Ölüm sessizliği

202 12 1
                                    


****************

Acı hepimizi bitiren bir şey günlerce haftalarca hatta yıllarca devam ettiren peşinizi asla bırakmayacak olan bir şey.

Ölüm sadece duyduğunuzda ürperti hissettiğiniz o sözcüğün her zaman başınıza gelebileceğini düşünün . Hayat kısa ve insanlar ölüyor.

Mezarın başında öylece otururken Deniz su içirmeye çalışıyor izin vermiyorum. Deniz kalkınca babam geliyor kaldırıyor beni.

-Taziyeleri alacağız kızım hadi

Babamla dikiliyoruz yan yana ,Deniz dibimden ayrılmıyor birkaç hap içirdi öyle zor ayakta duruyorum. Göğsümde  annemin fotoğrafı bir sürü  başınız sağolsun lafları ,sanki bedenim burda değilmiş gibi sanki başkasının hayatını yaşıyormuşum  gibi geliyor bir an ama öyle olmadığını biliyorum. Ardenler kenarda dikilip bana bakıyorlar öylece.

Babam kulağıma yaklaşıyor.

-Evde devam edeceğiz

Eve geçiyoruz .Eve giden yol öyle kısa hissettiriyor ki.Gelir gelmez yukarı çıkıyorum.Deniz gelmiyor bu sefer yanıma. Hızla annemlerin odasına  girip annemin en sevdiği  t shirtünü alıyorum.Kimseye gözükmeden odama geçip kapıyı kilitledikten sonra uzanıyorum yatağa. Gözlerim o kadar çok acıyor  ki artık ağlama diye bağırıyorlar bana.Yapamıyorum ama ağlamak da geçirmiyor acımı kapının tıklamasıyla  zar zor çıkan sesimle.

-Deniz iyiyim rahat bırak beni biraz  dememle

Bulut
-Biziz Arya aç hadi kapıyı.

Elimde annemin t shirtü ile açıyorum kapıyı.Açar açmaz sarılıyor Bulut .Kollarımı kaldırmaya bile gücüm kalmıyor. Tek yaptığım t shirte sarılmak. Ayrıldıktan sonra oturuyor hepsi. Sadece bana bakıyorlar hiç ses çıkarmadan. Karşılarındaki tekli koltuğa oturup çantamdan sigaramı çıkarıp yakıyorum . Her hareketimi dikkatle inceliyorlar. Derin bir nefes aldıktan sonra.

-Bir şey söylemeyecek misiniz dememle

Alperen

-Ne söylenir bilemiyoruz Arya sadece yanında olduğumuzu bil.

Bulut dışarı çıkıyor.

-Sağolun diye fısıldayıp sigaramı içmeye devam ediyorum. İkinci sigaramı tam yakacakken Arden çekiyor elimden.

-Yapma Arya yeter bir tane.

demesiyle hiçbir şey demiyorum ayak uyduruyorum onlara .

Ozan;

-Yapmamızı istediğin bir şey varmı ?

-Kafamdaki sesleri susturabilecek bir de acıyı geçirebilecek birşey varsa güzel olur.

-Arya yapma böyle .

-Ne yapmamı istiyorsunuz ben annemi kaybettim gözlerimin  önünde, ben daha hiçbirinize kendimi affettirmedim bile ama siz her dakika yanımdasımız nasıl bir vicdan azabı duyuyorum ben , nasıl bir acıyı tadıyorum ben.

-Arya yanındayız biz senin kötü gününde yalnız bırakacak değiliz.

Kafa sallayıp oturuyorum öylece. Deniz giriyor odaya.

-Afedersiniz, Arya ilaç diyor

-Yeni sigara içtim biraz sonra alsam .

-Paket nerde ?

UNUTAMADIĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin