ACIMASIZ

YA İSTEYEREK YA ZORLA!

'Benimle dans eder misin?' Diye sordu öfkeden gözü dönmüştü belliydi. Boynundaki damarları görebiliyordum. Pamir'e döndüğümde o da Batur'la aynı durumdaydı. Birbirlerine nefret ile bakıyorlardı. Batur'u uzaklaştırmak için onunla dans etmeliydim. Pamir'e döndüm,

'Birazdan geliyorum canım olur mu?' dedim bana döndürdü bakışlarını gidemezsin der gibi bakıyordu. ' lütfen sorun çıksın istemiyorum' diye fısıldadım kafasıyla onaylar gibi yaptı. Batur dikkatle bizi izliyordu. Elimden tutup beni piste götürdü ve belime ellerini koydu bende elimi onun omuzlarına koydum. Gözlerime bakıyordu. Kulağıma eğildi nefesi tüm bedenimi yakıyordu sanki. 'Canım!' diye fısıldadı. Sanki söylediğim şeyi daha hazmedememiş gibi bir hali vardı. Sarılır gibi yaptı ona karşılık vermedim. 'Ona sarıldığın gibi sarıl yoksa sorun çıkarmama az kaldı!' sesindeki tehdit hiç hoşuma gitmemişti. Pamir ile kavga etmesini istemiyordum. Doladım kollarımı boynuna, o da hemen karşılık verdi daha sıkı sarıldı. Benden özgürlüğümü alan adamın kollarındaydım ve öyle huzurluydum ki. Kendime çok kızdım bu huzur olmamalıydı. Kulağıma eğildi yine! 'Canım' diye fısıldadı. Gerçekten bu konuya çok fazla takmış olmalıydı. Tekrar 'canım' diye fısıldadı. Kendini sakinleştirmeye çalışırken canımı yakıyordu. Öyle bir sarılmıştı ki nefes alamıyordum. 'Ona canım demedin' dedi ve sanki mümkünmüş gibi daha fazla sıktı. Kollarından kurtulmaya çalıştım ama buna izin vermiyordu.

'Batur canımı yakıyorsun.'dedim zorlukla.

'Sende benim canımı yakıyorsun!' Dedi. 'Farkıdasın nasıl baktığımın ama sen ona sarılmaya devam ettin Defne. Neden böyle yapıyorsun bir iyiyiz bir kötüyüz. Arkamı döndüğüm an başka bir erkek ile birliktesin Defne! Arıyorum mesaj atıyorum açmıyorsun lan açmıyorsun bu neyin kafası Defne!' Dedi burnundan soluyordu. Susmuştum gerçekten delirmiş durumundaydı.

'Yeter Batur sevgilim değilsin, bir şeyim değilsin yeter takılıyoruz diye sana hesap verecek değilim anladın mı? Yapma sıkma beni!' Dedim sinirle. Bana karışamazdı haklıydım. Gözlerinde ki kırgınlığı görebiliyordum. Hızla kollarını çekti kıpkırmızı olmuştu gözleri bana son kez baktı ve yanımdan uzaklaştı. O son bakışı açıkçası beni korkutmuştu. Sen göreceksin der gibi bakmıştı. Batur'un gitmesiyle Pamir ile oturduğumuz masaya geri döndüm. Pamir telefonuyla uğraşıyordu.

'Gidelim mi artık?' diye sordum.

'Tabiki güzelim gidelim haydi.' dedi ve ayaklandık ve arabaya ilerledik.

...
Batur'dan

Kafamı dağıtmalıydım. Yoksa gerçekten zarar verecektim insanlara. Arabaya bindim ve direksiyona yaslandım. Biraz zaman geçtikten sonra kafamı kalırdım ve saçlarımı karıştırdım sıkıntıyla. Kapıya doğru baktığımda Defne ile yanındakinin çıktığını gördüm. Yok bu kız beni sinir etmeden durmayacaktı. Yanındaki lavuk da tanıdık geliyordu kimdi acaba? Sinirle direksiyonu sıktım. O lavuğun arabasına binip uzaklaşmalarını izledim. Yok ya ben bu kızı rahat bırakmayacaktım. Bugün benimle olacaktı. O muhteşem kokusu benim üzerime sinecekti. Arabayı hızla çalıştırdım ve takip etmeye başladım. Uzun bir süre sonra bir evin önünde durdurlar sanırım Defne hanım burada oturuyordu. Zaferle gülümsedim. Birlikte indiler arabadan. Yok ben yakardım bu evi onun kokusu olan evde mi uyuyacaktı lan bu lavuk. Çıldıracaktım! Evin ışıkları sönmesini bekledim. Hiç bir şeyde görünmüyordu kale gibiydi ev. Işıklar söndüğünde arabadan çıktım Defne'yi aradım. Bir kaç çalmadan sonra anca uyanmış olmalı ki açtı.

'Aşağıda bekliyorum çabuk gel!' dedim başka bir şey söylememe gerek yoktu.

'Batur saçmalama evimi nereden buldun gelmeyeceğim git buradan! Dedi

Ya gelirsin buradan seninle dönerim ya da ben gelirim yanındaki lavuk ile tanışırız dedim ve kapattım daha kapatmazsam gelmeyecekti biliyorum. Biraz zaman geçti tam ben içeri girmeye yeltendiğimde kapı sesi geldi. Defne'nin geldiğini gördüm ve zaferle gülümsedim.

'Senin kafanı kopartırım çocuk beni tehdit etmek nedir?' Dedi ve karnıma vurmaya başladı. Onun bu tepkisini gülerek izliyordum. Onu arabaya çekiştirdim zorla hala bana vurmaya çalışıyordu. Oturtturdum koltuğa hemen arabayı kitledim hemen yan koltuğa geçtim ve oturdum arabayı çalıştırdım hızla. Şaşkınlıkla bana bakıyordu ama tepki vermiyordu hiç değilse indir beni demesini bekliyordum.

'Batur kafayı mı yedin!' Diye bağırdı.

'Evet senin sayende.' dedim sakinlikle.

'Batur beni eve bırak çabuk!' dedi.

' Bugün benimlesin Defne kes sesini!' diye bağırdım.

'Batur beni eve bırak çabuk bak son kez söylüyorum!' Diye bağırdı kahkaha attım.

'Ya bugün isteyerek ya da zorla benimlesin prenses bir yere gitmene asla izin vermeyeceğim. Kokunla uyuyacağım yoksa kafayı yemek üzereyim anladın mı? ' Dedim sakinlikle 'Anladın mı Defne!' diye bağırdım. Gerçekten bu gece benim yanımda değilde o çocuğun yanında olma düşüncesi bile beni delirtiyordu. Umrumda değildi benimle olacaktı.