UNUTAMADIĞIM

Ne oluyor ?

**************

Artık ne yaparım bilmiyorum. Tekrar döner miyim bilmiyorum. Gidebilecek cesaretim varmı onu bile bilmiyorum. Uçağa geçip oturduğumda pilotun sesi ile kendime geldim .

-Kalkışa geçeceğiz sayın yolcular.

Ben gerçekten ne yapıyordum.Bir anda gitmek istemediğim kafama hızla dank etti .Yine kaçıyordum hep yaptığım gibi kimse dur demiyordu ne yapıyorsun yeter artık yüzleş demiyordu bana . Kimse tutmuyordu elimden zorla , hepsi yolumu açık tutmuştu. Artık kaçmak istemiyordum. Bunu söylerken bile inanamıyorum kendime . Her şey öylesine şaka gibi geliyor.

Bana bakan insanları görmezden gelerek hızla bavullarımı alıp uçaktan indim.

Yağan yağmurun altında bavulum yanımda dikiliyorum öylece bir hışımla uçaktan inip havaalanının kapısına kadar gelişimi hatırlıyorum ama gerisi çok da bir şey hatırlatamıyor bana .

Yağmur damlalarını her yerimde hissediyorum. Birinin elimi tutmasını bekliyorum sanki. Annem gelsin elimden tutsun hey buradayım yanındayım benimle gel demesini bekliyorum sanki. Kolumu dürten güvenlik gorevlisini fark eder etmez boş boş ona bakabiliyorum sadece.

-Hanimefendi ıslanıyorsunuz birini mi bekliyorsunuz ?

Bekliyorum ama kimse gelmez diyesim geliyor sadece .

-Yok diyorum zar zor çıkan sesiyle .

-Taksi çağırayım ister misiniz ?

Kafa sallıyorum evet dercesine .

Gelene kadar şu kenarda dikilin lütfen hasta olacaksınız .

Taksi gelince güvenliğin yardımıyla takside buluyorum kendimi.

Nereye bırakiyim sizi  hanımefendi dediğinde eve gitmekten delicesine korkuyorum. O yüzden dağ evinin adresini söylüyorum adama. Kapının önünde durduğunda parasını veriyorum bavulumla kapının önünde inince derin bir enfes alıyorum. Herkes kaçtığımı sanıyor bu kaçmak sayılmaz mı bu da sayılır kimse bilmiyor burada olduğumu. Çantamdan buranın anahtarlarını bulup dış kapıdan giriyorum.  Merdivenleri zorla çıkıp evin içine giriyorum. Bu eve bakan birileri var o yüzden her daim temiz tutuluyor ben yılda bir de gelsem işlerini seviyorlar o yüzden hep temiz oluyor . Buzdolabı boş tabi ki o alışverişi yapmam gerekiyordu. Kafa sallayıp koltuğun üstüne bırakıyorum kendimi . O kadar ıslağım ki şömineyi yakıp kurumam lazım. Yoksa hasta olmadan kurtulamam bu gece .Zorla bahçeden odun getirip şömineyi zor da olsa ateşliyorum. Üstümü değiştirip hızlıca battaniyenin altında şöminenin önüne oturdum , elimde sigaram bir de kahve olsaydı inanılmaz güzel olurdu diye iç geçirip sigaraya devam ediyorum.

 
Kafamı geriye yaslıyorum. Düşünmek istemesemde durmadan düşünmem gerekiyor.

Ardenlerin ev

Kapının hızla çalınmasıyla kalkıp açtığımda hızla Hande içeri dalıyor.

Hande telaşla lafa giriyor .

-Gitti mi ?

-Kafa sallıyorum .

Biraz sessiz kaldıktan sonra hızla koltuğa oturuyor.

-Ben birşey anlatacağım size .

Bulut odada yatıyor o yüzden rahat rahat konuşabiliyoruz.