Magic.

Hoofdstuk 20... Weg

JULES POV*

''Ik hou van je Jules,'' verteld Yuna mij, we liggen samen in bed. ''Ik ook van jou Yuna,'' glimlach ik naar haar. ''We moeten eigenlijk opstaan,'' fluistert ze, alsof ze steeds verder weg van me ligt. ''Nee het hoeft niet we kunnen hier voor alijd blijven... Als jij dat wil,'' ik wil niet weg, ik wil hier blijven liggen met haar.

Ik strek mijn arm naar haar uit om haar in mijn armen te kunnen wikkelen. Mijn arm gaat dwars door haar heen. ''W-wat g-gebeurt er Yuna?'' vraag ik bang. ''Je moet me laten gaan Jules, je verspeeld je tijd met mij,'' zegt ze. ''Nee... Nee ik verspil mijn tijd niet! Ik houd van je!'' Mijn stem word steeds luider.

"Hou je zelf niet voor de gek Jules, je moet jezelf geen pijn meer willen doen," ik kijk in haar ogen, ze zijn niet echt. In de ogen van Yuna kan ik altijd gevoel zien, maar op dit moment lijken ze wel dood.

Ik kan hier niet langer naar kijken, ik wil wakker worden. Ik weet zeker dat dit een droom is, het kan niet anders.

Ik schiet overeind.
"Jezus," hijg ik. De zweet druppeltjes rollen van mijn voorhoofd. Ik sta op van het bed en kijk op mijn telefoon. Het is half 5. Vandaag is het zaterdag. Mooi zo.

Ik loop naar de badkamer, die verbonden is met mijn slaap kamer. Ik knip het lichtje aan en ga voor de spiegel staan. "Goeiemorgen Jules," mompel ik tegen mijn spiegelbeeld.
Ik stink naar zweet, dus ik draai de kraan van de douche open en ga er onderstaan. Het warme water voelt heerlijk tegen mijn gespannen lichaam.

Terwijl ik me aan het wassen ben moet ik steeds weer aan Yuna denken. Ze had wel gelijk, het was maar een droom, míjn droom. En toch had ze gelijk.
Ik doe mezelf er mee pijn, ik doe haar pijn, we doen elkaar pijn zonder dat we ruzie maken of zo iets.

Het doet me pijn wanneer ze naar achter stapt, terwijl ik haar langzaam loslaat en door het portaal stap. Mij doet het niet alleen maar pijn, het doet namelijk haar ook heel veel pijn. Dat is wat ik het meeste haat. Zij zal nooit gelukkig kunnen zijn als het zo door gaat, dus ik dan ook niet.

Ik zet de kraan uit en droog me af. Ik wikkel de handdoek om me heen en loop naar mijn kleding kast. Ik doe een boxer aan en ga op bed liggen. Ik heb geen idee wat ik nu ga doen.

Ik wil mijn ogen niet sluiten, want dan zie ik Yuna. En bovendien ben ik eigenlijk niet eens meer moe.

YUNAS POV*
"Goddomme Yuna nu hier komen!" Hoor ik mijn vader schreeuwen. "Jules, je moet snel weg voor dat mijn va-" ik open mijn ogen terwijl ik me uitrek. "Oh ja... ik ben alleen. Fuck," zeg ik tegen mezelf terwijl ik naar de deur loop.

"Wat?!" Schreeuw ik naar mijn vader, ik weet precies waarom ik moet komen. Ik wil gewoon tijd rekken. "Je komt nu hier!" Schreeuwt hij nogsteeds.

Ugh, ik heb fucking erge hoofdpijn, alles klopt en mijn hoofd voelt zwaar.
Ik loop naar beneden en zie mijn vader staan met een rood aangelopen hoofd.

"Ik heb je toch duidelijk gezegd dat je dat mens niet mag zien?!" Roept mijn vader. "Ja... Als we het daar over gaan hebben, wil ik eerst een aspirientje," zeg ik rustig tegen mijn vader, ik druk beide handen tegen mijn hoofd om het kloppen de verminderen, maar het lukt toch niet.

Ik loop naar de keuken en doe het laatje open. Ik pak zo'n raar pilletje en leg het op mijn tong en met een slok water slik ik het pilletje door.

Ik kom de woonkamer weer binnen en mijn vader is gaan zitten op de "hoofdstoel".

"Waarom heb je hoofdpijn?" Vraagt hij en ik zie dat hij moeite heeft om zijn woeden te beheersen. "Ik... Wat heeft dat er mee te maken? Ik dacht we gaan een heel gesprek hebben over fucking Jules en Rosa?" Het kwam er meer uit als een vraag dan gewoon iets dat ik zeg. "Het komt door Jules of niet? Hij heeft je pijn gedaan," zegt hij.

Ik leg mijn hoofd in mijn handen en kreun. "Pap, nee! Jezus! Tuurlijk komt dit niet door Jules! Jules doet mij geen pijn, dat zal hij nooit doen!" "Zie je wel?! Je bent veel te brutaal! En door wie? Jules!" Schreeuwt mijn vader naar me.

"Laat Jules hier buiten, ik ben niet brutaler pap, jij verdiepte je nooit in mij om te weten hoe brutaal ik eigenlijk was. Jij begon altijd een gesprek omdat dat beleeft is! Niet omdat je daadwerkelijk geïnteresseerd was in mij!" Schreeuw ik terug naar mijn vader. Hij lijkt even gekwetst, maar dan komt zijn bozen blik weer terug.

"Jij mag blij zijn! Je bent een verdomme prinses, zónder manieren! En nogsteeds ben je zo ondankbaar! Ongelofelijk!" Brult mijn vader, die op dit moment meer een vreemde lijkt.

Ik wil zo veel tegen hem zeggen. Zo hard naar hem schreeuwen. Hem zo veel pijn doen. Maar ik doe het niet, dat besluit neem ik heel bewust. "Oké," zeg ik dus maar gewoon simpel.

"Oké?" vraagt hij verbaast. "Ja pap. Oké," zeg ik en ik loop bij hem vandaan. "Weetje ga maar naar een of andere vriend of vriendin ofzo! Ik wil je hier niet meer zien! Doei Yuna!" Schreeuwt hij me achter na. Ik draai me om verbaast omdat hij zegt dat ik weg moet gaan. Ik had namelijk precies het tegenovergestelde verwacht.

Ik moet lachen. Ik heb geen idee waarom, maar ik lach hem recht in zijn gezicht uit. "Is goed ik ben weg," zeg ik dan. "Mooi! Ga maar lekker spelen met dat vriendje van je!" "Is goed ik zal mijn best doen papa," grijns ik naar hem.

Ik sta in mijn kamer en ik heb eigenlijk geen idee wat ik ga doen. Dus begin ik maar met het klaarmaken van een tas.
Ik pak een stapel kleren en vouw die op zodat alles in mijn tas past. Dan pak ik mijn douche tasje en doe mijn haarborstel, tandenborstel, haar dingetjes en andere dingen die je nodig hebt om jezelf schoon mee te maken.
Ik schuif mijn douchetasje in mijn tas en ga zitten op het bed.

Zal ik zo gewoon door de poort heen gaan? Nee, ik ga door het raam. Ik sta op en loop naar het raam toe.

Jules shirt hangt er nog.

Ik pak het shirt snel van de venster bank en vouw het mooi op en doe het voorzichtig in de tas.

Ik sta nu midden in mijn kamer, ik kijk nog even rond. "Doei kamer," zeg ik zacht.
Dan pak ik mijn tas en hang hem over mijn schouder. Ik loop naar het raam en vlieg weg...

Op naar Judas.

JULES POV*
Het is inmiddels 10 uur en ik zit weer op bed. Ik heb best veel gedaan.

Ik heb een sport kamer in mijn huis, dus waarom niet?
Ik heb de hele tijd aan Yuna gedacht, dat was in dit geval niet heel erg. Ik sport namelijk een beetje voor háár, inplaats van voor mezelf. Want als ze mijn shirt uit trekt voor me, moet ze wel van het uitzicht genieten.

Ik heb dus met die gedachten in mijn hoofd, de hele tijd zitten grijnzen terwijl ik gewichten optilde, aan het slaan was tegen een boksbal, en aan het rennen was op zo'n renband.

Toen werd ik moe en ging ik terug naar mijn kamer. Ik liep mijn kamer binnen en zag mijn zusje in mijn bed liggen slapen. Dus ik gaf haar een kusje op haar voorhoofd en ging weer douchen. Mijn zeep was op en ik besefte dat ik te veel douche en te veel zeep in één keer gebruik.

Toen ik klaar was lag mijn zusje nogsteeds te slapen in mijn bed en ik ging bij haar liggen. Ik viel in slaap en had een heel rare, vage droom, die ik me niet meer kan herinneren.

YUNA's POV*
"Yuna? What the fuck?" Zegt Judas grijnzend. "Ja... Geen vragen laat me hier blijven van nacht," zeg ik, ik heb echt geen zin meer in gezeik. Ik wil gewoon een lading aspirientjes achterover slaan en dan gaan slapen.
"Tuurlijk mag je hier blijven, blijf zo lang je wil," zegt Judas en hij stapt opzij, ik loop zijn huis binnen.

Het huis staat blauw van de rook. "Jezus Judas, wat rook jij?" Vraag ik hoestend. "Thul, wil je ook wat?" Hij loopt naar de keuken en pakt er een zakje thul vandaan. Tuurlijk is het thul, hoe kan ik nou vergeten hoe dat ruikt, ik rookte het vroegen met Judas weleens.
Ik wil het eigenlijk heel graag aannemen, maar ik heb het echt al heel lang geleden.

"Ja geef maar," zeg ik zonder er bij na te denken en hij geeft me het zakje met thul.

~~~~~~~~~~~~~~~
Oké voor dat mensen gek worden; thul is eigenlijk gewoon wiet, maar dan in de wereld van Yuna :) lyall❤️