Magic.

Hoofdstuk 16... Samen

Hoofdstuk 16...Samen

YUNA'S POV
Ik vlieg uit mijn raam met Jules op mijn rug. Hij is fucking zwaar en om de 5 meter komt er een elf of ander vliegend persoon rare dingen over ons roepen, of ze kijken gewoon heel raar naar ons.
Maar ik vind het eigenlijk niet erg. Mijn hele leven let ik al op dat soort dingen, ik vond het nooit leuk om bekeken of uitgelachen te worden, maar nu vind ik het gewoon niet erg. Niet met Jules er bij.

Na een tijdje ben ik moe en heb even rust nodig. Ik ben hartstikke aan het zweten en het is ook nog super heet.
Als ik de grond raak glijd Jules van mijn rug. Hij kreunt terwijl hij zich uitrekt en ik ga op het gras liggen.
Hij komt naast me zitten en kijkt om zich heen.
"Waar zijn we?"
"Weet ik niet Jules. We zijn niet verdwaald ofzo, maar Jezus ik ben gewoon fucking moe. En ik zweet." Hijg ik.
Hij lacht, de lach waar ik nu al zo van hou.
Hij buigt zich over mij heen en zoent me. Hij opent zijn mond en zijn tong glijd over mijn lippen.
Omg. Ik heb geen idee wat ik nu moet doen. Gewoon mijn mond open doen en een vis na doen? Ik heb geen idee.
Ik doe maar gewoon het zelfde als wat hij doet, en blijkbaar merkt hij het niet, want hij gaat gewoon door.
Na een tijdje heb ik geen adem meer over en duw hem zachtjes wat naar boven... Jezus ik hijg harder dan dat ik net deed. Hij grinnikt zachtjes en fluistert in mijn oor: "Nu al genoeg van me?" En hij plaatst een kusje in mijn nek waar ik van huiver.
"Nooit."
Hij kust me steeds lager, van mijn nek naar mijn sleutel been... Omg.
Ik wil hem tegen houden, maar ergens ook weer niet.
Ik duw hem ruw van me af en hij beland maast mij in het gras.
"Yuna what the fuck. We... ik, ik dacht d-dat we ehm..." Hij klinkt... wanhopig?
"Niet denken Jules, gewoon doen." zeg ik zelfverzekerd.
Hij gaat rechtop zitten en ik klim op zijn schoot. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan.

JULES'POV
"Niet denken Jules, gewoon doen." zegt Yuna en ze klimt op mijn schoot.
Fuck.
Ze kijkt me aan. Ze verwacht iets van me, maar ik kan niet helder denken. Haar gele jurkje kruipt omhoog en het liefst had ik gewoon dat jurkje zo snel mogelijk van haar lijf geschurt.
"Waar denk je aan Jules?"
"Aan jou... Alleen maar aan jou." Hijg ik.
Ze bijt op haar lip en ik kan me niet meer inhouden. Ik duw haar jurkje nog ietsjes omhoog om haar heupen beter vast te kunnen houden.
Ze pakt mijn hoofd met beide handen vast, en zoent me hard.
Ik val naar achter terwijl ze nog steeds op mij zit, onze lippen verliezen nooit contact.
Haar mond smaakt een beetje naar... frambozen? Het maakt niet uit het is heerlijk.
"Jules?" Zegt ze in mijn mond.
"Ja babe?"
We gaan langzaam rechtop zitten.
"Ik denk dat we verder moeten." zegt ze.
"Waarom?"
"Jules, we kunnen hier niet voor altijd zo liggen."
"Hoezo niet?" Ik leg mijn handen op haar blote rug zodat ze niet meer naar achter kan gaan.
"Serieus moet ik dat nu helemaal uit leggen?" Ze lacht een beetje nerveus.
"Nee het was maar een grapje je hebt gelijk. Tuurlijk kunnen we hier niet voor altijd blijven... Ik had gewoon gehoopt op ietsjes langer."
Ik wil haar weer kussen, maar ze trekt snel weg.
"Jules, ik ben serieus ik... ik denk dat we verder moeten."

YUNA's POV
Ik sta op zonder een antwoord van Jules af te wachten.
Ik kijk omlaag, mijn jurkje is tot over mijn kont opgetrokken.
Oh god. Ik sta midden in een bos in mijn onderbroek.
Ik trek snel mijn jurkje naar beneden.
"Kom je Jules?" Vraag ik na een tijdje.
"Hm? Oh ja sorry." zegt Jules en hij klimt snel op mijn rug.

..
Ik stop voor het begin van de markt.
Ik kijk naar Jules, zijn haar zit warrig en zijn mantel zit scheef.
Ik weet niet wat ik nu moet zeggen... Jeez hij maakt het me zo lastig. Ik was altijd fucking braaf en netjes, oké niet helemaal... Ik deed altijd van die Badass dingen met Judas, maar toen werd ik vrienden met Toya. Ik was niet iemand die elke jongen ging zoenen die ze zag... Maar nu met Judas ben ik ineens iemand die een jongen zoent die ze niet eens helemaal honderd procent kent en dan ook nog midden in het bos, half naakt.

Oké, ik klink als een ordinaire slet die het met elke jongen gewoon maar doet.
"Yuna?" Ik word uit mijn gedachtes gehaald, dat was de stem niet van Jules.
Wat?
Ik draai me om en daar staat ze...
Zij was mijn beste vriendin. Vroeger.
"Omg! Rosa!" Zeg ik verbaast. We geven elkaar een knuffel.
"Yuna je bent fucking lang geworden! Jij was altijd kleiner dan ik en nu Ben je ineens 10 centimeter groter!"
"Ja ach... Ik eet gewoon altijd mijn groente op hè... " Zeg ik en we schieten in de lach. Jules kijkt me vragend aan en ik snap waarom.
"Jules, dit is Rosa."