İyi okumalar.Bu kitaptan ayrılacağımız finalin geri kalanı.
İkisinin de bedenleri hafifleşirken ellerini kitapların üzerinden bir saniye bile ayırmadılar.Gözleri hâlâ birbirine kenetliyken Yoongi,karşısında yavaş yavaş silinip, kaybolan bedenin son cümlesine dikkat kesildi."Ona iyi bak."Sadece dudaklarını oynatsa da Taehyung,Yoongi onun ne demek istediğini çok net anlamıştı ve sonra iki beden de şiddetli bir ışık patlamasıyla ortadan kayboldu.
Onlar gittiğinde odadaki rüzgar da,masanın üzerindeki kitaplar gibi yok olmuş,mumlar sönmüş,perdeler ise uçuşmayı bırakıp yavaşça eski pozisyonuna geri dönmüştü.
Geriye karanlık odada yan yana oturan Jin ve Namjoon kalmıştı.
"Her şey bitti mi?"
"Her şey bitti."
"Sence başaracaklar mı?"
"Kim bilir?Umarım başarırlar."
Namjoon hafif bir tebessümle yanında oturan Jin'e döndüğünde Jin'de ona burukça gülümsemişti.
"Seni seviyorum Namjoon."Daha önceden yaşadığı kötü anıları bir kenara bırakıp yavaşça sarıldı.Karşılık beklemiyordu,sadece onu kendi kollarının arasında hissetmek istemişti.Iyi geliyordu çünkü insanlara özgü olan bu hareketler.
Biraz sonra Namjoon'un kolları da ona dolandığında huzur ile kapattığı gözlerini şaşkınlığın etkisiyle yavaşça açtı.
"Ben de seni seviyorum Jin.Hem de çok.Her şeyden çok.Korkak bir pislik gibi davrandığım için özür dilerim.Ben sana,bize çok geç kaldım."
"Seni sevmek tek taraflı yapsam da pişman olmayacağım tek şey."Jin kollarını Namjoon'un omuzlarına çıkardığında uzunca birbirlerinin gözlerine baktılar.
'Her güzel şeyin bir sonu var' dermiş gibi,biraz sonra iki bedenin de ayak parmak uçlarından toz halinde parıltılar yükselmeye başladığında anladılar.
Yaptıkları yüzünden hesap vermeleri için geri alınıyorlardı.
Çoktan bedenlerinin yarısı kaybolmuş olan ikili son kez,hiçbir endişe duymadan,dudaklarını tutku ile buluşturduğunda yavaş yavaş artan parıltılar içinde silinip gittiler bu dünyadan.
Odada oluşan ikinci parıltı da son bulduğunda ev de tamamıyla boş kalmıştı.Bir sürü anı ile donatılmış o evde şimdi karanlıklar içinde sadece ölüm sessizliği vardı.
°
°
Yoongi bedeninin yüksek bir yerden düştüğünü hissediyordu.Sonu olmayan bir karanlığın içinde daha da derinlere gidiyordu sadece.Başı felaket şekilde dönerken gözlerini sıkıca kapadı.
Kulakları anlamadığı boğuk sesler tarafından işkenceye uğruyor ve zonkluyordu.
Biraz sonra nefesi kesilmiş ve bedeninin sert bir yere cakıldığını hisseder gibi olmuştu.
Birden bir kabustan uyanırmış gibi gözlerini açıp ayağa kalktığında,
titreyen bacakları yüzünden dizlerinin üstünde yere kapaklandı.
Sanki boğulmaktan son anda kurtulmuş biri gibi nefesler alırken,kararan gözüne ilişen ilk şey çimenlerde koşuşturan insanlar olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wish//Sope✓
Fanfiction"Ne dilediğine dikkat et ölümlü.Ne kadar pişman olursan ol hiçbir dilek geri alınamaz." Tamamlandı.
