UNUTAMADIĞIM

Yaralar

*******

Arabayı koyar koymaz derin bir nefes aldı. Gözlerini sildi ve bir süre öyle oturdu. Herşey çok zordu. Babası , hayatı , onun yaşattıkları , sebepleri ,hisleri , şimdi de babasının ailesi. Bunlara yakın bir şey duyacağını bilmiyordu hiç . Bu kadar derin bir hikaye olduğunu, babasının bu kadar duygusal ve zor bir çocukluk geçirmiş olduğunu tahmin etmiyordu. Tek bildiği babasının kendine yaşattıklarıydı. Ama her şey daha da karışıktı .

Dışarısı yavaşça aydınlanmaya başlamıştı bile. Kerem'in son mesajına baktı 2 saat önceydi. Saatlerce sabırla kendini beklemişti . En son yazdığı mesajı okudu. Anahtarı vazonun altına koymuştu. Arabadan inip ufak çantasını aldı ve indi. Anahtarı sakince bulup yavaşça kapıyı açtı. Acar açmaz sıcaklık ve sevdiğinin kokusu sardı her tarafını. Antreye geçip sessizce anahtarı koydu. Ayakkabılarını ve çantasını bırakıp kereme bakmaya başladı. Salonun Los ışığı yanıyordu. Yarısını da yeni doğan güneş aydınlatıyordu. Koltukta kıvrılan sevgilisini gördü. Yavaşça yanına gidip koltuğun diğer ucundaki örtüyü üstüne örttü. Orta sehpaya oturup yüzünü izledi. Battaniyeyi düzeltip kalkacakken kerem uyanmaya başladı.

+Arya geldin mi diyip doğruldu ve gözlerini ovuşturdu.

-Cok geç oldu özür dilerim burada uyumuşsun beklerken .
Diyip doğrulan sevgilisinin ellerini tuttu.

+Ne zaman geldin ?

-Biraz önce..
Dediğinde kerem hafif değişik bir ses tonuyla.

+Gelmeyeceksin sandım.

-Hey neden öyle düşündün ?

+Teklif ettiğimde garip oldun sana garip geldiğini ve belki de bu kadar hızlı gitmek istemediğini düşündüm .

-Kerem yapma böyle herşeyimi hazırladım gelmek için ama çok uzun sürdü. Derin bir nefes aldı. Benim elimde değildi , keşke beklemeseydin beni yatsaydın güzelce .

+Gerçekten değil mi beni üzmemek için demiyorsun.

-Evet gerçekten diyip kafasını kafasına dayadı. Yalan söyleyemem biraz korktum bundan sen bahsedince ama sonra geçti. Senin yanında nasıl hissettiğimi hatırladım ve hepsi uçuverdi diyip kocaman gülümsedi.

Kerem de gülümseyip dudaklarından güzel bir öpücük aldı.

+Anlatmak ister misin hepsini ?

-İsterim ama şuan değil çok uykum var dediğinde Kerem ayaklanmaya çalıştı.

+Hadi uyumaya gidelim o zaman dediğinde Arya Kerem'i oturtturup yanına kıvrıldı. Kolunun altına yaslanıp kafasını göğsüne koydu. Battaniyeyi de ikisinin üstüne örttü.

- Böyle hem vakit geçiririz diyip şaşkın yüzlü keremden kısa bir öpücük kapıp önüne döndü. Kerem de kendini düzeltip kolunun altındaki sevdiğini bol bol öpücükle sarıldı.

Uykulu ses tonuyla sevgilisini koluyla sarmış bir sesle konuştu

+Nasılsın peki ?

-Bilmiyorum ne desem olmaz . Onu anladım ama bana yaşattıklarını düşününce hiçbir şey haklı çıkartmıyor onu.

+Ama aranız iyi mi ?

-Aram hep iyi olacak o benim ailem. Onu hep sevdim hala da seviyorum ama insanın bir tarafı hep kırgın ve kızgın oluyor .

Durdu sonra konuştu.

-Cok zordu Kerem . Şuan o zamanları hayal bile edemiyorum . Biliyorum hepsi onun yüzünden değildi ben de kendimi yalnız bıraktım. Sizden kaçtım , herkesten kaçtım ama dedi ve devam edemedi. Akan gözyaşını sildi ve Kerem'e daha sıkı sarıldı.