Wish//Sope✓

°Bölüm7:Biten Alışkanlık°

İyi okumalar.

Alarmın tiz sesi odada yankılanırken Yoongi kalkmayı reddedercesine yorganına daha da sokuldu.

Dün gece bir türlü uyumayı becerememiş yatakta dönüp durmuştu.Şimdi de uykusuzluktan ağırlaşan göz kapaklarını açmayı bile beceremiyordu.

Tıslayarak telefona uzanıp alarmı kapattığında oluşan yoğun sessizlikle bir terslik olduğunu sezmişti.

Normalde onu alarm yerine her sabah camının altında cırlayan Hoseok uyandırırdı ama bu sabah etraf çok sessizdi.

Gerektiğinden fazla sessiz.

Yavaşça üzerindeki yorganı atıp, yataktan kalktı.Kalkmakta biraz aceleci davrandığı için hafiften başı dönmüştü fakat umursamadan çıplak ayaklarıyla camına yöneldi.

Perdelerini açarken içinde tuhaf bir huzursuzluk vardı.

Camını da açıp başını aşağı sarkıttığında tek gördüğü ıslak çimenler olmuştu.

Umudunu kaybetmeden ilk önce sağa sonra da sola baktı küçük olanı görebilmek için fakat sonuç yine aynıydı.

Küçük olandan bir iz bile yoktu.

Bakışlarını yerden çekip yavaşça, Hoseok'un odasının camı olan karşı cama çıkardığında da sonuna kadar kapalı perdelerle karşılaşmıştı.

Garipti...

Hoseok'un her sabahki ilk işi ve yatmadan önceki son işi hep Yoongi'nin camının altına gelmek olurdu.

Kış aylarında annesi,akşam vakti dışarı çıkmasına izin vermediğinde bile Yoongi'ye selam verebilmek için camını sonuna kadar açıp büyük olanın camdan bakmasını bekler,amacına ulaşınca da kocaman gülümserdi karşısındakine Hoseok.

Alışkanlık haline getirdiği bu eylemi hiç aksatmazdı küçük olan.

Ara sıra küserdi Yoongi'ye ama küs olmasına rağmen dayanamaz her sabah tekrar tekrar gelirdi küstüğü adamın camının altına.

Soğuk rüzgar yüzüne vurup saçlarını dağıtırken Yoongi,yeni farkediyordu her sabah camının altına gelen çocuğa fazlasıyla alıştığının.

Camının altındaki boş alanı görmek tuhaf hissettirmişti.

Rüzgar hafif bir uğultuyla kendini belli ederken dün olanlar geldi Yoongi'nin aklına.

Hoseokla tartışmaları ve sonrasında kendi dileği...

Umursamadı Yoongi.Iki üç sikik kâğıdın dilek gerçekleştirdiği nerede görülmüştü?

Hoseok'un huyunu biliyordu.En sonunda dayanamayıp yine gelecekti camının altına.Kendince nazlanıyordu Yoongi'ye,Yoongi'nin çok da umrundaymış gibi.

Hafifçe güldü Yoongi.Gözleri hâlâ Hoseok'un sıkı sıkıya kapalı perdelerindeydi.

"Çok da umrumda.Ne yaparsan yap."Sonrasında da camını kapatıp üzerini değiştirdi.

°
°
°
"Hey.Yoongi sen misin?"Yoongi'nin gözleri,boş koridorda üzerine doğru gelen çocuğu bulduğunda sinirleri de gerilmişti.

"Benim."Sert bir tonda cevap verdiğinde karşısındaki Jungkook aldığı cevaptan memnun olmuşcasına hafifçe sırıtmıştı.

"Direkt konuya gireceğim.Jimin'den uzak durmanı istiyorum."

Güldü Yoongi."Senin neyi isteyip neyi istemediğin umrumda bile değil velet.Bir daha da benimle böyle gayrıresmi bir şekilde konuşmaya cüret etme."Acelesi vardı Yoongi'nin.Zaten derse geç kalmıştı şimdi de bu veletle uğraşarak değerli zamanını harcayamazdı.

Yoongi Jungkook'un yanından hızla geçip merdivenlere yöneldiğinde arkasından inatla seslenen çocuğun söyledikleriyle oracığa mıhlanmıştı.

"Onun gerçekten seni sevdiğine inanıyor musun?"Arkası dönük olan Yoongi'ye Bir kaç adım yaklaşıp devam etti Jungkook.Suskunluğu ona cesaret veriyordu."Beni kıskandırmak için seni kullanıyor.En sonunda kullanılıp bir kenara atılmış olan sen olacaksın.O en sonunda yine benim kollarımda olacak.Her şey için geç değilken ondan uzak dur."

Umursamadan yoluna devam etti Yoongi.

Jimin öyle biri değildi.Yoongi'ye bunu yapmazdı.O Yoongi'yi kullanmazdı.

En azından Yoongi öyle umuyordu.

Geç kâğıdı alıp sınıfına girdiğinde tahtaya bakan bütün gözlerin onu bulması bir olmuştu.Öğretmen bundan rahatsız olmuş olacaktı ki kalemiyle tahtaya vurarak dikkatleri üzerinde toplamaya çalışıyordu.

Üzerindeki bakışları umursamadan kâğıdı verip en arkada olan sırasına geçtiğinde öğretmende derse kaldığı yerden devam etmişti.

"Asit oranı %40 olan 300 gram asit-su karışımına,asit oranı %25 olan asit-su karışımından..."

Sırasına kafasını koyup uyuklamaya başladı Yoongi.Ders dinleyecek hali yoktu.Duyguları,zihni adeta karman çorman olmuştu.

Ne düşünmesi,ne hissetmesi gerektiğini bile bilmiyordu.

"Mutlu olmak istiyorum."Cama çarpan yağmurun çıkarttığı tıkırtılar eşliğinde fısıldadı Yoongi."Sadece mutlu olmak."