Böyle bitmesine, çekip gitmesine izin vericeğimi mi sanıyordu. Beni tam olarak tanıyamamış
Hayal: Uzay, bana Barış'ın kardeşinin numarasını at
Uzay: sebep?
Hayal: sorgulama hadiii
Uzay: 054....
Hayal: kızın adı ne?
Uzay: Derin
Yazdığı numarayı kopyalayıp arama yerine girdim, 3. Çalmada telefonu açtı
"Merhaba Derin, ben Hayal"
"Yoksa sen şu abimi-"
"Evet. Şimdi abin yanındaysa benimle konuştuğunu belli etme. Ve bu konuşmadan onun haberi olmasın, olur mu?"
"Tabi, seni dinliyorum"
"Abinin saat kaçta uçağı kalkıyor?"
" yarın sabah 09.00 da"
"Tamam birde hangi eve taşınacağını biliyor musun yani adresini"
"Yani .... çevrelerinde ev bakacağını söylemişti"
"Tamam çok teşekkür ederim"
"Önemli değil, şey... lütfen onu kararından geri döndür, bir anda çekip gitmesine hiç iyi olmayacak"
"Ben halledicem sen merak etme"
"Saol."
"Üzme kendini sen, hadi görüşürüz kendine iyi bak"
"Görüşürüz"
Telefonu kapattığımda hızlı adımlarla aşağı indim, annem ile babam salonda oturuyorlardı.
"Annemcim, ben İrem'in yanına İzmir'e gidicem çağırıyorda" (İrem kuzeni)
"O nerden çıktı"
"Çok daraldım burda, hem sınava giricem bir ay sonra, kafamı dinleyeyim biraz. Hem ordada ders çalışırım irem ile" babam araya girdi
"Ne zaman gitmeyi planlıyorsun"
"Yarın sabah"
"Ne acalen var kızım" annemin dediğine karşılık, bir bahane bulmaya çalışırken, babam konuşmaya başladı
"Bilet işini bugün ben hallederim. Duygu, kızımızın biraz kafasını dinlemesine izin verelim. Hem haklı sınava girecek ordada çalışır"
"Bilet işimi ben hallederim senin yardımına ihtiyacım yok" dediğimde bana bakmayıp televizyona bakarak
"İtiraz istemiyorum" dedi
"Pekâlâ. Ben bavulumu hazırlayayım" dedim ve odama çıkıp bavulumu hazırlamaya başladım
...
Apartmanın kamera kayıtlarını aldıktan sonra hızlı adımlarla eve çıkıyordum, bu sırada Aras aklıma geldi ve telefonumu elime alıp arama yerine yanak tutkunu yazdım
"Alo, Aras"
"Hı"
"Ben gidiyorum"
"Tuvalete mi?"
"Dalga geçme lan"
"Kızım sen en fazla odadan odaya gidersin, ne bu bi anda gidiyorum?"
"İzmir'e gidiyorum"
"Ne?! neden? Sebep ne? Birşey mi oldu? Ne zaman geliyorsun? Kızım cevap versen-"
"Oy Aras bi sakin, ne zaman dönceğimi bende bilmiyorum. Herneyse yarın ayrıntılı anlatırım herşeyi"
" niye böyle oldu bir anda? yarın açıklamayı adam akıllı yapmazsan olduğun yeri basarım ona göre" dediğinde kıkırdadım
"Tamam başkan"
"İyi hadi görüşürüz, iyi yolculuklar"
"Görüşürüz"
Dedikten sonra telefonu kapattım. Şimdi İrem'i arama zamanıydı
"İrem nasılsın? Müsait misin?"
"İyiyim kuzum, müsaitim"
"Heh tamam yarın geliyorum o zaman"
"Oha! Tabi gel bi anda gidiyince şaşırdım çok uğramazdın sen Hayal hanım. Birşey olmadı değil mi?"
"Geldiğimde herşeyi anlatırım bak birdaha soruyorum müsaitsin dimi"
"Daha ne kadar sorucaksın, müsaitim diyorum, hem şu sıralar kendimi yalnız hissediyordum. İyi olur"
"Tamam iyi hadi yarın görüşürüz"
"Görüşürüz"
...
Annemlerlede vedalaştıktan sonra uçağa doğru ilerlemeye başladım. Uçağa adımı attığım sırada arkadan tanıdık bir ses ile arkamı döndüm
"Yavrum, bana veda etmeden nereye?" Aras'ı gördüğümde şaşkın bir yüz ifadesiyle ona sarıldım
"Kusura bakma başkan, sabah sabah uykulu ne yaptığımı mı biliyorum" sarılmayı bıraktığımızda elleriyle kollarımı tuttu
"Birincisi en kısa zamanda dönüyorsun ikincisi vardığında arıyorsun üçüncüsü neden gittiğini en ufak ayrıntısına kadar anlatıcaksın" dediğinde gülümseyip kafa salladım
"Görüşürüz"
"Görüşürüz çok özletme kendini" el salladıktan sonra uçağa bindim
Yerime geçtiğimde ihtimal olmasada, Barış'ı görebilir miyim düşüncesiyle etrafıma bakındım ama nafile kos koca uçakta görmem imkansızdı, görmem için ultra şanslı biri olmam gerekiyordu
Kulaklığımıda taktıktan sonra gözlerimi kapattım
