This is Mafia,baby.

Κεφάλαιο 2

Το πρωί ήρθε και νομίζω πως είναι απλά ανώφελο να σας πω πως ο Dario γάμησε.

Μία ψηλή ξανθιά γαλανομάτα.

Τι άλλο θα γάμαγε ο Dario;

Τι ώρα να είναι άραγε;Χθες άκουγα τους αναστεναγμούς του τσολιού μέχρι τις 5 το πρωί.

Γυρίζω το κεφάλι να δω την ώρα και ΤΙΙΙΙ;

11:30;!;!;

Πρέπει να γτιάξω πρωινό αλλιώς την γάμησα.

Αμέσως σηκώνομαι και βάζω ένα φλοράλ φορεματάκι από την-ο θεός να την κάνει-ντουλάπα της ποντικότρυπας που έχω για δωμάτιο.

Και τώρα που το σκέφτομαι έχω να βάλω φόρεμα από τότε που ο φίλτατος Dario ήρθε και με πήρε από την ηρεμία του σπιτιού μου.

Και να πω πως ήξερα τον λόγο να πω εντάξει,αλλά όσες φορές ρώτησα  η απάντηση "Δεν μας χέζεις και εσύ τώρα;".

Κατεβαίνω τις σκάλες και τότε την βλέπω.

Είναι πανέμορφη,για μία ακόμα φορά άκουσα την καρδιά μου να σπάει.

Συνεχίζω την πορεία μου προς την κουζίνα και όταν με αντιληφθεί το τσουλάκι και με κοιτάξει με μισό μάτι.

Καριόλα.

"Εσύ γιατί είσαι εδώ;"λέει μέσα στην ξυνίλα.

ΞΥΔΙΙ ΑΓΆΠΗ ΜΟΥ ΞΥΔΙ

"Εσώκλειστη οικιακή βοηθός"λέω φτιάχνοντας μείγμα για ομελέτα.

"Ααα σε πέρασα για την κοπέλα του μαναριού"λέει βάζοντας το παπούτσι της.

"Όχι,δεν είμαι"λέω ψυχρά και συνεχίζω να φτιάχνω πρωινό όσο αυτή φεύγει.

Στο διάολο μωρή σκρόφα.

Λίγη ώρα αργότερα εμφανίζονται και τα μάτια μας τα δυό .

"Καλημέρα Dario,το πρωινό σου είναι έτοιμο και όσο για την ξανθιά τσουλί-εεε κοπέλα έφυγε πριν μισή ώρα"λέω σερβίροντας το πρωινό του.

"Φόρεμα είναι αυτό;"λέει πίνοντας το καφέ του.

"Όχι μαγιό"λέω ειρωνικά.

"Άκου να σου πω μικρό,δεν θα με ειρωνεύεσαι εμένα"λέει κολλώντας με στο τοίχο.

Και μόλις η Izabella άναψε.

"Γιατί τι θα γίνει;"λέω κουνώντας λίγο τους γοφούς μου.

Εγώ γιατί ενιωσα έναν ηλεκτρισμόο τώρα οεο;ΔΕΗ το κάναμε; 

"Πολλά και διάφορα αν συνεχίζεις να φοράς φορέματα Bella"λέει και γλύφει τα σαρκώδη του χειλη.

"Τι και αν θέλω να μάθω τις συνέπειες;"λέω και ξεφυσάω αισθησιακά.

"Είσαι σίγουρη Izabella;"λέει εμφανέστατα καυλωμένος.

"Ναι είμαι Dario"λέω και αναβαίνω πάνω του.

Και τότε έγινε το μπάμ,άρχισε να με φιλάει τόσο άγρια και ωραία ταυτόχρονα.Θεέ μου έχω γίνει υγρή από τώρα.

Νιώθω ένα γλυκό σφίξιμο στην καρδιά ξέροντας πως για το Dario θα είμαι ένα απλό γαμήσι ενώ για εμένα είναι όλος μου ο κόσμος.

Και τι δεν θα έδινα να ήμουν δικιά του.

Θα έδινα τα πάντα για να μου μάθει το τι αγαπά,τι τον έκανε να γίνει μαφιόζος,τι είναι μαφία.

Συνεχίζει να με φιλάει και να με χουφτώνει όταν ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι.

"Άστο Bella"λέει πιάνοντας μου των κώλο.

"Όχι Dario,ίσως είναι καλύτερο να σταματήσουμε ότι πήγε να γίνει εδώ.Άνοιξε την πορτά,θα είμαι πάνω"λέω και τρέχω

Δεν πρέπει να γίνει κάτι μεταξύ μας.

-------------------------------------------------------------------

Καιι κααατ.

Η Μαέβα βρήκε ίντερνετ και είπε να γράψει κεφάλαιο.

Καταρχάς εύχομαι στον Σπύρο&την Λαμπρινή να ζήσουν,να ευτυχίσουν και σύντομα να γίνουν γονείς.

Με λίγα λόγια η ξαδέρφη μου παντρεύτηκε και ο χρόνος ήταν ελάχιστος.

Επίσης αν ξέρει κάποιος πως να σταματήσει να με πονάει η μέση να μου πει και παιδιά μην χορεύετε τσιφτετέλια την επόμενη μέρα θα ουρλιάζετε από τον πόνο. 

Άρταα,μιςς γιου τα λέμε το Πάσχα <3