O kadar dalmıştım ki ona fark etmeden hasta olduğumu söylemiştim. Sonra da telefonu kapatmış mesajını yanıtsız bırakmıştım. Keşke nezle falan olduğumu söyleseydim ama o anda hiç aklıma gelmedi.
Oflaya puflaya okula gidiyordum. Bu sabah biraz kusmuştum, annem de istersem evde kalıp dinlenmemi söylemişti. Ama ben okula gitmeyi tercih etmiştim. Belki de şu son günlerimde dışarıda olmak istediğim içindi.
Okulu seviyordum. Derslerim de gayet iyiydi. Zaten sınıftakiler benimle ders notlarını ve sınavda kopya istemek için konuşurlardı. Onun dışında sürekli dalga geçerlerdi. Tabiki onlara ne notları de ne kopya veriyordum. Onlar da daha fazla dalga geçiyordu tabi.
Okula girdiğimde ders başlamıştı. Sınıfın kapısını tam açıcakken gelen mide bulantım ile tuvalete koştum. Tuvalet boş olduğundan rahat rahat tuvalette kustum.
Elimi yüzümü yıkayıp tuvaletten çıktım. Sınıf yerine kantine gitmeyi tercih ettim. Kantinci abladan bir elma istedim. Elma midemi tutuyordu.
Elmamı aldıktan sonra boş olan kantinde bir masaya oturdum. Elmamı ufak ufak ısırarak yedim. Yedikten sonra çöpümü hemen yanımdaki çöp kovasına attım. Kafamı masaya dayayıp bayılmamaya çalıştım. Çünkü gerçekten kötü hissediyordum. Ama bu boşunaydı. Gözlerim karanlığa kapanırken bedenim sandalyeden kaydı. Yere düşmek yerine birinin kollarına düştüğümü hatırlıyorum. Gerisi karanlık.
•••••
Rica etsem vote verip, yorum yapar mısınız?
Seviliyorsunuz.
xoxo
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANSER • TEXTING
KurzgeschichtenAnonim: Neden sürekli senin tuvalete ağlayarak koştuğunu görüyorum? Anonim: Neden arka bahçedeki en köşedeki ağacın altına oturup, sessiz sessiz ağladığını görüyorum? Anonim: Bir derdin var gibi. Anonim: Bana anlatabilirsin. Anonim: Benden sır çıkma...
