ACIMASIZ

YENİ BAŞLANGIÇ

"Emin misin doktor bak ben burada olasılık istemiyorum tam dozajında elektrik aldığında silinecek hafızası değil mi?" Dedim 

Merak etmeyin Batur Bey halledeceğiz ama yüzde seksen gidecek hafızası. Dedi doktor Tuna.

Tamamdır ama ona bir şey olursa ölümlerden ölüm beğenirsin dedim ve son noktayı koydum. Masal'ın yanına çıktım prensesim uyuyordu onun kokusunu içime çekip saçlarından öptüm. Huysuz şirinim kıpırdanmaya ve gözlerini yavaş yavaş açmaya başladı. 

Hişşt uyu sevgilim yemek hazır olana kadar." dedim ve saçlarını okşamaya devam ettim o da uykusuna. Kokumun onu mayıştırdığını biliyordum bunu uykusunda mırıldanmıştı bir kaç kez. 

"Çok güzel kokuyorsun." dedi ve derince bir nefes çekti. Gülümsedim bunu onu uyuşturduğum ilaçların kafasıyla değilde gerçekten söylediğini hayal ettim. 

"Biliyorum bebeğim senin için." dedim. 

                                                                                   ...

Masal'a verdiğim ilaçlarla yine derin bir uykudaydı son kez kokladım , kucağıma aldım ve en aşağı indim. Soğuk oda  Masal'ı ürkütmüş olacak ki sıcak kollarıma iyice bana sokulmuştu. Bu kızın hem benden kaçması her kaçışında bana daha çok sokulması hoşuma gidiyordu. sedyeye yerleştirdim onu ve kolları elleri bağlandı. gerekli kablolarda bağlandıktan sonra Masal'ın uyanmaya çalıştığını gördüm. 

Masal'dan

"Hişş korkma sevgilim ben yanındayım azıcık bir canın acıyacak ama sonra çok mutlu olacağız söz veriyorum." dedi ruhsuzca."Korkuyordum birazdan bedenime verilecek olan elektrik beni aptala çevireceğini biliyordum. Günler önce, beni uyutmadan bir doktor ile konuşurken duymuştum onu ama yapmaz bana böyle bir şey diye ummuştum bu kadarı çok fazlaydı. Korkuyla son kez çırpındım ama makinelere bağlıydım işte her şey için çok geçti.

"Batur yalvarırım ben kötü anılarımızı unutmaya çalışırım ama çöz beni bu bir çözüm yolu değil nolur, yalvarıyorum sana!" diye bağırdım son kez gözlerime baktı derin derin.

"Özür dilerim sevgilim her şeyi unutman lazım bu kısa yol daha mantıklı."dedi ve odadan çıktı cam duvarın olduğunu ve beni izlediğini biliyordum. Vereceği elektrikle her şeyi unutacağımı sanıyordu ama ben ondan önce davranıp her şeyi yazmıştım. Buradan kurtulduğumda elbet o yazdığım şeyler elime geçecekti ve okuyacaktım işte o zaman Batur bitecekti. Gözlerimi kapattım ve acının gelmesini bekledim. Bir süre sonra elektroşok verildi beynime. Canım öyle çok acıyordu ki sanki beynimde ki ağrının şiddetti arttıkça artıyordu. Bitmek bilmeyen bu ağrı bütün hücrelerime kadar hissediyordum. Daha fazla acıya dayanamadım ve gözlerim istemsizce kapandı. Her şey siliniyordu ve silinen şeyler yine benim canımı acıtıyordu. Uyandığımda hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı bunu biliyordum bilincimi daha fazla açık tutamadım. Gözlerimle birlikte her şey kapandı. Bakalım şimdi beni neler bekliyordu?

                                                                                       ...

Güneş ışınlarıyla açtım gözlerimi kaç saattir uyuyordum bilmiyorum. Bedenim resmen tutulmuştu. Hangi gündü bugün? neredeydim ben? 

"Uyanmışsın sevgilim çok korktum sana bir şey oldu sandım Masal çok korktum beni sensiz bırakacaksın diye" dedi ve tanımadığım bir adamın kollarında buldum kendimi.

"Beyfendi durun siz kimsiziniz, ben neredeyim? Sarılmayın lütfen!" dedim ve uzaklaşmaya çalıştım. Ben uzaklaşmaya çalıştıkça bana daha sıkı sarılıyordu belli ki korkmuştu baya.

"Bitanem sana her şeyi anlatacağım ama sakin ol tamam mı ben senin sevgilinim biz evlenecektik seninle, tam da düğün arifesinde bu terslik nereden çıktı şimdi ya!" Diye söylenmeye başladı tanımadığım adam.

"Ne evlilik arifesi, siz kimsiniz, bana noldu anlatır mısınız lütfen?" Dedim kafam iyice karışmıştı. zaten çatlayacak şekilde ağrıyordu. Resmen kafamın içinde filler vardı ve tepişiyorlardı.

"Bebeğim sen düğünümüz için hazırlıklarını yaparken yine çok yorulduğun bir gün karşıdan karşıya geçerken gelen hızlı arabayı görmemişsin, durmaya çalışmış ama olmamış ve bir kaza geçirdin uzun bir süredir uyuyordun yaklaşık bir aydır  kafanı ağır bir şekilde darbe almışsın beyin kanaması geçirdin ama şükürler olsun sana bir şey olmadı bana geri döndün sevgilim. " Dedi ve" Benim adım Batur." dedi umutla gözlerime bakıyordu.

"Batur şey ben hatırlamıyorum kusura bakma." dedim gülen yüzü bir anda soldu umut ışığı olan o gözlerinde ki karanlığı gördüm, gözleri doldu. Onun böyle olması beni yaralamıştı.

"Önemli değil sevgilim her günümüzü ben anlatırım sana. Yaşadığımız her şeyi bitanem buradasın tekrar gözlerine bakabiliyorum ya önemli olan o. Güzel anlarımızı tekrar yaşarız." dedi ve tekrar umutla bana bakmaya başladı.

"Tamam." diyebildim sadece bana özlemle bakan adama. Nedense beni sevdiğini gözlerinde görebiliyordum adımı bile hatırlamayan beynim karşımda ki adamın beni sevdiğini söylüyordu.  

"Hadi sevgilim bu bizim ilk başlangıcımız tamam mı düğünümüze kadar sana masallarda ki gibi hayatımızı tekrar yaşatacağım. Bak orada seçtiğin gelinlik!" dedi ve işaret ettiği yere döndüm gerçekten o kadar güzel görünüyordu ki. Uyanmadan önce neler yaşadığımı bilmiyordum ama bundan sonra ki hayatımı merak ediyordum.