HİS (Tamamlandı)

11"Lunapark"

Yayımlanma tarihi: 13 Ağustos/03:07
11. Bölüm "LUNAPARK"
"Bir anda sen oldu ciğerlerim, toprakla doldu nefeslerin.."
•

"Demek burdasın Mihri."

Mihri yüzüne kapattığı ellerini şaşkınlıkla geri indirdi. Başını kaldırdığında Asrın ile karşılaşmıştı.

Genç adamın üzerinde, beyaz bir tişört ve siyah kot ceket vardı. Siyah saçları dağılmış, ela gözleri parıldıyordu. Tebessüm ederek bakıyordu. Sol tarafındaki çukursa, hafif bir şekilde beliriyordu adamın yüzünde. Mihri gözlerini ondan ayırıp etrafa bakındı. Diğer çocukları görmeyi bekliyordu. İçinde nedensiz bir korku baş göstermeye başlamıştı.

Asrın'dan korkuyordu.

Mihri uzakta  Akın'ı gördüğünde yerinden hızlıca kalktı. Oraya doğru gidiyordu ki, Asrın kızın kolunu tuttu. Mihri korkuyla titrek bir nefes alıp Asrın'a döndü. Adamın yüzündeki gülümseme kaybolmuş, yerini ifadesizliğe bırakmıştı.

"Bir sorun mu var?"

"Ha-hayır. Ben gideyim, diğerleri bekliyor." dedi Mihri hızlıca. Gözlerini Asrın'dan kaçırıyor, yüzüne bakmaya çekiniyordu.

"Ağlamışsın." dedi Asrın. Ses tonunda şüphelendiğini belirtir bir ifade vardı.

Mihri kendini sakinleştirmeye çalıştı. Fakat az önce duydukları kulağında yankılandıkça ölümüne korkuyordu. O bahsedilen kişi, kesinlikle Asrın olmalıydı. Ve Mihri'nin peşinde olmasının sebebi, kötü olabilirdi. Mihri kolunu kendine çekip birkaç adım geriledi. Asrın havada kalan elini indirip kaşlarını çatmıştı.

"Gelmene gerek yoktu Asrın." dedi Mihri. Biraz sonra söyleyecekleri için kendini kötü hissediyordu. Fakat söylemesi gerekiyordu. Artık Asrın'ın, onun etrafında olması tehlikeli geliyordu.  "Lütfen daha fazla bize karışma. Bu sabahki yardımın için teşekkür ederiz ama, gidebilirsin. Bir daha karşılaşmayız umarım."

Mihri bir süreliğine hiçbir ses işitmedi. Ardından kulakları, Asrın'ın gülüşünü işitmişti. Gözlerini Asrın'ın yüzüne çevirdiğinde, Asrın'ın yüzünde tehlikeli bir ifade sezdi. Gözleri tehditkâr bir ifadeyle parlıyordu. Gülüyordu ama, sinirlendiği anlaşılabiliyordu. Tüm bu ifadeleri gülerek kamuflaj etmeye çalışıyordu sanki.

"Hayatımdan çık mı demek istiyorsun?" dedi Asrın. Ardından Mihri'nin üzerine birkaç adım atmıştı. Mihri bir adım gerileyip, yutkundu. Gizliden etrafa bakındığında herkesin kendi işiyle ilgilendiğini gördü.

"Evet." dedi donuk bir sesle. Asrın ona zarar veremezdi sonuçta. Eğer zarar vermek istese bunu çoktan yapardı diye düşündü. Fakat içinde onu rahatsız eden bir his kol geziyordu.

Asrın, Mihri'nin üzerine bir adım daha atıp gözlerini hafif bir şekilde kıstı. Mihri'nin birden değişen davranışları ona garip gelmişti.

"Ne olduğunu bana söyleyecek misin? Zorla mı öğreneyim Mihri? Sorun yine Sevim mi?"

Mihri bakışlarını kaçırdı. Sorun başlı başına Asrın'dı. Az önce telefonda duydukları kesinlikle korkunç şeylerdi. Ailesi bir kazaya karışmıştı ve o kazada ölen vardı. Ölen kişinin ailesinden biri ise davayı kurcalıyordu. Asrın'ın nedensiz bir şekilde peşinde dolaşmasına bakılırsa, bu kişi Asrın olabilirdi.

Mihri işlerin gitgide daha da karmaşık bir hâle büründüğünü hissediyordu. Fakat aklı daha karışıktı. Asrın'dan uzaklaşmak istiyordu, korkuyordu, şoktaydı. Sonunda genç adama açıklama bile yapmadan, arkasına bakmadan kaçtı oradan. Murat ve Akın'ı gördüğünde koşarak yanlarına varmıştı. Murak kıvırcık saçlarına taktığı ışıklı tacı indirip, nefes nefese kalmış Mihri'ye şaşkınlıkla bakmıştı. Akın da çattığı kaşlarıyla Mihri'nin suratındaki ifadeyi izliyordu.