Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavuz
Fatma'nın cenazesinden döndükten sonra Bahar ile birlikte eve dönüyorduk. Hafız'ı o halde gördüğümde aklıma kendi yaşadıklarım gelirken bir de yaşayamadıklarım gelmişti. Sırf vicdan azabından dolayı belki Bahar ile yaşayacağım az zamanları elimle itiyordum.
Yol boyunca hiç konuşmamıştık. Ama eve gittiğimizde gerekli konuşmayı yapacaktım. Onu seviyorum. Ona bütün gerçekleri anlatamasam bile onu çok seviyorum. Hayatın bize ne getireceği belli olmuyor ve ben kalan az ve güzel zamanımızı kendi ellerim ile itiyorum belkide.
Taksiden indiğimde Çaylağın bizim eve doğru gittiğini gördüm. Ne çabuk ta benimsemiştim Bahar'ın evini.
"Çaylak?"
"Komutanım?"
"Hayırdır?"
"Su aradı da komutanım. Sesi de kötü geliyordu. Bende merak ettim."
"Ee tabi tek başına kaldı kız sıkıldı."
"Öyle valla. Kızı kaçırdık ama şimdi ne yapacağız komutanım?"
"Bilmem ben mi kaçırdım kızı?"
"Bende ilk defa kız kaçırdım komutanım. Sonrasında ne yapacağımı bilmiyorum."
"Ne yapacaksınız? Evleneceksiniz olacak bitecek. Tabi kızın ailesi de razıysa." dedi Bahar.
Tabi biz pat diye evlendiğimiz için bunu çok normal bir şeymiş gibi söylemişti. Bende isterdim sana şöyle bütün adetlere uygun düğün yapmayı ama hayat şartları. Gerçi bütün adetler olmasa da olur. Valla Bahar'ın o annesi ölse vermez kızını bana. Babasını da ben öldürdüm. Allahım nasıl bir çilem varmış. Karımın babasını öldürdüm ve gram pişmanlık duymuyorum.
Bahar önde biz arkada içeri girdik. Benim Bahar ile konuşmam gene hayal olmuştu. Artık bir yolunu bulup Su ve Çaylağı evden göndermem lazımdı. İçeri girdiğimizde Su ile beraber bir kadın ve erkek vardı.
"Boncuğum?"
Adam ters ters bakınca bunu söylememesi gerektiğini anladım. Ben onu öksürerek uyardığımda Çaylak bu sefer
"Su! Bunlar kim?" dedi.
Bu çocuk Mücahit'in dediği kadar çaylak. Belliki annesi ve babası idi. Adam sinirle ayağa kalkıp,
"Babası, annesi." dedi önce kendini sonra eşini göstererek.
"Hadi ya." dedi Çaylak.
"Hadi ya ne oğlum öpsene ellerini." Bu Feyzullah gerçekten adam olmaz. Benim kızım olsa bende vermezdim. Feyzullah ellerini öpmek isterken adam hızla elini çekti. Kadın da zorla elini öptürdü. Hemen araya girmem lazımdı yoksa bu adam Çaylağı yer. Sonra Mücahitte bu adamı yer.
