I'M ALİVE † Hyunmin

Şip-o

Hyunjin'in ağzından

O konuşmanın üstünden bir hafta geçmişti, neredeyse hiç konuşmamıştık. Doğrusu sürekli benden kaçıyor gibiydi. Bugün Jeongin'e bize gelmesi gerektiğini çok önemli bir şey anlatması gerektiğini telefonda söyledi. Gözümü devirdim "Yine mi Seungmin?" Ne yani ilanı aşk falan mı yapacaktı? Yapmamalıydı, yapabilir tabi ama istemiyorum. Ben ona yapmak istiyordum. Onun bunu yapması beni üzerdi sanırım. Ben artık yalnızca homofobikliğimden uzaklaşmamıştım. Artık kızlar ilgimi çekmiyordu. Seungmin çekiyordu. Kendime bunu nasıl yaptığımı bilmesem bile artık bizimkileri destekler hale gelmiştim. Chan Hyung, Woojin'i ile küstüğünde onları barıştıran ve sarıldıklarında feelsler geçiren kişi bendim. Son sevgilimden ayrılalı 3 yıla yakın bir süre geçmişti. Babam ve annem ayrıldığından beri 1 kişi ile çıkmıştım ama onunla da hemen ayrılmıştım. Kimseyle birlikte olmamıştım. Ayrıca şu an fark ettim ki bu zaman dilimi Seungmin'i tanıdığım zaman dilimi ile çakışıyor. Ne yani başından beri ben zaten Seungmin'e mi meraklıydım. Artık Hyungları , özellikle Jisung'la Minho Hyung'un sarılmalarını gördükçe ben de nedensizce kıskanıyordum.
.
.
.

Jeongin ve Minsung çifti gelmişti. Seungmin atıştırmalık hazırlıyordu. Ben de sincabı bir makineden (ki bu dans makinesi oluyor) ayırıp odama götürmüştüm. Bir kaç şey anlattıktan sonra onca şeyin arasından birisi aklıma takılmıştı ve Jisung haklıydı.

"Sen Seungmin'e bayaa aşık olmuşsun . Onun sürekli yanında olmasını istiyorsun. Sürekli ona sarılmak onu sarmak istiyorsun , ben de Minho'ya karşı böyleydim. Bence sizinkinin kötü sonuç verme ihtimali yok."

"O kısmını bilmiyorum ama dediklerinde hiçbir sapma yok." Aşağıya indim, Seungmin sordu,

"Ne konuştuğunuzu söylemeyecek misin?"

"Homofobik olmamama yardımcı oldu da onunla ilgili konuştuk."

"Ben Jeongin'le bahçeye çıkacağım, biraz özel şeyler konuşacağız sana daha sonra anlatabilirim, sen bana doğruları anlatmasan bile ben anlatabilirim. " Jeongin'in yanına gidip ellerini arkadan dirseklerine koydu ve bahçeye sürükledi. Onlar orada gülüşürken benim kalbim tekleyip duruyordu. Sanki kalbime birisi hançer saplıyıp çıkarıyor sonra tekrar saplıyıp daha çok acı çektiriyordu. Halimi farkeden Minho yanıma geldi.

Seungmin'in ağzından

Jeongin'i çağırıp yalnızca Hyunjin kıskanıyor mu diye teyit edecektim. Arka bahçeye gittim ve Jeongin'e bir günlüğüne rol kesmesini fakat sevgilim gibi davranmamasını söyledim. Hyung'dan hoşlandığımı bildiği için anlayış gösterdi. Biz orada gülüyorduk, ben bazen Jeongin'in omzuna elimi koyuyor ve saçlarına dokunuyordum. Bir kere de Jeongin kucağıma oturdu. İçeri girdiğimde Hyunjin yoktu. Minho Hyung'a baktım.

"Hyunjin nerede?"

"Kıskandırmanın da bir sınırı var Seungmin, fazla abarttın! Yavru köpeklik değilde itlik oldu bu! " Jisung konuşmuştu,

"Jeongin'i niye alet ettin?"

"Özür dilerim."

"Benden özür dilememelisin. Birinin saçlarına dokundun, gözlerinin önünde. Şu anda onun yanına gitme Seungmin, sana sinirlidir."

"Hyung ben o kadar mı kötü bir şey yaptım?"

"Şöyle düşün ; jisung yanına Felix'i aldı ve onunla benim yüzüme bakarak sevişti sevişecek bir pozisyona geldi sence bu dıştan nasıl görünürdü?" Jisung Minho'ya garip bir bakış attı.

"Bu, bence Seungmin için biraz ağır oldu."

"Be-ben sadece kıskandırmak istemiştim." Gözlerim kızarmıştı, onun böyle göreceğini düşünsem yapmazdım. Sadece onunla yapmak istediğim bir şey onun gözünde böyle göründüyse b-ben bunu nasıl telafi edebilirim? Uzun düşüncelere dalmıştım. Jeongin seslendi.

"Tamam bir şekilde telafi edersin, bu kadar üzülme."
.
.
.
Minho Hyung onun yanına gitme dese de içim rahat etmedi, odasına gittim, kapıyı araladım ; bu çok huzur verici bir manzaraydı. Onun uyuması. Yorganı üstüne almış bir eli yorganın ucunu tutuyor diğer eli ise dışarıda, saçları dağılmış ve yüzü biraz terli ya da gözyaşları... Bir dakika kadar onu süzdüm ama böyle bir tepki beklemiyordum. Gözünü açtı, tek bir cümle çıktı ağzından,

"Seungmin odamdan defol, yüzünü görmek bana acı veriyor."

Emin olun çok ağırdı...