Rose’s POV
Σε αυτές τις δύο ώρες ταξιδιού το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ο Zayn. Όταν ο άνδρας που κάθισε απέναντί μας απολογήθηκε ευγενέστατα ο Zayn έγινε παράξενος και το μόνο συναίσθημα που θα μπορούσε να ερμηνεύσει τις κινήσεις του είναι η ζήλεια! Πόσο πιθανό είναι όμως; Εγώ δεν είμαι ιδιαίτερα όμορφη, ούτε έμπειρη σε θέματα σχέσεων, ούτε θα μπορέσει ποτέ ο Zayn να με δει σαν κάτι παραπάνω από φίλη. Ίσως φταίει το ότι είμαι μικρότερή του ή η νοημοσύνη μου. Μα ποιον κοροϊδεύω. Αν είχα το θάρρος να του μιλήσω. Να του πω όλα όσα αισθάνομαι.
«Rose ξύπνα..Φτάνουμε σε πέντε λεπτά». Άνοιξα τα μάτια μου ακούγοντας τη φωνή του. Προφανώς είχα αποκοιμηθεί και με είχε αγκαλιάσει. «Πάω να φέρω τα πράγματά μας. Περίμενέ με εδώ», κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και σηκώθηκα για να ενεργοποιήσω το μυαλό μου και τους μύες μου.
Το διαμέρισμα που θα βλέπαμε το είχε εντοπίσει στο Ίντερνετ, Η τιμή του ήταν πολύ καλή και απείχε μόνο 12 λεπτά από το Πανεπιστήμιο. Αν του άρεσε θα ξεκινούσαμε αμέσως το καθάρισμα και την τακτοποίηση.
Ευτυχώς τα σύννεφα στον ουρανό ήταν ελάχιστα, καθώς περπατούσαμε προς το επιβλητικό κτήριο. «Είναι στον τρίτο όροφο.», είπα τσεκάροντας για άλλη μια φορά τις αποθηκευμένες πληροφορίες στο κινητό μου. «Το ξέρω. Και εσείς πρέπει να είστε ο κύριος Hosh», είπε ο Zayn και ο ψιλόλιγνος κύριος αυτοσυστήθηκε πριν μας οδηγήσει στο διαμέρισμα. Ήταν μεγαλύτερο απ’ ότι στις φωτογραφίες και πιο φωτεινό. O Zayn τριγυρνούσε από δωμάτιο σε δωμάτιο μέχρι που κατέληξε να υπογράφει τα συμβόλαια ενοικίασης στο επιπλωμένο καθιστικό. «Ωραία και τώρα το μόνο που χρειάζομαι είναι μερικά πιατικά και τέτοιες χαζομάρες και φυσικά τα ρούχα μου.»
«Πάμε να τα πάρουμε τώρα αν είναι γιατί φαίνεται πως θα βρέξει. Ύστερα ερχόμαστε για να καθαρίσουμε και να βάλουμε μια τάξη.»
Τα μαγαζιά του εμπορικού είχαν αρκετό κόσμο αλλά καταφέραμε να αγοράσουμε τα απαραίτητα και να πάρουμε τα ρούχα του Zayn. Ευτυχώς το καθάρισμα δεν μας πήρε πολύ και τελειώσαμε πριν το σούρουπο.
«Επιτέλους. Σ’ ευχαριστώ Rose. Αν δεν είχα κι εσένα…», είπε χαμογελώντας, «γιατί δεν μένεις εδώ απόψε; Έχει σκοτεινιάσει και… δεν θέλω να περάσω την πρώτη νύχτα στο καινούργιο μου σπίτι μόνος μου.»
«Θα το ήθελα Zayn αλλά δεν έχω ρούχα και… η Sunny θα ανησυχεί»
«Θα την πάρεις τηλέφωνο και θα σου δώσω εγώ ρούχα. Έλα σε παρακαλώ!», είπε κάνοντας τα μάτια κουταβιού και σουφρώνοντας τα χείλη του. Ποτέ δεν μπορώ να αντισταθώ. «Χμ, καλά εντάξει! Παραδίνομαι!», αναφώνησα κι εκείνος με έσφιξε στην αγκαλιά του παίζοντας με τα μαλλιά μου. «Πάω να παραγγείλω καμιά πίτσα. Εσύ πάρε τη Sunny!» Του έγνεψα και πίεσα το δάχτυλο μου στο εικονίδιο επαφής της Sunny.
«Ει! Πού είσαι μικρή; Ήρθε ο Zayn και με ξέχασες;»
«Όχι βέβαια. Τον βοηθούσα μέχρι πριν λίγο να τακτοποιήσει το διαμέρισμα.»
«Είναι ωραίο; Πώς τα πάτε;»
« Ναι, είναι ωραίο και αρκετά καλά. Βασικά πήρα να σου πω ότι θα κοιμηθώ εδώ απόψ-»
«ΤΙΙΙ; Αυτό δεν είναι απλώς αρκετά καλά. Θα κοιμηθείς σπίτι του!»
«Sunny!!! Δεν το εννοούσα με την σημασία της…συνουσίας», ψιθύρισα, «εγώ θα κοιμηθώ στον καναπέ κι εκείνος στο κρεβάτι του.»
«Αχ όχι! Γιατί; Rose πρέπει να κάνεις κάτι. Είναι η ευκαιρία σου.»
«Sunny σου έχω εξηγήσει ένα εκατομμύριο φορές. Λοιπόν, σε αφήνω, φιλιά»
«Γκρρ, καλά. Καληνύχτα!»
Πιστεύω πως η Sunny ήταν και είναι η μεγαλύτερη φαν μας. Πάντα μου έλεγε πως θέλει να μας δει μαζί το πολύ μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη. Σκέψου, είναι Ιούνιος. Σχεδόν έχει τελειώσει κι εμείς είμαστε ακόμα στα ίδια. Ίσως έχει δίκιο η Sunny. Κάτι πρέπει να κάνω. Κάπως πρέπει να του δείξω ότι τον θέλω. Ίσως…
YOU ARE READING
I Was Here (Zayn Malik Fanfiction)
FanfictionΗ Rose ειναι μια κοπελα διαφορετικη απο τις αλλες της ηλικιας της.Η υψηλοτερη νοημοσυνη της την κανει να φαινεται ιδιαιτερη και δυσπροσιτη.O Zayn ειναι ενας φιλοτεχνος και δημιουργικος νεαρος αντρας.Παντα προστατευει την κατα ενα χρονο μικροτερη Ros...
