I'M ALİVE † Hyunmin

Şip-i

Sen, ne ara bu kadar değiştin Hwang Hyunjin?

Ara vermiştik ve film izlemiştik, sonra bir kaç el oynayıp dağılıcaktık. Herkes film izlerken ben de Chan Hyung'u arka bahçeye doğru götürdüm. Salıncağa oturduk.

"Söyle ne oldu ?"

"Aslında çok fazla şey oldu. Hangisinden başlasam bilmiyorum."

"Filmin daha zamanı var istediğini anlatabilirsin."

"O zaman önce şeyden başlıyım, bunu anlatmalı mıyım bilemiyorum ama -"

"Hyunjin hadi!"

"Seungmin, o geçen hafta abisine gittikten sonra eve çok kötü bir şekilde geldi. Geldiği gün okulda antrenmanlar vardı. O da voleybol için şortunu ve formasını giyiyordu sonra koluna bandana bağladığını fark ettim ve düzgün bağlamadığını görünce yanına gittim, bandanayı çektiğim zaman kolunda bir morluk vardı ve yanına gidince fark ettim ki gözleri de kızarmıştı. Sonunda öğrendim ki abisinin evindekilerden birisi ona uyuşturucu vermiş, korktuğu için reddedememiş ve almış. Eğlendiği zamanlarda çok farklı olmuyor fakat üzülünce değişiyor. Bugünki maçta ben ona süt almaya gittiğimde sahada değildi. Vokal odalarından birine girmiş duvarın kenarına çökmüştü. Üç, belki dört gündür yanında olsam da devamında ne yapacağımı bilemiyorum."

"Hyunjin bir cümle kuracağım tamam mı? Onun yanında kalmaya devam et, sen olmazsan o tek başına yine bağımlı olur. Belki de senin yanında daha mutludur Hyunjin."

"Onun yanında kalmam sorun değil ama davranışlarım, değiştiler."

"Bunun iyi şekilde değiştiğine inanıyorum. Belki sen de onun yanında daha mutlusundur Hyunjin "

"Artık sizi veya diğerlerini gördüğümde tiksinmiyorum. Sanırım bu da Seungmin yüzünden."