I Was Here (Zayn Malik Fanfiction)

~Κεφάλαιο 4ο~

 Ο εγκέφαλός μου αφυπνίστηκε από τις σιγανές φωνές των γονιών μου. «Να την ξυπνήσουμε;», ρώτησε η μαμά μου για ογδοηκοστή έβδομη φορά. «Άντε πάλι..Ας την ξυπνήσουμε κι αν θέλει να κοιμηθεί κι άλλο θα ξανακοιμηθεί!», είπε ο πατέρας μου και μάλλον δεν περίμεναν να ανοίξω την πόρτα καθώς αναπήδησαν και οι δύο προς τα πίσω. «Καλημέρα! Όπως βλέπετε ξύπνησα!», είπα χαμογελώντας και κατεβήκαμε στην κουζίνα. Από την προηγούμενη μέρα οι γονείς μου έδειχναν ανασφαλείς ως προς τον τρόπο που μου φέρονταν. Καθώς τρώγαμε το πρωινό μας πήρα το θάρρος και τους εξήγησα πως δεν έχω αλλάξει. Εξάλλου, ήμουν μακριά μόνο τέσσερις σχεδόν μήνες. Αφού ευχαριστήθηκα τη συζήτησή μας για αρκετή ώρα τους είπα πως θα πήγαινα να ξυπνήσω τον Zayn και αφού ντύθηκα ζεστά, διέσχισα το δρόμο που οδηγούσε στο σπίτι του, ακριβώς απέναντι από το δικό μου. Χτύπησα το κουδούνι και μετά από λίγα δευτερόλεπτα η κυρία Trisha άνοιξε την πόρτα. «Καλημέρα κυρία Malik», την προσφώνησα χαμογελώντας και εκείνη με έσφιξε στην αγκαλιά της. «Rose! Μας έλειψες τόσους μήνες. Για να σε δω…Πω πω, αδυνάτισες!», είπε αφού γύρισα μια φορά γύρω από τον εαυτό μου. «Είσαι πανέμορφη!», συμπλήρωσε και έκλεισε την πόρτα. «Σας ευχαριστώ πολύ. Κι εσείς μου λείψατε! Ευτυχώς θα γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί, όπως πάντα!», με κοιτούσε με ένα χαμόγελο όσο μιλούσα, σαν να έβλεπε κάτι καινούργιο. «Ναι, το ξέρω. Θα ξεκινήσουμε από νωρίς το μαγείρεμα με την Janet αύριο!», πάντα η μαμά και η κυρία Trisha ετοίμαζαν τουλάχιστον δέκα φαγητά. «Μα φυσικά. Φέτος θα έχετε και βοήθεια μιας και δεν έχω διάβασμα. Μέχρι τότε όμως μπορώ να πάω επάνω στον Zayn; Είχαμε πει να βγούμε».

«Φυσικά γλυκιά μου! Αν καταφέρεις να τον ξυπνήσεις θα σου στήσουμε άγαλμα!», είπε γελώντας. Ανέβηκα στον πάνω όροφο όπου βρισκόταν το δωμάτιό του. Άνοιξα την πόρτα και περίμενα τα μάτια μου να προσαρμοστούν στο φως πριν μπω. Έκλεισα την πόρτα και κάθισα δίπλα του στο κρεβάτι. Είχε αλλάξει. Τα μάγουλά του καλύπτονταν από ένα απαλό, αλλά άκρως αρρενωπό, μούσι και διέκρινα κάποια σχήματα στο χέρι του. Έκανε τατουαζ!

Άγγιξα ελαφρώς το μπράτσο του, «Zayn… ξύπνα υπναρά», είπα αλλά ο ύπνος του δεν διαταράχθηκε. Έσκυψα πιο κοντά του και χάιδεψα το χνούδι που κάλυπτε το μάγουλό του. «Έλα Zayn..ξύπνα», είπα πιο δυνατά από την προηγούμενη φορά και εκείνος αγκάλιασε το πάπλωμα. «Όχι..δεν θέλω..κοιμάμαι» ,ψέλλισε με τη φωνή που πάντα λάτρευα. «Είναι αργά Zayn..σήκω..θέλω να πάμε βόλτα», του είπα σιγανά. Γρύλισε και άνοιξε τα μάτια του. «Rose; Νόμιζα πως ήταν η Safaa», είπε τρίβοντας τα μάτια του με το πίσω μέρος της παλάμης του. «Σου είπα ότι θα έρθω να σε ξυπνήσω για να βγούμε. Θέλεις να έρθω πιο μετά;» ,του χαμογέλασα. «Όχι όχι..μείνε. Ήθελα πολύ να σε δω.», είπε και πήρε το χέρι μου στο δικό του. «Κι εγώ. Σου πάει πολύ το μούσι. Σε κάνει πολύ αρρενωπό.»