Yarın benim doğum günüm.
Evet, yarın. Yarın büyük gün. Anonime kavuşacağım gün. Heyecan var mı? Deli gibi.
Ben yatağımda oturmuş, yarın olacakları düşlerken aniden kapımın açılmasıyla irkildim. Annem baskın yaparcasına odama dalmıştı.
''Anne n'oldu?''
''Yok bir şey.'' Şüpheyle beni süzüyordu. ''Anne. n'oldu dedim.''
''Ben de yok bir şey dedim.''
Ofladım. ''Anne bir şey olduğunu görebiliyorum.'' Annem derin bir nefes alarak odamdan çıktı. Az sonra ise elinde büyük bir kutuyla odama girdi.
''Bir çocuk. Bunu kapının önüne bıraktı. Senin içinmiş.''
Meraklanmıştım. ''Bakayım anne.''
''Dur.'' dedi tek elini kaldırıp bana dur işareti yaparak. ''O çocuk kimdi?''
''Anne nereden bileyim kimdi?''
''Ne demek nereden bileyim? Kesin biliyorsundur dökül yavrum.''
''Ay annee.'' diyerek göz devirdim. O kutunun anonimden geldiğine emindim.
Bir dakika. Bu durumda, annem anonimimi gördü!
''Annee!!''
''Kız ne bağırıyorsun?''
''Karşıma geçer misin? Sana anlatacaklarım var.''
Annem hızla karşıma kuruldu.
Ona bütün her şeyi eksiksiz anlattım. O benim annemdi. Bilmek zorundaydı. Her detayına kadar. Ama tek sorun şuydu ki, annem anonimi benden bile çok merak etmişti.
''İşte onu diyorum anne. Bu kutuyu getiren çocuk anonimdi. Kesin oydu.''
''Ne? Oha.''
''N'oldu? Harbiden anne? Nasıl biriydi?''
''Çok yakışıklı bir delikanlıydı o kızım. Mavi gözleri, uzun boyu, yapılı vücudu vardı.''
Oha anne. Ne ara süzdün çocuğu?
''Ay Ada'mmm. Kaptın gül gibi çocuğu. Damadımdan çok memnunum.''
''Oha anne. Yavaş ol.''
''Sus kız. çok kibar bir çocuktu. Ben insanı gözünden anlarım. Niyeti iyi.''
''Onu ben de biliyorum.''
Aramızda kısa bir sessizlik oluştu. ''Ee anne, kutuyu vermeyecek misin bana?''
''He doğru.'' diyerek kutuyu uzattı annem. Kıkırdadım.
Siyah kutunun kapağını açtığımda ise sade, pudra pembesi güzel bir elbiseyle karşılaştım. Üstünde de bir not vardı.
Anonim
Eğer doğum günün için bir şey giymeye karar vermediysen, bunu giyer misin? Bunun değeri gerçekten benim için büyük :)
Karşına çıktığımda, eğer hâlâ yanında kalamı istersen hikâyesini anlatabilirim ;)
Gülümsedim. Elbise gerçekten güzeldi. Aslında bir elbiseye karar vermiştim. Siyah bir elbise. Ama ondan vaz geçtim. Tam şu anda. Bu elbise ondan kat ve kat daha güzeldi. Bunu giyecektim. Onun karşısına bu elbise ile çıkacaktım. Ve o kim olursa olsun, ondan kaçmayacaktım...
•••••
Rica etsem vote verip, yorum yapar mısınız?
Seviliyorsunuz.
xoxo
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANSER • TEXTING
Short StoryAnonim: Neden sürekli senin tuvalete ağlayarak koştuğunu görüyorum? Anonim: Neden arka bahçedeki en köşedeki ağacın altına oturup, sessiz sessiz ağladığını görüyorum? Anonim: Bir derdin var gibi. Anonim: Bana anlatabilirsin. Anonim: Benden sır çıkma...