Keyifli Okumalar
Bol yorum bekliyorumm.
Minik yıldıza basmayı unutmayın🌟
Yepyeni bir gün başlarken herkes yeni güne yavaş yavaş merhaba diyordu. İki kişi hariç.. Bahar sabaha kadar Yavuz'un dediklerini düşünmüş, onu affedip affetmeme ikileminde gidip gelmişti. Kalbi ve aklı konuşmuş kararına yön vermeye çalışmış ama biri baskın gelememişti. Kararsızlık içini sıkarken gene geceyi gündüz etmişti.
Yavuz da hemen iki yan odada ondan farksızdı. Sabaha kadar Bahar ile olmanın bir yolunu aramış, ne yapsa kendini affettirse diye düşünmüştü. Eskiden olsa sadece bir öpücüğü yetiyordu. Çünkü Bahar alçak gönüllüydü ve en önemlisi kocasına kızgın kalamıyordu. Ama şimdi araya uzun zaman ve büyük bir soğukluk girmişken nasıl başaracağını bilmiyordu.
Bahar çalışma saatinin geldiğini fark ettiğinde üzerindeki pijamalarını çıkardı. Üzerine ince bir gömlek ve dar ama rahat pantolon giydikten sonra ayağına en rahat spor ayakkabılarını giydi. Bugün diğer kamplardaki çocuklara aşı vurmaya gideceklerdi. Bu yüzden mümkün olduğunca rahat olmalıydı. Yaz gelmişti şimdiden. Mayıs ayının bu kadar sıcak başlaması yazın kavurucu olacağının göstergesi gibiydi. Geceleri serin olsa da Bahar geç kalmayacaklarını düşündüğü için gömlek tercih etmişti.
Önlüğünü giyip telefonunu cebine attıktan sonra kapıdan çıktı. Aynı anda yanda bir kapıda açılmıştı. Başını yana çevirdiğinde kendisine gülümseyerek bakan kocasını gördü. Ne tepki vereceğini bilmeden bakarken Yavuz bir adım attı ona doğru.
Bütün gece düşünmüş, Bahar'a nazik, ılımlı yaklaşmaya karar vermişti. Yavaş yavaş tekrar kalbini kazanacaktı. Bu yüzden en nazik en romantik şekilde yaklaşacaktı ona. Çünkü biliyordu ki sert davranması kıskançlıktan odunlaşması ancak Bahar'ı ondan uzak tutuyordu.
"Günaydın Bahar." Dedi karısının tam karşısına geçerek. Çok yakın değildi ama aşık olduğu kokusunu ciğerlerine çekebiliyordu.
"Günaydın." Diye karşılık verdi Bahar. Ne gülümsemiş ne de Yavuz'un gözlerinin içine bakmıştı. Bir adım atıp Yavuz'u geçmeye çalışsa da geriyip tekrar Bahar'ın karşısına geçti genç adam.
"Daha kimse uyanmamıştır. Birlikte kahvaltı yapalım mı?"
"Çadıra gitmem lazım. Erkenden yola çıkacağız vaktim yok!"
"Gideceğinizi biliyorum. Bizde size eşlik edeceğiz. Daha vaktin var yani." Bahar bakışlarını Yavuz'un gözlerine dikti. Dün senden vazgeçmeyeceğim derken bu kadar ciddi olduğunu düşünmemişti. Israrcı tavrı ile içi biraz yumuşarken hemen yelkenleri indirmemeye karar verdi.
"Vaktim olsa da seninle kahvaltı yapmak istemiyorum. Ayrıca bugün senin bizimle gelmeni de istemiyorum. Başka askerler bize eşlik edebilir. Benden uzak durmanı istiyorum Yavuz. Bitti kelimesinin neresini anlamadın!"
Yavuz başını eğip sakin olmak için derin bir nefes aldı. Kararlıydı bu sefer. Bahar ondan ne kadar kaçarsa ona ne kadar ters davranırsa Yavuz o kadar onun peşinden gidecek ısrarcı olacaktı. Karısı henüz farkında değildi ama o da boşanmak istemiyordu. İnadından yapıyordu ve Yavuz bunun farkındaydı.
"Evet bitti dedin ama bende dün senden vazgeçmeyeceğim dedim. Şuan kızgın olduğun için böyle davrandığının da farkındayım ama senden uzak durmayacağım Bahar! Ben o hatayı bir kere yaptım bir daha yapmam."
