Hyunjin'in ağzından
"Seungmin odamdan defol, yüzünü görmek bana acı veriyor." Bunu Seungmin'e karşı söylemek istemezdim. Ama beni cidden çok kırmıştı. En azından gözümün önünde yapmayabilirdi, şu anda istediği kadar üzülsün benim kadar üzgün olamazdı.
"Bana inanmak istemezsin ama cidden çok üzgünüm" Sesi çok titrekti.
"Seungmin sana çıkmanı söyledim. Defol, şu an bunu kaldıramam gelme bir daha yanıma." Son söylediğim cümleyi ağlayarak söylemiştim. Seungmin ağlayarak odadan çıktı. Oysaki biz iki gün önce böyle değildik. Geçen dönemki gibi olmamızı istemiyordum. Şu anda onu üzmek bile beni paramparça etmeye yetmişti. Babam bugün erken gelmişti, Seungmin'in babası, yanına oturdum.
"Şey ben yurtdışına gidecektim ya hani?"
"Evet gideceksin."
"Onu okul bittikten hemen sonraya alsam."
"Zaten okul bittikten bir ay sonra, ne bu acele kaçar gibi?"
"Evde yüzünü görmek istemediğim birisi var." Cümleyi bitirmemle beraber merdivenlerden o birisi ağlayarak aşağı koştu.
"Çok özür dilerim." Daha çok gözyaşı döküyordu.
"Sen gitme, ben zaten gideceğim, bir ay daha fazla huzurla yaşa, Hyung'ların yanında da kalabilirim." Kapıdan hızla çıktı ve babam da beni sorguya aldı. Tüm her şeyi baştan sona anlattım.Tabi onu sevmem hariç, yalnızca abisi olduğumdan dolayı kızdığımı söyledim. Seungmin'i bulmaya gitmem gerekiyordu ama yapamazdım. Babam gitti, bense onu aramakla yetindim. Ama telefonunu bile evde bırakmıştı. Gidebileceği bir yer biliyordum. Bir kaç cadde ötedeki ses kayıt stüdyosu. Ama ben gidemezdim, babamı aradım. Ona söyledim. Seungmin oradaymış, rahatladım. Rahatlamak istemiyordum. Onu istemiyordum. Benim karşımda başkasıyla sürten birisini istemiyordum.
İki gün sonra okulda.
"Sen, ne yaptın Seungmin?" Woojin onu azalıyordu. Ona bakmayı bırakamadım çünkü stüdyoda en üst katta camdan ayaklarını sarkıtırken bulmuş babam onu. Chan Hyung bana doğru baktı.
"Hyunjin bu kadar erken gitmek istediğine emin misin?"
"Hiç bu kadar emin olmamıştım."
"Yalnızca bu olay yüzünden böyle yapmamalısın belli ki seni kıskandırmak istemiş. Çocukluk yapmış ama o zaten çocuk ve sen de şu an çocukluk yapıyorsun "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'M ALİVE † Hyunmin
FanfictionLütfen bunu değil diğer ficleri okuyun... . . . Hyunjin onu her ne kadar sevmesede onu bu çukurda bırakdıkça daha da kötüleştiğini hissetti ve çukurdaki küçük salyangoza elini uzatmaya kalktı. . . . ! Bu hikayede Woojin olmasının sebebi çok eskide...
