I'M ALİVE † Hyunmin

İL

Hyunjin'in ağzından

Öncelikle ben Hyunjin ve yanımda duran bu sincap çakması yaratığın niye durmadan Minho Hyung'a sataştığını bilmiyorum. Fakat davranışları bazen çok garipleşiyor. Ondan hoşlandığını düşünüyorum.

"Hayır nasıl yapacaksınız, mal mısınız?" dedim.

Felix bana kızlar çok yapışkan dedi. Ben bunları anlamıyorum, belki de anlayamıyorum . Chan ve Woojin hyung birbirlerinin üstüne oturuyor. Kızlar mı yapışkan oldu şimdi? Hah! cidden de gülünçler. Bizim grupta Jisung'dan karşı da da Seungmin'den umutluyum. Cidden merak ediyorum. Eğer onlar da diğerleri gibi değilse gidip onlara sarılabilirim. Pardon sarılamam. Ama Seungmin hayatımdan defolup gideceğine söz verirse ona da sarılabilirim.

Seungmin bana birşey mi yapıyordu?

Ne yazık ki sorunun cevabı kocaman bir Hayır.

O dünyanın en masum insanı olsa da ona karşı iyi olmamam gerekiyor gibi hissediyorum.

O bana her 'Hyung' dediğinde ondan tiksinmeliymişim gibi hissediyorum, neden mi ?

Bir sürü nedeni var ama hepsi aynı nedende buluşuyor.

▪ Flashback▪

Annem ve ben evde babamı bekliyorduk ,aynı zamanda bir şeyler atıştırıyordum. Babam annemi arayıp bu gece geç geleceğini ve onu beklememesini söylemişti. Bunu bir çocuk bile anlayabilir, o artık annemi sevmiyordu. Bir insan her gece geç gelmez yani sanki holding işletiyor da çok işi var. Memursun sen. Kendim için değilde Sowon için üzülüyorum, daha liseye başlamasına bile iki sene var ve lise hayatının aile sorunlarından dolayı boka batmasını istemiyordum. Fakat öyle oldu. Velayet babama verildi. Babam da bizi bir eve götürdü. Babama merakdan dolayı bir soru yönelttim.

"Bu kadar büyük evde üç kişi ne yapacağız?"

"Sadece biz kalmayacağız yeni ailenle birlikte kalacaksın." dedi. Herhalde yeni ailem de üç kişiydi. Onun bunu demesiyle cidden kamera şakası falan olmasını diledim. Ne yazık ki bunun cevabı da kocaman bir hayırmış. Bir sonraki sabah evin içine önce babam yaşlarında bir adam girdi. Herhalde çocukların eşyalarını getirmiş biridir diye düşünüyordum. O da babammış. Lânet. ardından benim yaşlarımda bir çocuk daha geldi, fazla masum görünüyordu. Çekingenin teki gibiydi. Ben yine uzun uzun elim pantolonumun cebinde düşünürken,

"Bu seungmin senden bir yaş küçük ona iyi davran kız kardeşinle eş değerde olmalı." dediğinde, elimdeki çantayı yere fırlatıp masanın üzerindeki kulaklığımı aldığım gibi kaçmıştım. Annemin yanına, peki ne mi oldu? Babam gelip beni aldı ve o lânet ailenin yanına götürdü.

▪Flasback end ▪

Artık o evde gözümü açmaktan sıkılmaya başlamıştım.

Merak etmeyin hep sıkılmayacak ;)