This is Mafia,baby.

Κεφάλαιο 11

Είμαι ξύπνια και για ακόμα μία φορά ετοιμάζω πρωινό για τον πασάκα.

Βάζω την ομελέτα να γίνεται όταν το κουδούνι χτυπάει και πάω να ανοίξω.Ένας Stephan με περιμένει εκεί με τραύματα να κοσμούν το πρόσωπο του.

"Stephan είσαι καλά;Θεέ μου πέρνα μέσα"του λέω και ανοίγω λίγο παραπάνω την πόρτα για να περάσει.

Κάθετε στον καναπέ αραχτός,σαν να μην τραυματήστηκε ποτέ και ανάβει χαλαρός το τσιγάρο του.

"Μπορείς να φωνάξεις λίγο τον Dario;Είναι σοβαρό"μου λέει ξεφυσώντας τον καπνό του.

Βγάζω την ομελέτα από το τηγάνι και κατευθείνομαι προς την κρεβατοκάμαρα του Dario.Χριστέ μου εδώ και δύο μήνες που μένω μαζί του πρώτη φορά μπαίνω εκεί μέσα.Ανοίγω την πόρτα και αντικρίζω ένα δωμάτιο βαμμένο με μαύρο χρώμα και με τα μόνα έπιπλα που υπάρχουν στον χώρο να είναι ένα υπέρδιπλο κρεβάτι,μία δίφυλλη ντουλάπα καθώς και 2-3 μερικά διάσπαρτα ραφάκια άλλα με φωτογραφίες αλλά με μερικά βιβλία ίσως από κάποια σχολή και άλλο με μερικά τρόπαια.

Πλησιάζω το λευκό δερμάτινο κρεβάτι και σκύβω προς το μέρος του Dario.Φοράει απλά μια φόρμα και η ανάσα του είναι ρυθμική και σε συνδυασμό με το γεγονός πως έχει αγκαλιάσει  τα μαξιλάρια είναι η καλύτερη εικόνα που έχω δει ποτέ.

"Dario,ξύπνα αγόρι μου"του λέω χαμηλόφωνα και τον ταρακουνάω ελάχιστα μα η μόνη αντίδραση που πήρα ήταν ένα απλό "μμμ"

Έσκυψα και άλλο πιο κοντά στο αυτί του και ξανά λέγοντας του τα ίδια λόγια ξύπνησε.Μόλις συνηδητοποίησε πως εγώ είμαι αυτή που τον ξυπνάω  και πως βρίσκομαι στο δωμάτιο του με κοιτάει νευριασμένα.Έτσι και αλλιώς μου το είχε ξεκαθαρίσει πως στο δωμάτιο του δεν μπαίνει κανείς πέρα από τον ίδιο και τα παιδιά,ακόμα και τα τσουλάκια τα πηδάει στον ξενώνα δίπλα από εμένα.

"Τι σκατά θες εσύ στο δωμάτιό ΜΟΥ"μου λέει φωνάζοντας και χαμηλώνω το βλέμμα μου.

"Συγγνώμη απλ-"πάω να του πω πως ο Stephan βρίσκεται εδώ χτυπημένος αλλά με διακόπτει.

"Δεν με νοιάζει η συγγνώμη σου.Με νοιάζει πως μπήκες με το έτσι θέλω εδώ μέσα.Και να φανταστώ ήρθες να μου πεις πως το χαζό σου πρωινό είναι έτοιμο;"λέει και μου έρχεται να κλάψω.

Αλλά ξέρεις κάτι δεν θα το κάνω,θα τον κάνω να νιώσεις τύψεις και από πάνω.

"Αν θες να ξέρεις ηλίθιε,αυτήν τη στιγμή βρίσκεται στο σαλόνι ένας Stephan με πληγές μεγαλύτερες από την εξυπνάδα σου-όχι ότι υπάρχει κιόλας-και ήρθα μόνο και μόνο γιατί μου το ζήτησε αυτός.Α και για να μην το ξεχάσω.Να φανταστώ δεν θες να φας από το ηλίθιο-όπως το χαρακτήρισες-πρωινό μου άρα την ομελέτα να την πετάξω."του λέω και φεύγω από το δωμάτιο του και κατεβαίνω στο σαλόνι.

"Izabella,όλα καλά τον άκουσα που σου φώναζε,ειλικρινά νόμιζα πως σε άφ-"λέει γρήγορα ο  Staphan και χαμογελάω στην σκέψη πως νοιάζεται για εμένα.

"Stephan,ηρέμησε είμαι καλά και τώρα έλα να φροντίσω τις πληγές σου"του λέω και παίρνω το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών. 

Βάζω λίγο ιώδιο στο βαμβάκι και περιποιούμαι μία μία τις πληγές του,τον βλέπω να δαγκώνετε γιατί πονάει και για αυτό αφού τελειώσω και βάλω και την τελευταία γάζα τις χαϊδεύω απαλά και τον βλέπω να απολαμβάνει το άγγιγμα μου.

Την ίδια στιγμή κατεβαίνει ο Dario,χαλώντας αυτή την ωραία  στιγμή και τότε εγώ σηκώνομαι αμήχανα από τα πόδια του Stephan και κατευθείνομαι προς το δωμάτιο μου μα λίγο πριν φτάσω στις σκάλες ο Dariο αρπάζει το χέρι μου και μου ψιθυρίζει μέσα στο αυτί.

"Δεν σου επιτρέπω να γκομενίζεις και ειδικά με τους κολλητούς μου" και εκείνη την στιγμή νευριασμένη τραβάω το χέρι μου και με φόρα πάω και κλειδώνομαι μέσα στο δωμάτιο μου.

Dario's Pov.

"Έλα ρε μαλάκα τι με θες;"του λέω και κάθομαι στο απέναντι καναπέ απλώνοντας στο τραπεζάκι τα πόδια μου.

"Ρε μαλάκα δεν ήταν τρόπος αυτός που της μίλησες στο δωμάτιο"μου λέει και παρατηρώ πως οι πληγές του είναι όντως σοβαρές.

"Βλέπεις να με ενδιαφέρει Stephan;Λέγε για τι ήρθες;"του λέω με κενό βλέμμα.

Δεν θα μου πει πως θα συμπεριφέρομαι αυτός.

"Δεχθήκαμε,βασικά δέχθηκα επίθεση από την συμμορία του Alfonso" μου ανακοινώνει και κοκαλώνω.

Alfonso Allendro,ο διάολος μεταμφιεσμένος σε άνθρωπο. Είχε καιρό να μας ενοχλήσει και το γεγονός πως έκανε επίθεση  πέντε χρόνια μετά σημαίνει πως ήρθε για να μείνει και θα φύγει μόνο αν υπάρξουν παράπλευρες απώλειες. 

"Stephan,δεν πρέπει να μάθει για την Bella.Πρέπει να τη  κρατήσουμε κρυφή γιατί αλλιώς κινδυνεύει."

-------------------------------------

Καιι κατ,

Καταρχάς να ζητήσω συγγνώμη για τις 20 μέρες χωρίς κεφάλαιο αλλά είχαμε παράσταση με την σχολή χορού και ειλικρινά ούτε να κατουρήσω δεν προλάβαινα.Αλλά αυτό που ήθελα να σας πω είναι πως πλέον θα είναι αρκετά Slow τα Updates γιατί παιδιά θέλω τα κεφάλαια να είναι δημιουργικά και είναι πολλές φορές που η εμπνευσή μου πεθαίνει.

Σας φιλώ,Μαέβα<3