Yarın
Okulun kapanmasına 1 gün kaldığı için bugün okula gitmemiştim
Yatağıma uzanmış telefonumdan film izlerken instagramdan bildirim geldi
Uzay_seyidoglu8
Saat 21.00 da aşağıdaki parkta ol
Hayal.ustundag1
Heyecan mı kasıyon yavrum noldu söylesene
Uzay_seyidoglu8
Sorgulama Hayal
Hayal.ustundag1
İyi tamam
Fazla merak iyi değil derler ama NEDEN ÇAĞIRDIĞINI AŞIRI MERAK EDİYORUM. Önemli birşey olmasa zaten arayıp söylerdi. Göt ya heyecan kasıyor resmen
Saat 21.00 olur
Uzay_seyidoglu8
Parkts brkliyprum
Telefonun üstüne oturarak mı yazdın zalımın oğlu. Telefonu cebime koyup üstüme hırka geçirdim ve aşağı indim
Dış kapıya doğru ilerlerken annem seslendi
"Nereye kızım" dediğinde o adamda araya girdi
"Aynen bu saatte nereye kızım"
"Anne merak etme birazdan gelicem" derken bir yandanda ayakkabılarımı giyiyordum
"Tamam bak çok geç kalma merak ettirme" cevap vermek yerine kafamı salladım
Apartmandan inip parka doğru ilerliyordum, açıkcası baya heyecanlanmıştım umarım boş heyecan yapmıyorumdur
Parka geldiğimde Uzay bankta oturmuş kendi kendime birşeyler söylüyordu ve pis kokuyordu, içmiş gibi gözüküyor yanına oturduğumda
"İçtin mi sen?"
"Evet ama konumuz bu değil Hayal, sana çok önemli birşey söylemem gerek ama nolursun benden uzaklaşma olur mu?" Meraklı gözlerle ne diyeceğini bekliyordum
"Hayal ben seni seviyorum normal kafayla söyleyemezdim hazır cesaretimi toplamışken söylemek istedim, ama asıl sana söyleyeceğim şey eskiden ortaokulda bir çocuğu seviyordun taşınmadan bir gün önce çocuğa sevdiğini söylemiştin oda seni umursamamıştı sonrada arkadaşı vefat ettiğini söylemişti"
"Sen nerden biliyorsun?" Umarım düşündüğüm şey değildir...
"O çocuk benim Hayal" dediğinde kendiliğinden dökülen göz yaşımı sildim
"Saçmalama o öldü birdaha da bu konuyu açma!"
"Hayır Hayal ölmedim ben, beni unutamayacığını anladığım için arkadaşıma öldü dedirttim sonradan çok pişman oldum vicdan azabından geceleri uyuyamadım 18 yaşıma geldiğimde tekrar buraya geldim senin için, sonrada evini buldum komşu olmamız tesadüf mü sanıyorsun. Nolursun Hayal uzaklaşma benden" bu dedikleri karşısında kaynar sular kafamdan aşağı dökülmüştü, ayağa kalktım ve çevredeki insanları önemsemeden ona sesimi yükseltmeye başladım
"Oğlum sen ne diyosun? Ölmek bu kadar basitmiydi sana göre? Ya ben 2 yıl onun travmasından kurtulamadım kendime gelemedim" bu sözlerim karşısında oda ayağa kalktı ve bana sarıldı bende o sinirle onu ittiğimde
"Sakın bana yaklaşma Uzay, çocukluğunu öldüren biriyle bir saniye bile muhattap olmak istemiyorum" dedim ve cevap beklemeden arkamı döndüm tam gidecekken aklıma gelen şey ike tekrar ona dönüp
"Yoksa isimsiz rehber sen miydin? Resmimi çizmeler yarışmaya göndermeler falan" oda akan göz yaşını sildi
"N-ne? Ha evet benim Hayal o kadar resmini çizdim affet diye nolursun uzaklaşma benden"
"Bana sadece zaman ver" diyip parktan uzaklaştım
Uzay'a sinir oldunuz mu?
Sizce affetmeli mi?
