This is Mafia,baby.

Κεφάλαιο 10

Γυρίσαμε σπίτι και Dario με παρακαλούσε συνεχώς να του μαγειρέψω.Μία ολόκληρη πίτσα δεν του έφτασε δηλαδή;Προσπάθησα να του εξηγήσω πως βαριέμαι και πως μόλις φάγαμε αλλά μου έκανε τα  κουταβίσια και απλά τώρα κάθομαι και μαγειρεύω.

Αυτός ο τυπάς με κάνει ότι θέλει.

Κάθομαι και μαγειρέυω ριζότο με μοσχαράκι στις 5 το απόγευμα,ειλικρινά γιατί δέχτηκα είπαμε;

Ααα ναι σωστά,κουταβίσσια ματάκια.

"DARIO ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΩΛΑΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑ"φωνάζω υστερικά.

Ο Dario,έρχεται σέρνοντας τα πόδια του και κάθετε στο τραπέζι,τον σερβίρω  και αρχίζω να κατευθείνομαι προς τον μπάνιο όπου φροντίζω τον έγκαυμα και κατεβαίνω κάτω.Ο Dario συνεχίζει να τρώει ήσυχα και σιωπηλός και μου χαμογελάει.

ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΆΕΙ.

Αρχίζω να νιώθω μικρές πεταλουδίτσες στο στομάχι μου και είναι από εκείνες τις στιγμές που νοσταλγώ την παλιά μου ζωή,τις φίλες μου,την κολλητή μου,τους γονείς μου ακόμα και τον μικρό μου αδερφό.

Δεν καταλαβαίνω για πότε αρχίζω να δακρύζω κι μικροί λυγμοί βγαίνουν από το στόμα μου.Ο Dario φαίνεται να το παρατηρεί και έρχεται κοντά μου αφήνοντας το γεύμα του στην μέση.Με παίρνει αγκαλιά και χωρίς να πει τίποτα αρχίζει να μου χαϊδεύει τα μαλλιά,έτσι χωρίς να πει τίποτα,για πρώτη φορά ο Dario ίσως και να κατάλαβε σε τι ψυχολογική κατάσταση βρίσκομαι.

Dario's Pov.

Τη είδα από μακριά να φροντίζει το έγκαυμα της και την χάζευα,ήταν τόσο όμορφη.Λες και ένας άγγελος έπεσε πάνω της.

Δεν ξέρω τι σκατά μου συμβαίνει τις τελευταίες μέρες,αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να την χαζεύω.

Την βλέπω να έρχεται προς την κουζίνα και συνεχίζοντας το γεύμα που μου έφτιαξε και ας ήταν κουρασμένη της χαμογελάω.Χαμόγελο που σίγουρα μέσα της κρύβει ένα "Ευχαριστώ".Την βλέπω να κοντοστέκεται για μερικά λεπτά σκεπτική με το κεφάλι κάτω.Και λίγα λεπτά αργότερα οι λυγμοί της είναι απλωμένοι στον χώρο.Τα μάτια της δακρυσμένα και εγώ σαν μαλάκας δεν ξέρω τι να κάνω.

Να την πάρω αγκαλιά;

Να της συμπεριφερθώ σαν κάφρος;

Να μην δείξω ευαισθησία;

Ή να δείξω;

Αυτή χωρίς να με ξέρει μου έχει εξομολογηθεί διάφορες ιστορίες από την ζωή της όταν προσπαθούσε να μου πιάσει κουβέντα τις πρώτες μέρες. Ακόμα το κάνει καμιά φορά,αλλά όχι τόσο συχνά,μάλλον ξέμεινε από ιστορίες.

Πάω και την παίρνω αγκαλιά,δεν μιλάω για μία φορά ας είμαι καλός μαζί της.

Το αξίζει.

--------------------------------------------------------------------------------------------

ΚΑΙ ΚΑΤ.

ΧΙΛΙΑΑΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.ΑΛΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΧΟΡΟ ΚΑΙ ΠΟΝΑΝΕ ΤΑ ΠΌΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΤΕ ΤΑ.

ΚΟΥΡΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΥΡΕΥΤΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟ.

ΚΑΝΤΕ ΕΝΑΝ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟ.

ΣΑΣ ΑΓΑΠΏ<3