Anlatmak

163 13 1
                                    

**************

Özlem senelerce çekilen özlem öleceğimi sanmam ve seneler sonra sapasağlam dönebilmem . Hayat hep beklemediğimiz şeylerle yüzleştiriyor bizi.

Ellerimi hafifçe  sarı turuncu karışımı olan saçlarına götürüyorum. Saçlarını karıştırmak  uyan Kerem ben eski Arya'yım seni hâlâ çok seven demek istiyorum ama bu söylemek istediklerimin doğruluğundan bile emin değilim , artık en azından eski Arya olmam konusunda . Daha fazla burada ona bakmaya dayanamayıp kalkıyorum yanından.

Odadan sakince çıkıp mutfağa geçiyorum  kahve makinesine kahveyi doldurup tuşa basıyorum. Makina çalışırken pencereden dışarıya bakıyorum , yıldızlara , aya ve tüm parlak ışıklara. Kahvemin olduğunu belirten sesle en sevdiğim kupaya kahvemi doldurup odama geri dönüyorum. Camın önündeki tekli koltuğa oturup keyifle yudumluyorum kahvemi. Uyumaya çalışırken kahve içmek ne kadar akıllıca bilmesem bile iyi geliyor bana , iyi hissettiriyor . Kahvem bittiğinde yatağıma geçiyorum.  Gözlerimi  kapatıp uyumaya çalışıyorum. Garip bir şekilde çok geçmeden de  dalıyorum uykuya.

-Günaydın diyen Hande'nin sesiyle gözlerimi aralıyorum. O kadar neşeli ki 32 diş gülümsüyor. Sabah bu halde oluşu garip bile gelse de bende ona gülümsüyorum.

-Günaydın

- Hadi elini yüzünü yıka da kahvaltıya gel diyip odadan çıkıyor. Elimi yüzümü yıkayıp  üstümü değiştiriyorum sonra da aşağıya  geçiyorum.

-Günaydın Arya diyor indiğimi gören Ozan.

-Günaydın Arden yok mu ?
İlk sorumun da bu olması ne kadar hoş bilemiyorum.

-Bir işi  çıktı geliyordur şimdi . Diyip üstünde fazla durmadan cevaplıyor.

Kafamı sallıyorum hep birlikte ilerleyip mutfağa masaya oturuyoruz.Arden çok geçmeden geliyor günaydın diyip oturuyor masaya kahvaltımızı ufak tefek sohbetlerle geçiriyoruz sonra da Ozan Bulut meselesini acıyor.

-Arya bugün Bulut gelecek biliyorsun ?!

-Biliyorum.

-Bak haber verdim 2 saate burda olur biz gideceğiz biraz konuşursunuz birşey olursa ararsın tamam mı ?

-Ararım merak etme.

-Biz hemen geliriz zaten.

-Tamam.

Biraz oturuyoruz koltuklarda muhabbet ediyorlar aralarında ben ise öylece bakıyorum onlara arada gülümsüyorum neşelerini bozmak istemiyorum.Ozan herkese işaret edip bana dönüyor.

-Arya biz çıkalım artık şirkete falan uğrayacağız bak bir şey olursa hemen arıyorsun .

Tüm tembihlemelerine kafa sallıyorum. Hande  çıkarken sarılıyor sıkıca.

-Dikkat et kendine .

-Siz de .

Evden çıktıklarında mutfağa geçip kahve yapıyorum kendime kahvemi içerken zil çalıyor kendime içimden kolay gelsin diyip  kapıyı açtığımda Bulut'u görüyorum . O şirin yüzüyle bana bakıp gülümsüyor.

- İçeri gel dediğimde kibarca içeri girip koltuğa oturuyor.

-Kahve yapıyım sana diyerek mutfaktaki hazır kahveden kupaya boşaltıp eline uzatıyorum. Aynı sakinlikle elimden alıp teşekkür diyerek fısıldıyor sessizce.
Koca bir yudum alıyor kahveden ama hala konuşmuyor . Ben de onun için soruyorum artık.

-Bulut konuşacak mısın ?

Bunu duyduğunda elindeki bardağı oynuyor sonra da konuşmaya başlıyor.

UNUTAMADIĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin