val ik over een stoeptegel heen en ga ik vol op m'n smoel.

''FUCK!'' schreeuw ik over de hele straat. Maar niet minder dan 2 seconden later barst ik weer in lachen uit. Mijn leuke gelach wprd ruw onderbroken door een kleine Toya die er heel boos uit ziet, en mijn kant op komt.

''Yuna, what the fuck ben je aan het doen!'' schreeuwt ze. Ik wist niet dat er zoveel geluid uit dat kleine lijf van d'r kon komen... LoL.

''Nou ik dacht laat ik even een stukje gaan wandelen ik het wonder mooie dorp... Nee een rijk of wacht, een werled -vol irritante mensen zoals jij die mensen zoal mij niet eens een avondje lol laten hebben, gaan lopen. Dat ben ik aan het doen.'' lach ik en ik schater van het lachen.

''Yuna we moeten echt naar huis, trouwens we slapen nij Aya en we moeten van haar moeder 12 uur thuis zijn. Het is half 1 dus we zijn al een half uur te laat en Aya zocht je!'' schreeuwd ze maar ik lach alleen maar nog harder.

JULES POV*

Bekend terein. Ik sta voor het portaal en werd bijna aangevallen dor een moggolisch konijn dat op me af sprong. Ik ben net weer een beetje bijgekomen van allles wat er is gebeurt en heb erover nagedacht of het wel verstandig is. Dat is het niet. Maar fuck it, ik heb iets nodig en dat is Yuna. Ik heb haar eigenlijk maar 3 keer of misschen zelf pas 2 keer gezien maar iedere keer was er wel een leuk moment. En zo'n moment heb ik nodig.

Ik heb schijt aan alles wat er is gebeurt 2 weken geleden en vooral aan haar vaders regels, dus ik stap door de poort heen.

YUNA POV*

''Ik slaap wel gewoon thuis en dan ga jij nu gewoo....'' door de bekende flits in mijn oog hoek maak ik mijn zin niet af en keer me om. Zonder iets te zeggen stijg ik van de grond en vlieg ik richting het Sparkel Woud. Zonder op of om te kijken ga ik lachen en vol enhousiastme naar het portaal. Niemand anders kan het zijn dan Jules. Hoe kan dit? Ik dacht dat hij me totaal vergeten zou zijn. Ik moet er echt snel heen en hem zeggen wat ik denk. En misschien als ik hem te lang laat wachten gaat hij wel terug! Nee, dat mag echt niet gebeuren. Ik ben dronken en eigenlijk is dit het slechtse moment waarop hij kan komen maar ik heb daar compleet schijt aan. Ik begin toch nu al wat helderder te worden. Als ik er bijna ben stop ik en kijk ik in het spiegeltje dat ik in mijn bh heb gedaan en ik zie er nog best aardig uit, maar mooi kan ik mezelf niet noemen... Ik vlieg door het bos heen en mijn hart klopt in mijn keel, ik ben echt nerveus. Ik ben 5 meter verwijderd van de plek waar we elkaar hebben ontmoet en ik schuil achter een boom om te kijken of het hem wel is. OMG!

Magic.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu